Прызначаны новыя старшыні Асіповіцкага, Хоцімскага і Краснапольскага раёнаў

Усе яны маюць прамое дачыненне да ранейшых правалаў.

Усе новыя кіраўнікі трох раёнаў Магілёўшчыны – выпускнікі сельскагаспадарчай акадэміі. У іх шмат дыпломаў аб «вышэйшай адукацыі» і не менш правалаў на ранейшых месцах працы.

Дыплом за дыпломам

Краснапольскі раён узначаліў ураджэнец Чавусаў Аляксандр Яфімчыкаў. На ягоным прыкладзе зразумела, адкуль у беларускіх кіраўнікоў бяруцца па тры дыпломы. Сельскагаспадарчую акадэмію ён скончыў у 2006 годзе, а ўжо ў 2007 атрымаў другі дыплом. Само сабой, у набор уваходзіць і акадэмія кіравання.

Яфімчыкаў працаваў галоўным аграномам, старшынёй двух сельгаспрадпрыемстваў, першым намеснікам старшыні Касцюковіцкага райвыканкама і нават два гады ўзначальваў Чавускі райвыканкам. А пасля – раптоўна пайшоў у фермерства.

Яфімчыкаў

Хоцімскі старшыня стаў Асіповіцкім

Для Геворга Мелканяна прызначэнне старшынём Асіповіцкага райвыканкама – крок уверх, бо Хоцімскі раён не самы прэстыжны ў вобласці. 

Мелканян працаваў інжынерам-гідратэхнікам у Чачэрску, узначальваў сельскагаспадарчае прадпрыемства «Батвінава» і нават Чачэрскі фізкультурна-спартыўны клуб «Ураджай».

Пазней ён пераехаў у Бабруйскі раён, дзе з 2016 года працаваў намеснікам дырэктара і дырэктарам ПМК-84. 

У ліпені 2021 года яго прызначылі старшынём Бабруйскага раённага савета «дэпутатаў», а потым – кіраўніком Хоцімшчыны.

МелканянУ Хоцімску – Дзівакоў

Ураджэнцу Слаўгарада Аляксандру Дзівакову – 50 гадоў. Сельскагаспадарчую акадэмію ён скончыў у 1997 годзе і пачаў кар’еру чыноўніка інспектарам па ахове працы ў райсельгасхарчы Лёзненскага райвыканкама. 

Пасля працаваў у аблсельгасхарчы і быў першым намеснікам старшыні Шклоўскага райвыканкама.

Хоцімшчына далёка не самы «перадавы» раён вобласці, аднак цяпер Дзівакоў атрымаў даволі самастойную пасаду.

Дзівакоў

На першы погляд замена Лукашэнкам адразу трох кіраўнікоў раёнаў – сур’ёзны кадравы крок. Аднак біяграфіі Яфімчыкава, Мелканяна і Дзівакова сведчаць: вялікіх прарываў ні ў Асіповічах, ні на Краснапольшчыне, ні на Хоцімшчыне чакаць не даводзіцца.

Урэшце, Лукашэнка, мяняючы шыла на мыла, гэтага і не чакае. Пры прызначэнні ён не выпадкова заўважыў: усе прызначаныя кіраўнікі маюць прамое дачыненне да раней дапушчаных правалаў.

Фота: mogilev.in.

На Магілёўшчыне сялянам забараняюць дакранацца да тэхнікі

Механізаваныя атрады на Магілёўшчыне дапамагаюць аграрыям-чыноўнікам вырашаць кадравую праблему – і цяпер яны падзялілі работнікаў на сяле на дурняў і разумных. Разумныя будуць ездзіць на тэхніцы, а дурныя іх карміць.

Больш чым сумнеўнае выказванне Лукашэнкі пра тое, што ў створаных ім калгасах не ўмеюць абыходзіцца з тэхнікай, чыноўнікі збяднелых рэгіёнаў Беларусі ўспрынялі як прамое даручэнне і перасталі давяраць тэхніку дурням з сельгаспрадпрыемстваў на месцах, зрабіўшы стаўку на цэнтралізаваныя механізаваныя атрады.

Такім чынам, дзякуючы мехатрадам, на Магілёўшчыне быццам бы вырашаныя праблемы: 

  • ААТ «Прывольны агра» Слаўгарадскага раёна, дзе “с техникой и механизаторскими кадрами было негусто”;
  • кадраў на вёсцы “з пункту гледжання эканомікі”;
  • граматнай лагістыкі і тэхналагічнай дысцыпліны, якія “гарантуюць рэнтабельнасць ураджаю”.

За малазразумелымі і вельмі агульнымі фармулёўкамі пра “пункты гледжання эканомікі” і “рэнтабельнасць ураджаю” стаяць даволі канкрэтныя дзеянні. Землі сельгаспрадпрыемстваў на раёнах перадаюцца механізаваным атрадам, якія ў выніку становяцца паўнапраўнымі гаспадарамі ўраджаю і працягваюць багацець за кошт знясіленых калгасаў.

Усё таму, што “на сучаснай тэхніцы павінны працаваць прасунутыя механізатары, на ўзроўні інжынера”.

Фактычна ўлады прызналі, што навучыць хоць нечаму вартага механізатараў з сельскай мясцовасці Магілёўшчыны, Гомельшчыны і Віцебшчыны немагчыма – нават з дапамогай ботаў, як гэта некалі рабіў галоўны аграрый краіны ў сваім саўгасе “Гарадзец”.

Дарэчы, і для работнікаў сельгаспрадпрыемстваў занятак таксама знайшоўся, зразумела ж адпаведны іх сціплым здольнасцям: яны ўжо “забяспечваюць мехатрады жыллём, абедамі, палівам і аплачваюць працы”.

Фота “Беларусь Сегодня”.

Лукашэнка ў Чавусах толькі на трэцім месцы

Аднафаміліца Аляксандра Лукашэнкі аказалася на трэцім месцы ў спаборніцтве маладых спецыялістаў Чавускага раёна.

Конкурс дзяўчат на званне лепшага спецыяліста адыходзячага года прайшоў у Чавусах. Сярод дзевяці ўдзельніц была Ангеліна Лукашэнка, урач агульнай практыкі раённай бальніцы.

Лепшыя дзяўчыны раёна распавядалі пра сябе, асабістыя дасягненні, першыя дні працы на першым працоўным месцы, спявалі, танчылі, чыталі вершы, паказвалі напісаныя імі карціны і чыталі вершы ўласнага сачынення.

Ангеліна Лукашэнка прадставіла гумарыстычны нумар, які ўразіў журы, але аказалася толькі на трэцім месцы.

Відавочна, лепшую дзяўчыну Чавус выбіралі сумленна, у адрозненне ад выбараў кіраўніка краіны.

Там Лукашэнка, апынаючыся на трэцім і наступных месцах, у выніку заўсёды выходзіў на першае. Напэўна таму, што журы ў выглядзе выбарчых камісій, у гэтым выпадку, асаблівай ролі не адыгрывала.

Фота раённай газеты.

Студнеў прыехаў у родныя мясціны і правёў бой з ценем у Бабруйску

Менавіта ў Бабруйску Студнеў стаў вядомы як бязлітасны змагар з «чырвона-белай чумой», а цяпер змагаецца з ценямі ў агародзе.

Міністр архітэктуры Студнеў правёў прыём грамадзян у Бабруйску, адкуль пачаўся яго кар’ерны ўзлёт.

Будучы «мэрам» Бабруйска, чыноўнік вызначыўся актыўнасцю ў сацыяльных сетках.

Асабліва гучнай была адна заява. Яна вартая таго, каб прывесці тэкст даслоўна:

“лично я считаю необходимым всех работников органов государственного управления, принимавших участие в борьбе с красно-белой чумой (начиная с лета 2020 года), прировнять к ветеранам Великой Отечественной. Без ложной скромности заявляю, что я и мои коллеги совершили не меньший подвиг, чем наши деды и прадеды в борьбе с немецко-польским геноцидом нашего народа!”.

Ветэранам Вялікай Айчыннай вайны Студнеў пакуль не стаў. Затое яго нахабнае і зневажальнае да высокага звання салдат Вялікай Айчыннай вайны выказванне пачулі «воіны святла» ў атачэнні Лукашэнкі.

Аляксандра Студнева паднялі да ўзроўню абласнога цэнтра, а потым – і да міністэрскага. Нягледзячы, нават, на тое, што чыноўніку тэрмінова патрэбная трэцяя вышэйшая адукацыя: пасля двух першых ён піша слова «приравнять» з граматычнай памылкай.

У Бабруйску, «прировненный» да міністра, Аляксандр Студнеў хутка разабраўся з падтапленнем падвала жылога дома і ценямі ад будынкаў у агародзе.

Падвал, як і чакалася, адрамантуюць праз год, а цені пакуль застануцца на ранейшых месцах.

Фота “Магілёўскія ведамасці”.

У архітэктурна-будаўнічым каледжы “БРУ” разбіралі аўтаматы

Суверэнітэт дарагога каштуе, а порах трэба трымаць сухім. У каледжы «Беларуска-расійскага ўніверсітэта» навучэнцаў знаёмілі са зброяй і патрыятызмам.

Пасля таго як Лукашэнка пачаў трэсці “Арэшнікам”, не знаходзячы іншых аргументаў у зносінах з краінамі-суседзямі і кідаць у Літву метэазонды, псэўдапатрыёты на месцах адразу ўхапіліся за ідэю трымаць порах сухім і пачалі рыхтаваць беларускую моладзь да магчымай вайны з прыдуманым агрэсарам.

Дыялогавую пляцоўку «Беларусь суверэнная. Пераемнасць пакаленняў. Роля моладзі ў Беларусі» правялі ў архітэктурна-будаўнічым каледжы ДУВПА «Беларуска-Расійскі ўніверсітэт».

Зразумела, што ніякага дыялогу не было і блізка: моладзь проста прывучалі да думкі, што састарэлага кіраўніка, які сутаргава трымаецца за ўладу, давядзецца абараняць са зброяй у руках менавіта ім.

Ідэя сама па сабе кволая і прыхільнікаў яе можна палічыць па пальцах, але ўбіванне ў галаву навучэнцаў цвікоў таталітарнага мыслення можа даць свой негатыўны эфект. Праўда, ён можа аказацца дыяметральна супрацьлеглым чаканаму.

Галоўнаму патрыёту Магілёва Аляксандру Шкадаву, які рэтрансляваў на дыялогавай пляцоўцы ваенныя лозунгі Лукашэнкі, можа і не прыходзіць у галаву, што пры сённяшніх настроях у грамадстве зброя можа быць скіравана супраць тых, хто зрабіў з Беларусі канцлагер.

Служыць Радзіме беларуская моладзь не адмовіцца. Вось толькі мала хто з маладых людзей сёння атаясамляе Радзіму з Лукашэнкам, які не перасварыўся хіба што толькі з Афрыкай.

Фота  “Магілёскія ведамасці”.

У Быхаўскага райсельгасхарча новы начальнік – знаёмімся

Сяргей Сыса стаў першым намеснікам старшыні Быхаўскага райвыканкама ў 28 гадоў. Ён ва ўсім згодны з Лукашэнкам і гатовы, згодна яго ўказанням, варушыцца.

Светапогляд новага начальніка Быхаўскага райсельгасхарчу Сяргея Сысы базуецца на простых, але ёмістых пастулатах Лукашэнкі і досведзе сваякоў: бацька Сяргея Пятровіча кіруе ААТ «Герой» Дубровенскага раёна, а старэйшы брат працуе генеральным дырэктарам Аршанскага камбіната хлебапрадуктаў.

Падымаць быхаўскую аграрную галіну з калень малады намеснік ужо пачаў.

Ён сцвярджае, што раён у неабходны тэрмін завяршыў сяўбу азімых. Прычым, добрай падмогай у гэтай справе сталі мехатрады міжраённага аграсэрвісу «Задняпроўскі».

На практыцы гэта азначае, што ні пасеяць, ні ўбраць самастойна быхаўскія аграрыі не ў стане, і ім даводзіцца наймаць дапамогу з боку.

Усюдыісны міжраённы аграсэрвіс «Задняпроўскі», вядома, зробіць усё, за што яму заплоцяць.

Застаецца толькі зразумець функцыі ў мясцовых сельгаспрадпрыемстваў, якія, падаецца, выступаюць толькі ў сціплай ролі ўладальнікаў зямель і назіральнікаў за замацаванымі за імі сялянамі.

Адказ на гэтае пытанне Сяргей Сыса таксама знайшоў у Лукашэнкі. Маўляў, той правільна сказаў: дай дрэннаму гаспадарцы тэхніку – праз год пад плот паставяць.

Ну, а паколькі добрых гаспадарак на Быхаўшчыне няма і не прадбачыцца, то і пытанне з тэхнікай закрыта.

Затое міжраённаму аграсэрвісу «Задняпроўскі» выдзелілі ў Быхаўскім раёне дзве з паловай тысячы гектараў зямлі.

Зразумець логіку і самога «вялікага кормчага», і яго вучня Сысы ў цэлым можна: рух дзеля руху. 

Што ж тычыцца Быхаўскага раёна, дык новаму намесніку зусім не абавязкова падымаць яго з калень. Пры такім запасе сувязяў Сяргею Пятровічу трэба толькі пратрымацца год-два, каб пайсці на павышэнне.

Фота: “Беларусь сегодня”.

«Наш зубр»: як Ігар Марзалюк стаў героем TikTokу

Прафесар з Краснаполля раптам стаў папулярны сярод моладзі. Чаму часам нават хочацца з ім пагадзіцца?

Гісторык, прафесар і ураджэнец Краснаполля Ігар Маразалюк актыўна падтрымлівае Лукашэнку, але БНФ-скае мінулае не-не, ды й дае пра сябе ведаць.

Ігар Аляксандравіч нечакана стаў папулярным у TikTokу. Моладзь называе Маразалюка «наш зубр», «наш ваўкалак» і лічыць, што ён «выдаў базу».

Некаторыя выказванні Маразалюка сапраўды трапляюць у самае яблычка.

Ён, напрыклад, цалкам слушна лічыць, што масавая расійская самасвядомасць узнікла не на ўзроўні эліты. Не ў часы Пушкіна або Лермантава.

Яна сфарміравалася значна пазней – у перыяд ленінска-сталінскай мадэрнізацыі.

І калі беларусы называлі сябе «тутэйшымі», то расіяне – «скамскімі», гэта значыць «пскоўскімі».

Ёсць і іншыя выказванні, якія міжволі выклікаюць, калі не павагу да Маразалюка, дык згоду з ім.

Сярод папулярных відэа ёсць фрагмент, у якім прафесар сцвярджае, што беларусы – ніякія не малодшыя браты Расіі, а нашае Палессе – зыходная тэрыторыя, з якой славянства пачало набіраць сілу.

Фота з адкрытых крыніц.

Парадоксы аграрной отрасли обсудили в Могилеве

Оказывается, сельское хозяйство Могилевщины сегодня опережает городские технологии – уверены чиновники.

Выездной семинар-практикум по инновационным подходам в работе АПК, который прошел в Могилеве под громким названием «Инновационные подходы в организации работы агропромышленного комплекса региона» собрал как действующих, так и потенциальных руководителей самой отстающей отрасли.

Они углубляли и расширяли свои знания, а также укрепляли “гражданские позиции”.

Заместитель директора ООО «Технологии земледелия» (оказывается, есть и такое) Алексей Журавский, заявил, что “вопреки распространенному мнению, сельское хозяйство сегодня опережает городские технологии по темпам технологического развития”.

А вот Лукашенко в отличие от Журавского недоволен скоростью опережения сельским хозяйством городских технологий. Особенно в Витебской области, где ускоренными темпами идет только падеж скота.

Что касается инновационных подходов к АПК, то Могилевщина не слишком обогнала Витебщину и потенциальным кадрам стоит задуматься о том, что закалять их обещали в местах лишения свободы. 

Фото “Могилевские ведомости”.

“Белая Русь” Могилева съездила на экскурсию во Дворец Независимости

В зобу дыханье сперло. Могилевские активисты “Белой Руси” восхитились величием Дворца Независимости.

Делегация Могилевской областной организации «Белая Русь» 30 октября побывала во Дворце Независимости и восхитилась его величием. Экскурсию для активистов организации провела пресс-секретарь Наталья Эйсмонт, известная в народе под кличкой Массандра.

Вот список выводов, к которым пришли могилевский активисты “Белой Руси”:

  • величественные залы пропитаны духом истории и государственной значимости;
  • дворец, это символ величия нашей страны, воплощение ее богатства и природной красоты;
  • здесь гармонично сливаются яркие краски белорусского ландшафта, даря вдохновение и умиротворение;
  • это место, где талант нашего народа находит свое отражение в уникальных произведениях искусства и архитектуры;
  • изысканные детали интерьера напоминают о том, что мы способны на великие свершения.

Дворец независимости действительно оформлен с цыганской роскошью и известен тем, именно туда после ухода протестующих с шариками и гвоздиками Лукашенко прилетел с автоматом Калашникова. 

Если измерять величие страны количеством резиденций ее правителя, то Беларусь затмит многие страны. 

У Лукашенко, тридцать лет управляющего маленькой и бедной страной, восемнадцать роскошных резиденций. А вот из великих свершений – пока только громкие обещания.

Фото “Могилевские ведомости”

Матусевич посетил быховский консервный завод, который 16 лет ждал инвестора

Заместитель главы администрации Лукашенко уже посещал быховский консервный завод раньше, и тогда у Дмитрия Матусевича “не было уверенности”.

Заместитель главы администрации Лукашенко Дмитрий Матусевич приехал на ООО “Быховский консервный завод”, передал от него “добро” на дальнейшее процветание производства и парочку добрых напутствий от себя.

Показательно, что Матусевич вспомнил о своем посещении завода восемь лет назад, то есть в 2017 году и тогда “все понимали, вроде как есть производство, но уверенности нет, оборотных средств не было”.

Да и откуда им было взяться? Тогда предприятием вплотную занимался Сергей Громыко – бывший директор ООО “Газосиликат” из Могилева, неизвестно как попавший в директора консервного завода. 

Он потом долго ездил в Быхов на суды, связанные с “поставками” березового сока в Африку. 

А через пять лет после визита Матусевича антикризисного управляющего  ОАО “Быховского консервный-овощесушильный завод” Александра Морозова приговорили к 7,5 годам заключения в ИТК усиленного режима. Оказывается оборотные средства, по крайней мере, на бесцельные командировки Морозова в страны дальнего зарубежья, были.

Что касается радости Матусевича из-за прихода на завод частного инвестора, то она тоже запоздалая – на целых шестнадцать лет, которые были потрачены ставленниками Лукашенко на разворовывание предприятия. 

Еще в 2009 году, во время приезда на завод премьера Сергея Сидорского о необходимости прихода на предприятие частного инвестора заговорил директор предприятия Олег Лачев. Тогда за эти речи его сняли с должности.

Но вот “трудные времена” остались позади и Дмитрий Матусевич хвалит частника за то, что тот вложил в доведенное до ручки предприятие 35 миллионов рублей. 

Более того, глава администрации видит в этом мудрость Лукашенко.

На самом деле речь идет совсем не о мудрости, а об изворотливости последнего и его приспешников, которые в пиковой ситуации включают заднюю и выдают чужие успехи за свою прозорливость.

Между тем, фокусы с раздачей быховских предприятий на разграбление “крепким хозяйственникам” из Могилева еще не закончились. Один из подельников Морозова, которому удалось избежать ответственности, теперь занимается поставками молочной продукции в Россию, а его отец Валерий Хурсан назначен директором быховского филиала “Бабушкиной крынки”. 

Во время процветания Морозова Хурсан состоял в руководстве могилевского винзавода и через сына торговал вином в фирменном магазине быховского консервного завода. Само собой, без накладных и прочей бюрократической волокиты.

И вот пока Дмитрий Матусевич знакомится с “производственными процессами” на консервным заводе, похоже, на молочном предприятии следует ждать процессов уголовных.

Фото: БелТА.