Пад Бабруйскам плануюць пашырыць дарогу да трасы Мінск-Гомель – праз пяць гадоў

Павялічыць колькасць палос руху, паставіць сетку ад звяроў і пабудаваць яшчэ адну развязку збіраюцца на дарозе ад Бабруйска да аўтатрасы М5 Мінск-Гомель. Праўда, не раней 2030 года.

Дарога ад М5 да Бабруйска працягласцю каля васьмі кіламетраў пачынаецца ад развязкі з аўтамагістраллю каля вёскі Баяры і вядзе да гарадскога раёна Яловікі. Пра яе абнаўленне гаварылі яшчэ ў 2010 годзе, аднак да справы не дайшло. За гэты час сама М5 ужо атрымала статус дарогі першай катэгорыі: там пашырылі колькасць палос, усталявалі падзел трафіку бар’ерамі, а таксама сетку ад дзікіх жывёл. Пра гэта піша komkur.info.

Аднак, пад’езд да аўтатрасы з Бабруйска застаўся звычайнай двухпалоснай шашой, якая ўсё цяжэй спраўляецца з ростам транспартнага патоку. Найбольшую нагрузку ствараюць машыны са сталічнага кірунку, транспарт з дачных масіваў на паўночным захадзе раёна, а таксама паток з Асіповічаў. Акрамя таго, дарога з’яўляецца выхадам на трасу Р67 у бок Беразіна і Барысава.

Паводле начальніка тэхнічнага аддзела РУП «Магілеўаўтадар» Аляксандра Даманкова, праектаванне павінна пачацца ў 2028 годзе. Аднак, асноўныя параметры будучай рэканструкцыі ўжо апісаныя.
Гэта:
– пашырэнне дарогі мінімум да чатырох палос , па дзве ў кожны бок;
– стварэнне раздзяляльнай паласы з ахоўнай агароджай;
– новая развязка з дарогай Р67 у Сычкаве.
Таксама павінны перабудаваць чыгуначны пуцеправод у Калініна, бо яго даўжыні недастаткова для пашыранай аўтадарогі, і ўсталяваць уздоўж яе сетку ад дзікіх жывёл.

Пакуль застаецца адкрытым пытанне аб хуткасным рэжыме. Паводле Даманкова, не факт, што дазволеная хуткасць вырасце пасля рэканструкцыі. «У Беларусі ёсць нямала дарог першай катэгорыі з абмежаваннем 90 км/г. Канчатковае рашэнне будуць прымаць разам з ДАІ» – адзначыў ён.

Улічваючы тэрміны праектавання, уласна будаўнічыя працы стартуюць не раней за 2030 год. 

Фотаздымак: komkur.info

Бабруйскі прадпрымальнік ухіліўся ад падаткаў больш чым на 600 000 рублёў

Бабруйскі прыдпрымальнік выкарыстаў схему ўхілення ад падаткаў шляхам драблення бізнэса. За гэта яму прысудзілі два з паловай гады хатняй хіміі.

Як высветліў суд у Бабруйску ў працэсе над 62-гадовым індывідуальным прадпрымальнікам, мясцовы жыхар працаваў па схеме аптымізацыі падаткаў з 2016 года. 

Ён зарэгістраваў у якасці такіх жа ІП сваю матку, сужыцельку і абедзьвюх дочак. Потым перадаў ім права ўласнасці на нерухомасць, кую здаваў у арэнду. Фармальна агульнай выручкі ў іх не было, але насамрэч грошы ішлі ў адну кішэню, пры меншай сплаце падаткаў. У выніку ад такой дзейнасці, як высветліў суд, сума ўхілення ад падаткаў склала за гэты дзясятак гадоў 628 тыс. рублёў.

У зале суда прадпрымальнік сваю віну прызнаў, цалкам выплаціў грошы. Вырак быў даволі мяккі – два з паловай гады абмежавання волі без накіравання ў папраўчую ўстанову адкрытага тыпу. Таксама ён мусіць сплаціць 42 тыс. рублёў штрафу і яму забаронена пяць гадоў займацца прадпрымальніцкай дзейнасцю.

Прысуд пакуль у законную сілу не ўступіў.

Фотаздымак з адкрытых крыніц

Бабруйчанін усталяваў на балконе сонечныя панэлі і сілкуе халадзільнік

Бабруйчанін Юрый Савелюк ужо паўтара года сілкуе свой хатні халадзільнік энергіяй сонца. 

Сонечныя панэлі на вынас

Бабруйскі “самадзелкін” з тэхнікай на “ты” яшчэ са школы, піша komkur.info. А любоў да падарожжаў і адпачынку на прыродзе падштурхнула Юрыя да пошуку аўтаномнай крыніцы энергіі. Для шматдзённых паездак ён набыў дзве першыя сонечныя панэлі, сабраў уласны акумулятар і стварыў пераносную электрастанцыю для лямпы, міні-халадзільніка і гаджэтаў.

Але летні сезон заканчваўся, а сонечныя панэлі маглі працаваць круглы год. Так яны пераехалі з лесу на балкон шматкватэрнага дома. Спачатку дзве, потым яшчэ дзве – разам чатыры панэлі па 100 Вт кожная.

Паводле бабруйчаніна, сабраць або дэмантаваць усю сістэму можна за некалькі хвілін, а калі трэба, то панэлі лёгка перавезці.

Як працуе хатняя электрастанцыя

Сістэма выглядае так: сонечная энергія з панэляў паступае на кантролер (ён схаваны ў шафе кіравання), дзе напружанне зніжаецца з 42 да 14 вольт. Далей энергія ідзе на зарадку акумулятара, а ўжо ад яго – на інвертар, які робіць з 14 вольт звыклыя 220.

Сонца не свеціць круглыя суткі, таму акумулятар – абавязковы, бо ён запасае лішак энергіі ўдзень і аддае ўначы, тлумачыць Юрый.

Улетку халадзільнік працуе фактычна толькі ад сонца, і плаціць за электрычнасць даводзіцца каля 10 рублёў у месяц. Узімку менш сонца, але нават у лістападзе, кажа Юрый, панэлі генеруюць да 30% патрэбнай энергіі, у снежні – каля 20%.

Калі сонца няма зусім, аўтаматыка сама пераключае халадзільнік на хатнюю сетку і можа нават падзарадзіць акумулятар. Кіраваць працэсам дазваляе мабільнае прыкладанне.

Ці акупляецца сістэма?

Юрый сцвярджае: мэта была не ў эканоміі, таму падлікам акупляльнасці ён не займаўся. За паўтара года ён уклаў каля 2000 рублёў у абсталяванне, і сістэма ні разу не падводзіла. Абслугоўванне мінімальнае: перыядычна мыць панэлі спецыяльным сродкам.

Паводле бабруйчаніна, панэлі ён усталёўваў не дзеля эканоміі, а для дыверсіфікацыі крыніц энергіі.

У планах паставіць яшчэ дзве панэлі на бакавую сценку балкона, што «глядзіць» строга на поўдзень. Там сонца больш нават у зімовыя дні.

Фотаздымак: komkur.info

У Бабруйску беларуска і італьянец узялі шлюб, не ведаючы мовы адзін аднаго

Незвычайнае вяселле адбылося 20 лістапада 2025 года ў Бабруйску. Там ажаніліся беларуска і італьянец, камунікуючы праз перакладчыцу.

Каханне без слоў

Беларуска Марынa Шчарбінка і італьянец Джавані П’юнна сказалі адзін аднаму «так», хоць ніхто з іх не размаўляе на мове сваёй палавінкі. На ўрачыстасці ім давялося карыстацца дапамогай перакладчыцы, што яшчэ больш падкрэсліла незвычайнасць падзеі, піша komkur.info.

Маладым ужо даўно за 40 (а жаніху і добра за 50), але для абодвух гэта першае вяселле. Марына да апошніх дзён жыла ў Бабруйску, працавала выкладчыцай і перакладчыцай польскай мовы. Джавані нарадзіўся ў Аўстраліі ў сям’і італьянскіх эмігрантаў, але ў яшчэ ў яго маленстве сям’я вярнулася ў Італію. Англійскай ён не валодае.

Зараз жаніх жыве ў цэнтральнай Італіі, у правінцыі Кампабаста, і працуе ў мэрыі мястэчка Сан-Джовані-ін-Гальда, дзе кіруе тэхнічным аддзелам – аналагам нашага аддзела гарадскога будаўніцтва.

Інтэрнэт і перакладчыкі

Нягледзячы на сталасць узросту, ні Марына, ні Джавані раней не стваралі сям’ю. «Мы доўга чакалі адзін аднаго» – прызнаюцца маладыя.

Пазнаёміліся яны праз шлюбныя агенцтвы, якія аб’ядноўваюць базы розных краін. Джавані кажа, што не шукаў славянку. “З першага фота яна мяне зачапіла вачыма” – прызнаецца ён. Марына смяецца: яе зачапіла яго лысіна і цёплая ўсмешка. 

Упершыню яны «сустрэліся» 6 студзеня 2024 года па Zoom, утрох з перакладчыкам. Марына была ў зялёнай сукенцы, Джавані – у зялёным швэдры. Пазней выявіліі яшчэ шмат дзіўных супадзенняў: напрыклад, абодва любяць падтаялае марожанае.

Далей яны перапісваліся самастойна, карыстаючыся анлайн-перакладчыкамі. У асноўным выходзілі на сувязь па чацвяргах – і нават незаўважна для сябе прызначылі вяселле таксама на чацвер.

Прыгоды дзеля сустрэчы

Ужывую яны ўпершыню сустрэліся ў сакавіку 2024 года ў Гародні, куды ўпускалі іншаземцаў без візы. Дзеля гэтага Джавані прыйшлося тэрмінова афармляць замежны пашпарт: каб паскорыць працэс, ён нават купіў білет на рэйс у Дубай, адкуль потым дабіраўся складаным маршрутам да Беларусі.

Пасля яны пачалі жыць на два дамы, наведваючы адзін аднаго. 23 сакавіка 2024 года Джавані прапанаваў Марыне стаць яго жонкай, і яна з радасцю пагадзілася.

“Я малілася Святой Рыце пра добрага мужа. – кажа нявеста – А яна з Італіі, трэба ж, і мужа знайшла ў Італіі. Мы ўжо былі ў яе ў храме і манастыры ў Кашшы – недалёка ад родных месцаў Джавані”.

Бабруйск вяселле

Планы на вяселле і жыццё

Перад цырымоніяй у ЗАГСе пара павянчалася ў бабруйскім касцёле. Там жа знайшлі яшчэ аднаго чалавека, які ведае італьянскую – ксяндза Андрэя Таўрука.

Спачатку маладыя думалі святкаваць у Італіі, але вырашылі зрабіць «двухсерыйнае» вяселле: пачаць у Беларусі, а працягнуць на радзіме жаніха.

Як яны разумеюць адзін аднаго?

Марына адказвае з усмешкай: «Я вучу італьянскую! Хоць я крыху гультайка, таму да гэтай пары вучу». “Любоў размаўляе сэрцам праз вочы” – сцвярджае Джавані.

Маладыя плануюць жыць у Італіі, бо праца Джавані патрабуе яго прысутнасці. Але Бабруйск яны абяцаюць наведваць часта. 

Фотаздымак: komkur.info

 

Рачны порт “Бабруйск” ліквідуецца

Рачны порт “Бабруйск” ліквідуецца, становіцца ўчасткам Рэчыцкага рачнога порта і значна памяншае сваю працу.

Рачны порт “Бабруйск”, які больш за паўстагоддзе быў адным з транспартных аб’ектаў Прыпяцка-Бярэзінскай воднай сістэмы, спыняе сваё існаванне ў ранейшым выглядзе. У сувязі з цяжкім фінансавым становішчам прынятае рашэнне ліквідаваць прадпрыемства шляхам далучэння да Рэчыцкага рачнога порта ў якасці асобнага ўчастка. 

Рачны порт у Бабруйску ў цяперашнім выглядзе існаваў з 1970 года і першапачаткова прымаў грузы, якія паступалі па рацэ. Аднак абмяленне Бярэзіны і змяншэнне загрузкі прывялі да таго, што порт фактычна перайшоў на здабычу пяску – асноўнага матэрыялу для мясцовых будаўнічых прадпрыемстваў. Бабруйскія рачнікі намывалі яго ў раёнах Даманава, Стасеўкі, Парычаў і Светлагорска. Навігацыя традыцыйна працягвалася ад красавіка да лістапада.

Як паведаміў komkur.info галоўны інжынер РТУП «Рачное параходства» Аляксандр Дзядкоў, у сувязі са стратнасцю порта было прынята рашэнне аб яго ліквідацыі як самастойнай адзінкі. Адзіны спосаб захаваць хоць частку функцый – далучэнне да Рэчыцы. Пры новым статусе порт усё ж можа працягваць перавозку і перагрузку грузаў, калі дазволіць узровень вады ў рацэ.

У канцы 2024 года ў Рэчыцу для рамонту былі дастаўленыя буксірны цеплаход 1990 года выпуску і земснарад 1987 года. У 2025 годзе за кошт пазабюджэтнага інвестфонду Мінтранса правялі рамонт баржы-пляцоўкі і земснарада, прыпісанага да бабруйскага порта.

Аднак сёлетняя восень аказалася беднай на палаводдзе. Даставіць адрамантаваную тэхніку ў Бабруйск пакуль немагчыма, бо судны не могуць прайсці па абмялелай Бярэзіне. Пры гэтым ёсць спадзяванні, што ў навігацыю 2026 года флот усё ж будзе працаваць на перавозцы будаўнічага пяску на бабруйскім участку.

Раней у порце працавала каля 30 чалавек. Пасля змянення статусу засталіся 15. Гэта ахоўнікі, докеры і механізатары. Аляксандр Дзядкоў перакананы, што вопыт супрацоўнікаў будзе запатрабаваны і ў далейшым.

Што ж да запатрабаванасці порта, то адзін з ключавых яго партнёраў, Бабруйскі завод буйнапанэльнага домабудаўніцтва сёлета быў вымушаны купляць пясок у Жлобіне з-за таго, што флот знаходзіўся на рамонце. Раней аб’ёмы паставак складалі ад 300 да 1000 тон на тыдзень. Цяпер жа завод рыхтуецца запусціць уласны пясчаны кар’ер у прыгарадзе Бабруйска, што дазволіць яму стаць менш залежным ад рачнога порта.

Фотаздымак: komkur.info

Бабруйскі рыбак вылавіў васьмікілаграмовага судака

Рыбалоў з Бабруйска Андрэй Балыка выпадкова вылавіў на Бярэзіне судака вагой больш за восем кілаграмаў, здабыўшы рэкордны для сябе і рэдкі па мясцовых мерках улоў.

Нядаўна Андрэй адправіўся на вячэрнюю рыбалку на Бярэзіну, выбраўшы адно з папулярных сярод мясцовых рыбаловаў месцаў. Гэта месца не лічыцца зімавальнай ямай, аднак мае прыкметны перапад глыбінь, што нярэдка прыцягвае драпежніка. Пра гэта бабруйчанін распавёў выданню Fishingby.com.

Рыбалоў доўга стаяў на беразе, спрабуючы выклікаць хоць нейкую рэакцыю рыбы. У ход ішлі самыя розныя прынады: сілікон, воблеры, паралон. Ён эксперыментаваў з праводкай, мяняў тыпы прынад і іх падачу, але ў адказ атрымліваў толькі цішыню. Здавалася, што ў гэты вечар рыба цалкам ігнаруе любыя хітрыкі.

Пераломны момант наступіў, калі рыбак змяніў чарговы воблер на мандулу. На працяглым завісанні прынады ў прыдонным бруі рыбалоў адчуў лёгкі “шкраб”. Гэта быў той самы тонкі сігнал, які можа азначаць і дробязь, і пачатак барацьбы за трафей. На аўтамаце рушыла ўслед падсечка. Вудзіла тут жа ўпёрлася, нібы зачапілася за цяжкае бервяно, але спроба прыпадняць “перашкоду” паказала, што на тым канцы лескі знаходзіцца буйная рыба.

Рыбалоў аслабіў фрыкцыён, і ў тую ж секунду нябачны праціўнік ірвануў у глыбіню, метраў на дзесяць. Сэрца перахапіла ад таго, настолькі магутным быў рывок. Першай думкай было, што на кручку сом. Аднак неўзабаве рыба змяніла паводзіны і павольна пайшла ў бок берага. Праз пару хвілін у промні ліхтара з глыбіні з’явіліся холадна бліскучыя вочы, буйныя, характэрныя. Гэта быў велізарны судак.

Акуратна, але ўпэўнена рыбалоў падвёў трафей да берага. Супраціў рыбы ўжо амаль сышоў на нішто. Калі ён падняў ўлоў, сумневаў не засталося: гэта асабісты рэкорд. Вага судака склала 8,255 кілаграма. Гэта сапраўдны трафей, асабліва ў перыяд бясклёўя.

Па словах Андрэя, ўлоў такой велічыні з’яўляецца падзеяй, якая можа здарыцца толькі аднойчы. І гэты вечар на Бярэзіне стаў для яго менавіта такім – рэдкім, запамінальным і па-сапраўднаму легендарным.

Фотаздымак fishingby.com

Студнеў прыехаў у родныя мясціны і правёў бой з ценем у Бабруйску

Менавіта ў Бабруйску Студнеў стаў вядомы як бязлітасны змагар з «чырвона-белай чумой», а цяпер змагаецца з ценямі ў агародзе.

Міністр архітэктуры Студнеў правёў прыём грамадзян у Бабруйску, адкуль пачаўся яго кар’ерны ўзлёт.

Будучы «мэрам» Бабруйска, чыноўнік вызначыўся актыўнасцю ў сацыяльных сетках.

Асабліва гучнай была адна заява. Яна вартая таго, каб прывесці тэкст даслоўна:

“лично я считаю необходимым всех работников органов государственного управления, принимавших участие в борьбе с красно-белой чумой (начиная с лета 2020 года), прировнять к ветеранам Великой Отечественной. Без ложной скромности заявляю, что я и мои коллеги совершили не меньший подвиг, чем наши деды и прадеды в борьбе с немецко-польским геноцидом нашего народа!”.

Ветэранам Вялікай Айчыннай вайны Студнеў пакуль не стаў. Затое яго нахабнае і зневажальнае да высокага звання салдат Вялікай Айчыннай вайны выказванне пачулі «воіны святла» ў атачэнні Лукашэнкі.

Аляксандра Студнева паднялі да ўзроўню абласнога цэнтра, а потым – і да міністэрскага. Нягледзячы, нават, на тое, што чыноўніку тэрмінова патрэбная трэцяя вышэйшая адукацыя: пасля двух першых ён піша слова «приравнять» з граматычнай памылкай.

У Бабруйску, «прировненный» да міністра, Аляксандр Студнеў хутка разабраўся з падтапленнем падвала жылога дома і ценямі ад будынкаў у агародзе.

Падвал, як і чакалася, адрамантуюць праз год, а цені пакуль застануцца на ранейшых месцах.

Фота “Магілёўскія ведамасці”.

У Бабруйску кіроўца маршруткі пакараны за перавоз завялікай колькасці пасажыраў

Міліцыя пакарала бабруйскага кіроўцу маршруткі №40, які вёз пасажыраў больш за дапусцімую колькасць.

Як адзначаюць у міліцыі, яны звярнулі ўвагу на кіроўцу, дзякуючы відэа, якое выклаў у інтэрнэт адзін з пасажыраў марштурнага таксі. Кіроўца, паводле праваахоўнікаў, быў не прышпілены рамянём бяспекі, а ў салоне мікрааўтобуса было больш людзей, чым гэта дазволена правіламі.

Супрацоўнікі ДПС высветлілі асобу кіроўцы. Ім аказаўся 39-гадовы мясцовы жыхар. На яго склалі два адміністрацыйных пратаколы, па якім прызначаны штраф у памеры 105 рублёў.

Фотаздымак: ТГ “Милиция Могилевщины”

Жыхар Бабруйска зладзіў аварыю з гібеллю двух малых дзяцей

П’яны вадзіцель фуры з Бабруйска пайшоў пад суд за ўтвораную ім аўтааварыю, у якой загінулі дзеці.

Трагедыя адбылася 29 траўня 2025 года ў Воранаўскім раёне Гарадзеншчыны, калі ўначы п’яны бабруйчанін кіраваў фурай і ехаў з хуткасцю каля 89 км/г, пры дазволенай для грузавога аўтатранспарта 70 км/г. 

На адным з паваротаў ўправа ён выехаў на паласу сустрэчнага руху і сутыкнуўся з Audi пад кіраваннем 34-гадовага мясцовага жыхара, які вяртаўся дадому з жонкай і трыма малалетнімі дзецьмі ва ўзросце ад года да пяці гадоў.

Дзеці 2024 і 2019 года нараджэння загінулі на месцы. Дзіцёнку 2020 года нараджэння былі нанесены цяжкая траўмы. Дарослыя атрымалі менш цяжкія цялесныя пашкоджанні.

Бабруйчанін нічым не дапамог пацярпелым – не выклікаў хуткую, не паведаміў нікому, а проста з’ехаў з месца здарэння. Тым не менш, праз некалькі гадзін яго знайшлі міліцыянты – за тры кіламетры ад ДТЗ ён сядзеў у яры. Пасля таго, як мужчыну затрымалі, у яго крыві выявілі больш за 1 праміле алкаголю. Аказалася, што падчас руху, гора-вадзіцель піў у кабіне каньяк – бутэльку знайшлі там жа.

Бабруйчанін і раней прыцягваўся да крымінальнай адказанасці за ДТЗ. Да моманту новай аварыі судзімасць ужо была пагашана. Таксама ён быў фігурантам адміністратыўных спраў – перавышаў хуткасць, зладжваў ДТЗ і з’язджаў з месцаў аварый.

Генеральная пракуратура накіравала справу ў суд.

Фотаздымак: Генеральная пракуратура

На Бобруйщине замдиректора сельхозпредприятия попалась на сокрытии падежа скота

Три года колонии с отсрочкой в два года назначил суд бывшей замдиректора сельхозпредприятия в Бобруйском районе, которая через приписки скрывала падеж скота.

Скрывать истинное положение дел руководитель требовала от подчиненных. По ее указанию, они не отражали все факты падежа крупного рогатого скота в отчетах о движении скота и птицы, сообщается на сайте Верховного суда.

Из-за таких требований в отчетность за 2022 год были внесены ложные сведения и не отражены факты падежа не менее 34 голов и недостачи двух голов крупного рогатого скота.

Кроме того, в отчетности о падеже скота, по указанию руководителя, в документы вносились завышенные сведения о реализации животных и прилагались не соответствующие действительности первичные учетные документы. Одну из работниц руководитель вынудила фиктивно купить 25 кг мяса говядины, реально вычтя у нее из зарплаты 150 рублей. Ложные сведения по итогу поступали в статистическую отчетность, в том числе в Белстат.

Суд над приписчицей проходил в Кличеве. Своей вины женщина не признала. Суд учел, что обвиняемая ранее не была судима, является инвалидом 2 группы, и назначил ей три года лишения свободы с отсрочкой исполнения на два года. Приговор, оглашенный 29 октября 2025 года, пока в законную силу не вступил. 

Фотоснимок из открытых источников