Пакроў дзень Прасвятой Багародзіцы лічыцца адным з найважнейшых царкоўных святаў.
У гэты дзень вернікі ўспамінаюць цуд, тое, што здарылася ў 910 годзе – Маці Божая явіла Сябе ў Влахернскім храме ў Канстанцінопалі ў адказ на малітвы вернікаў і расхінула амафор (покрыва для галавы) над людзьмі. Гэта і стала цудоўным знакам заступніцтва і суцяшэння для ўсіх хрысціянаў…
У бягучым 2021 годзе на Пакроў паста няма. Свята выпала на чацвер. Калі ж свята выпадае на сераду або пятніцу (у гэтыя дні ўжываецца посная ежа), то дазваляецца рыба.
Цуду з Маці Божай 910 года папярэднічалі наступныя падзеі … Да Канстанцінопаля набліжаліся варожыя войскі варвараў. Тады падобныя набегі здзяйсняліся даволі часта і маглі скончыцца трагічна. Святары візантыйскай сталіцы шчыра маліліся. Ноччу шчасным Андрэю Канстантынопальскаму і яго вучню Епіфанаў з’явілася Прачыстая. Багародзіца ішла па паветры з анёламі і угоднікаў Божых. Нябеснае святло асвятляў Яе пад зборам храма… Святой Дзімітрый Растоўскі апісваў бачанне так: “Багародзіца зняла з Сябе бліскаць накшталт маланкі вялікае і страшнае покрыва, якое насіла на Прачыстай чале Сваёй і, трымаючы яго з вялікаю урачыстасцю Сваімі Прачыстая рукамі, расхінула над ўсім кіроўцам народам “.
Маці Божая абараніла горад. Бура, якая паднялася адразу пасля цудоўнага бачання, раскідалі варожыя караблі варвараў. Так жыхары Канстанцінопаля былі выратаваны ад немінучай смерці. Сказанае на дарогу слова Свяціцеля Лукі Война-Ясенецкого ў свята Пакрова Прасвятой Багародзіцы “Хай ніхто не ўсумніцца ў тым, што бачылі чалавечымі вачыма блажэнны Андрэй і вучань яго Епіфан. Ніколі больш не з’яўлялася Найсвяцейшая Багародзіца ў такой вялікай славе, са мноствам анёлаў, апосталаў, прарокаў і святых. Такая велізарная і слаўнаю світа, якую бачылі Андрэй і Епіфан, магла суправаджаць толькі сапраўды святыя Усіх Святых, і велізарна для нас значэнне гэтага Божага сведчання аб Ёй.
Сэрцамі сваімі мы верым, што Найсвяцейшая Багародзіца заўсёды моліцца аб родзе хрысціянскім і прадстацельства пра яго прад Сваім Боскім Сынам, але сваімі чалавечымі вачыма пераканаліся ў гэтым блажэнны Андрэй і Епіфан, калі сышла Яна з-пад скляпенняў храма ў алтар і доўга малілася, стоячы на каленях. Успомнім, што апостал Павел называе д’ябла князем, пануючым ў паветры, і тады з вялікай удзячнасцю Ёй таксама Божаму Сыну Яе зразумеем значэнне бліскаць Чароўным святлом Яе Пакровы, распластанага над галовамі людзей, якія маліліся, якім Яна абараняла іх ад нізка, насілася ў паветры князя цемры і цёмных анёлаў яго, якіх ўражвала Яна маланкамі сваіх малітваў, зіхацяць з Яе Пакрова. Ці бачыце, людзі Божыя, як многа і свята для нас значэнне свята Пакрова Прасвятой Багародзіцы, як умацоўвае бачанне благаслаўлёных Андрэя і Епіфанія нашу веру ў Яе як да Заступніцы шчырую свету нашага. Будзем жа любіць Яе ўсім сэрцам, як любяць маленькія дзеці сваю маці, і ўзьнясёмце Вялікую славу і гонар Яе Боскаму Сыну па плоці чалавечай, Госпаду і Богу нашаму Ісусу Хрысту, з Яго Прадвечным і Беспачатным Айцом і Найсвяцейшага Духам “.
Яўгіння Грамашчанка
Фота з адкрытых крыніц