10 мая 2018 в 14:10 на 168 км автодороги “Минск-Могилев” водитель 1992 года рождения управляя автомобилем “Форд” отвлекся от управления и совершил столкновение с автомобилем “ГАЗ” под управлением жителя г. Белыничи, 1984 года рождения, сообщили сотрудники ОГАИ Белыничского РОВД.
В результате дорожно-транспортного происшествия автомобилям причинены механические повреждения.
ОГАИ Белыничского РОВД проводится проверка.
Фото: ОГАИ Белыничского РОВД
В начале одиннадцатого утра пятницы, 11 мая, сохатый появился на улице Парковой в Бобруйске.
Местная жительница Ольга Николаевна Падашуля шла в магазин. И вдруг видит: посреди дороги – лось! Крупный. И беспокойный – мечется из стороны в сторону. Попасть нервному лосю под горячее копыто – перспектива малоприятная. Но смелая женщина не отступила, решила его отогнать – громко захлопала в ладоши. Идея сработала даже слишком эффективно: животное так перепугалось, что перемахнуло через ближайший забор дома №33 и затихарилось под деревом в дальнем углу огорода.
Сохатый явно пришел из ближайшего лесного массива, по ходу переплыв реку. Курс держал в направлении авиагородка. Причем, вполне возможно, на территорию людей ступил еще затемно, а то и с позднего вечера – люди говорят, собаки лаяли всю ночь.
По вызову к огороду с лосем очень быстро прибыли работники МЧС, ветеринарной станции, специалисты Бобруйской горрайинспекции природных ресурсов и охраны окружающей среды. Началась операция по отлову. Цель – сделать обездвиживающий укол, подождать, пока подействует, и вернуть в лес. Именно так все было проделано 24 апреля на улице Чапаева – в последний заход лося на территорию города.
Но нашему сегодняшнему лосю такая затея не понравилась. Приближающихся людей он резко невзлюбил, перепрыгнул на соседний участок и почесал по огородам.
Ловили больше двух часов. Когда казалось, что уже окружили и зажали, резко прорывал окружение и улепетывал. Объект ловли постепенно переименовали в «козла», и тут людей понять можно. Наконец через забор главный ветеринарный врач Бобруйска ветеринар Андрей Сычугов дотянулся и сделал укол.
Но радость ловцов оказалась преждевременной – животное и не подумало отправляться на боковую. Продолжило наматывать круги с короткими привалами. Взлетало над ограждениями, топтало огородную растительность, ненадолго забивалось в углы и снова стартовало.
– По первому разу вколол полтора миллилитра, – рассказал нам Андрей Александрович. – Но дозировки не хватило. Сквозь штакетник умудрился сделать второй укол – уже миллилитр, – тоже не сработало. Только с третьей дозы животное начало пошатывать, и оно таки задремало.
Кстати, оказалось, это не лось, а лосиха. Молодая, симпатичная, с длинными ресницами. Скачки через заборы отпечатались царапинами на «талии». Ветеринар их обработал.
Новыми трудностями обернулась транспортировка спящей красавицы. Сначала под вздохи хозяина подворья разобрали часть штакетника – чтобы переместить около двухсот кило живого веса в переулок к подъехавшей технике. Затем, кряхтя, уложили в ковш экскаватора. И наконец подняли в кузов самосвала.
Отвезли лосиху в лес за Ломы, развязали и оставили досматривать тревожный сон. Через несколько часов она пробудится и подумает: «Ну и ну, приснится же такое!».
Фото: Виктор ШЕЙКИН
Андрей ЛУЦ
Крыніца: “Коммерческий курьер”
Глава сельисполкома имитировал работу, тайком штрафуя местных жителей. Михаила Борисенко приговорили к трем годам и … чытаць далей
У сьледчым ізалятары Магілёва 5 месяцаў утрымліваецца ў адзіночнай камэры 25-гадовы мужчына, які мае псыхічнае захворваньне, інвалід 2 групы. Яго вінавацяць у распальваньні расавай, нацыянальнай, рэлігійнай варожасьці, а таксама ў хуліганстве.
Магілёўская турма № 4, архіўнае фота9 лютага судова-псыхіятрычная экспэртыза пастанавіла: Аляксандар Я. падчас учыненьня злачынстваў быў у стане бяспамяцтва. Гэта, аднак, не паўплывала на зьмяненьне меры стрыманьня. Ён застаецца ў СІЗА. Акрамя праблемаў з псыхікай, у зьняволенага хвароба тоўстага кішэчніка, якая вымагае мэдычнага нагляду.
10 траўня Магілёўскі абласны суд пачаў разгляд крымінальнай справы супраць зьняволенага. Учыненыя ім «грамадзка небясьпечныя дзеяньні» падпадаюць пад санкцыі 1 часткі 130-га і 339-га артыкулаў Крымінальнага кодэксу з максымальным пакараньнем да пяці гадоў. Судзьдзя Ірына Цяплова мае вырашыць пытаньне аб ужываньні ў дачыненьні абвінавачанага прымусовых захадаў бясьпекі і лячэньня. Дыягназ Аляксандра, які сам на працэсе не прысутнічае, не называецца.
Яго інтарэсы бароняць адвакат і бацька Юры Я., які мае трыццацігадовы стаж службы ў Міністэрстве ўнутраных спраў.
Сьледзтва: прапагандаваў радыкальны іслам
Паводле сьледзтва, Аляксандар прапагандаваў ідэі радыкальнага ісламу, нацызму і фашызму. На сваёй старонцы ў сацыяльнай сетцы «УКантакце» ён разьмясьціў матэрыялы, прызнаныя ў Беларусі экстрэмісцкімі. Быўшы студэнтам Беларускага інстытуту правазнаўства, ён маляваў у розных аўдыторыях у прысутнасьці студэнтаў малюнкі, якія сымбалізавалі ідэі радыкальнага ісламу, падчас лекцыяў выкрыкваў «Алах акбар», а таксама ўключаў на сваім тэлефоне аўдыёфайлы, якія прапагандуюць ідэі нацызму і расізму.
Магілёўскі абласны суд, у якім судзяць псыхічна хворага арыштантаУ эпізодзе з хуліганствам, паводле вэрсіі сьледзтва, Аляксандар, «дэманструючы ўсёдазволенасьць і беспакаранасьць сваіх дзеяньняў, грэблівае стаўленьне да грамадзкіх правілаў паводзінаў» ударыў нагой па дзьверах, якімі нанёс цялесныя пашкоджаньні дзьвюм аднакурсьніцам. Абедзьве дзяўчыны прызнаныя пацярпелымі. Матэрыяльных прэтэнзіяў да свайго крыўдзіцеля яны ня маюць. Пабояў не здымалі. Пра здарэньне паведамілі адміністрацыі інстытуту дакладной.
Маці: захапленьне рэлігіямі дапамагала сыну зьняць эмацыйнае напружаньне
Бацькі ўтрыманьне сына ў турме называюць «антыгуманным, бесчалавечным і зь юрыдычнага гледзішча неабгрунтаваным». Заяўляюць, што затрыманьне Аляксандра адбылося «з грубымі парушэньнямі нормаў Крымінальна-працэсуальнага кодэксу». Сьцьвярджаюць, што гэта зафіксавана ў матэрыялах справы. Намагаюцца, каб турэмнае зьняволеньне сына замянілі на хатні арышт ці перавялі яго ў спэцыяльную мэдычную ўстанову. Яны настойваюць: турма пагоршыць стан псыхічнага здароўя сына.
Мэдыкамэнты, казала на судзе маці абвінавачанага Тамара Я., рэгулярна носіць у турму, бо такіх прэпаратаў там няма. Першую ж перадачу зь імі, паводле яе, у турме зьнішчылі. Потым прызналі сваю памылку. Жанчына 45 гадоў адпрацавала ў мэдыцыне.
«9 лютага было атрымала заключэньне судова-псыхіятрычнай экспэртызы, што мой сын не ўсьведамляў сваіх учынкаў, і зь ім спыняюцца ўсялякія працэсуальныя дзеяньні. Чаму ні сьледчы, ні пракуратура мне не дазволілі пабачыцца з сынам, каб вызначыць ягоны стан? Ад 15 сьнежня ён утрымліваецца ў камэры-адзіночцы. Для тэлевізара ў камэры няма тэхнічных умоваў. Пэрыёдыкі ў яго няма. Чаму не зьмяняюць яму меру стрыманьня? Якім чынам ён перашкодзіць сьледзтву?», — пытала суд жанчына.
Суд не задаволіў хадайніцтва аб спатканьні зьняволенага з маці. Гэтае пытаньне будзе вырашана, калі справа будзе разгледжаная па сутнасьці.
Бацька заявіў, што сьледчы не пажадаў зьмяніць меру стрыманьня для сына, бо «яму так прасьцей працаваць зь ім».
Магілёўская турма №4, ілюстрацыйнае фотаПаводле маці, псыхічнае захворваньне сыну дыягнаставалі ў 2011 годзе, і, пакуль псыхіятры зь Менску яму не падабралі лекаў, яго часта клалі ў стацыянар. Апошнім часам знаходзіўся на амбуляторным лячэньні. Мэдыкі раілі яму, даводзіла яна, разьнявольвацца, выказваючы словамі тое, што ён трымаў у сабе.
Захапленьне рэлігіямі, мяркуе жанчына, дапамагала сыну здымаць эмацыйнае напружаньне. Да ісламу Аляксандар хадзіў да праваслаўных і каталікоў. Перад тым, як прыняць лекі, чытаў малітвы і выконваў рэлігійныя рытуалы. Спадзяваўся, што, як і праваслаўе з каталіцызмам, іслам яму таксама дапаможа перамагчы немач.
На думку сьведкі, інтарэс сына да фашызму зьявіўся пасьля таго, як выкладчыца інстытуту пасьля здачы ім на «выдатна» экзамэну прапанавала напісаць навуковую студэнцкую працу пра фашысцкі рух на сучасным этапе.
Яна дапусьціла, што частку матэрыялаў на сынаву старонку ў сацыяльнай сетцы маглі выкласьці ягоныя сябры, якія прыходзілі да яго ў госьці. Яны таксама былі пацыентамі псыхіятрычнай лякарні.
Здарэньне з аднагрупніцамі, на думку жанчыны, было выклікана тым, што Аляксандар праз хваробу кішэчніка баяўся застацца ў зачыненай аўдыторыі без прыбіральні. Таму, даводзіла яна, ён кінуўся да дзьвярэй, каб іх не замкнулі, але спатыкнуўся і ўдарыўся аб іх. У выніку і былі нанесеныя траўмы дзяўчатам. Калі яна сустрэлася з аднагрупнікамі, то дзяўчаты не прыгадалі інцыдэнту, настойвала маці зьняволенага.
Апэратыўнік: была пагроза, што фігурант паўторыць учынак Казакевіча
Арыштавалі Аляксандра 15 сьнежня 2017 году супрацоўнікі ўпраўленьня барацьбы з арганізаванай злачыннасьцю пры сілавой падтрымцы амапаўцаў. Суду даваў паказаньні старшы ўпаўнаважаны ўпраўленьня. Паводле яго, публікацыі на старонцы фігуранта прыцягнулі ўвагу, бо былі ў пераліку экстрэмісцкіх. Паводле міліцыянта, такімі іх прызналі розныя суды ў Беларусі.
Зьмест старонкі зьняволенага міліцыянт ахарактарызаваў як «поўная каша».
У ходзе праверкі, казаў ён, высьветлілася, што з інстытуту на ўладальніка старонкі не аднаразова пісаліся скаргі ў КДБ, каб былі прынятыя захады рэагаваньня. На старонцы разьмяшчалася інфармацыя з пагрозамі ў адрас аднаго з выкладчыкаў інстытуту, а «ў ходзе вобшуку быў забраны рытуальны нож з нанесенымі на ім рытуальнымі малюнкамі».
«Ня выключана было, што фігурант мог паўтарыць „подзьвіг“ Казакевіча, які прыйшоў з бэнзапілой у менскі гандлёвы цэнтар „Эўропа“ і ўчыніў забойства», — даводзіў супрацоўнік упраўленьня барацьбы з арганізаванай злачыннасьцю.
Паводле яго, успышкі агрэсіі Аляксандра неаднаразова фіксаваліся адміністрацыяй ВНУ. Іх міліцыянт патлумачыў хваробаю абвінавачанага.
«Тым ня менш бацькі спрабавалі яго адаптаваць у грамадзтва», — сказаў ён, гаворачы пра навучаньне Аляксандра ў інстытуце.
З Аляксандрам міліцыянт сустрэўся, калі яго затрымлівалі. Па яго словах, фігурант адмовіўся даваць паказаньні.
Аднагрупнікі «прасілі адміністрацыю, каб выключылі Аляксандра з групы»
Беларускі інстытут правазнаўства ў МагілёвеУ першы дзень працэсу далі паказаньні суду двое студэнтаў, якія вучыліся разам з Аляксандрам. Яго паводзіны яны называлі агрэсіўнымі і неадэкватнымі, «бо ў свае гады ён мусіў кантраляваць свае эмоцыі». Агрэсія праяўлялася праз пагрозы «забіць, спаліць габрэяў, масонаў, а таксама жыхароў Данбасу». На агрэсіўныя паводзіны аднагрупніка студэнты стараліся не зьвяртаць увагі. Пасьля агрэсіўных выпадаў, казалі яны, надыходзіў пэрыяд спакою.
Студэнты казалі, што на заняткі Аляксандар прыходзіў з Каранам і штодня выкрыкваў «Алах акбар». Заяўляў, што лічыць сябе мусульманінам. Ён ня ўтойваў, што захапляецца ідэямі нэафашызму і радыкальнаму ісламу. У аўдыторыях на дошцы маляваў свастыку. Студэнты казалі, што група зьвярталася да адміністрацыі інстытуту, каб Аляксандра выключылі зь яе, бо «ён перашкаджаў навучальнаму працэсу».
Са слоў студэнтаў, на просьбу адміністрацыі яны запісвалі на відэа паводзіны аднакурсьніка. Прыгадалі, што ў адзін зь дзён Аляксандар уключыў у актавай залі «эсэсаўскі гімн», запісаны на тэлефоне, і маршыраваў пад яго. Нехта са студэнтаў запісаў гэта на відэа і выклаў у YouTube з надпісам «Так вучымся!»
Дапытаныя ў судзе студэнты прызналіся, што зь цікаўнасьці наведвалі старонку аднакурсьніка, але не затрымліваліся на ёй.
Адна з пацярпелых студэнтак у інцыдэнце зь дзьвярыма патлумачыла сваё нежаданьне фіксаваць пабоі тым, што палічылі пашкоджаньні нязначнымі. У дзяўчыны быў траўмаваны палец. Яе аднакурсьніцы дзьверы ўдарылі па твары і назе. Яна таксама не пайшла да мэдыкаў. Бацька Аляксандра раіў дзяўчатам скарыстацца мэдычнай дапамогай. Яны ж напісалі дакладную на паводзіны аднагрупніка і прасілі адміністрацыю, каб ён на заняткі прыходзіў з бацькамі.
На просьбу суду патлумачыць, у чым праявілася прапаганда Аляксандрам нацызму, фашызму і радыкальнага ісламу, студэнты выразна патлумачыць не змаглі.
Разгляд справы працягнецца 15 траўня. Суд дапытае яшчэ адну пацярпелую студэнтку, а таксама сьведак.
Крыніца: Радыё Свабода
Уголовное дело возбуждено в отношении руководителя Бобруйского кожевенного комбината, который закупал сырье через зятей-посредников. Об … чытаць далей
23 гады калоніі ўзмоцненага рэжыму запрасіў пракурор для Уладзіслава Казакевіча. Прычым першыя пяць гадоў ён мусіць … чытаць далей
Убийство, о котором сегодня сообщают правоохранители, произошло днем в воскресенье, шестого мая, в деревне Пудовня … чытаць далей
Не последнюю роль в смерти заслуженного строителя Беларуси сыграло его заключение, считает его бывший коллега.
Николай Патрончик. Фото: krugloe.byУмер находившийся под следствием бывший руководитель Круглянской ПМК-266, заслуженный строитель Беларуси Николай Патрончик. Работники предприятия считают, что он не заслуживает смерти за решеткой.
«На него сильный отпечаток наложила тюрьма»
Николай Патрончик был задержан вместе с сыном в декабре прошлого года. Их обвинили в хищении путем злоупотребления служебными полномочиями, совершенного группой лиц по предварительному сговору в особо крупном размере (ч. 4 ст. 210 УК Беларуси).
По версии следствия, Патрончик-младший зарегистрировал своего знакомого в качестве индивидуального предпринимателя и действовал от его имени. В свою очередь Патрончик-старший, пользуясь служебным положением, давал указания подчиненным покупать автозапчасти у различных компаний через вышеуказанного предпринимателя с последующим перечислением денег на его счет. При этом к закупочной цене осуществлялась надбавка, которая иногда доходила до 100%.
В результате, как считает следствие, Круглянскому ПМК-266 был нанесен ущерб в 1 миллион рублей.
После задержания Николай Патрончик находился в Могилевском СИЗО. 7 мая, по информации Naviny.by, мужчине стало плохо, его доставили в больницу, где он скончался. Назначена судебно-медицинская экспертиза, по результатам которой установят причину смерти.
В свое время здоровье Николая Патрончика подкосила автомобильная авария. Месяц он провел в коме, на реабилитацию ушел год. Коллетив предприятия неоднократно просил власти учесть состояние здоровья, проявить гуманность и отпустить Николая Патрончика под подписку о невыезде.
«В него въехал пьяный милиционер. Были тяжелые травмы. Целый год он лечился. Это, конечно, не может не сказываться на здоровье. Ну, и возраст тоже. Ему 67 лет. Но те, кто решает, к этому не прислушивались», — рассказал Naviny.by один из сотрудников предприятия.
Кроме того, по его мнению, не последнюю роль в его смерти сыграла сложная психологическая ситуация.
«Конечно, на него сильный отпечаток наложила тюрьма, допросы, сын рядом сидит. Это сломает и молодого психически здорового человека, а уже с такими физическими травмами пережить все это было сложно», — отметил работник Круглянской ПМК-266.
«Такого, как закончилась его жизнь, он не заслужил»
Николай Патрончик родился в Круглянском районе. Всю жизнь проработал в ПМК, а в 1995 году возглавил предприятие. При нем оно стало одной из самых известных строительных организаций не только в районе и области, но и в стране.
Предприятие полностью отстроило родину Александра Лукашенко — деревню Александрия. В том числе, резиденцию президента «Александрия-2».
«Он был трудоголиком. Пахал и других заставлял пахать. Где-то был, может быть, и жесткий и требовательный. Работать было тяжело, но это была работа на отдачу. Он был руководителем на своем месте и старался для людей. Была перспектива и уверенность. Сейчас такого нет», — отметил работник Круглянского ПМК-266.
Сейчас, по его словам, перспективы предприятия «туманны».
Как считает собеседник Naviny.by, Николай Патрончик просто попал под общую волну борьбы с коррупцией в стране, но он все равно останется в памяти людей.
«Он оставил после себя такое наследие, что иной руководитель за всю жизнь не сделает. Старался для людей, а получил такое отношение. Но все равно он останется почетным жителем Круглянского района. Никто это звание у него не может отнять. Уважение людей к нему останется», — подчеркнул работник Круглянской ПМК-266.
Усилиями Николая Патрончика в городе и районе построены торговые центры, гостиница, туристический комплекс и другие объекты.
«Всё, что сделано в нашем городе, — благодаря ему. И комплексы наши, и дома. Шла бесконечная забота о людях. Но такого, как закончилась его жизнь, мне кажется, он не заслужил», — рассказала Naviny.by одна из работниц предприятия.
Когда и где похоронят Николая Патрончика, пока неизвестно.
Александр ЯРОШЕВИЧ
Крыніца: naviny.by
Утром 8 мая была обнаружена в бессознательном состоянии директор предприятия «Бобруйскмолоко» Татьяна Корнилова. Попытки вернуть к жизни 47-летнюю женщину результата не дали.
Среди версий причин смерти – самоубийство, сообщает Коммерческий курьер.
Следственный комитет проводит проверку по факту смерти директора предприятия.
Официальный представитель Управления Следственного комитета по Могилевской области Оксана Соленюк сообщила о том, что тело Татьяны Корниловой было обнаружено в подсобном помещении предприятия.
Родственники погибшей говорят, что женщина «слишком близко все принимала к сердцу».
— Я не знаю, что там произошло, но ей помогли уйти, довели. Таня слишком близко все принимала к сердцу, — рассказал TUT.BY свекор погибшей Владимир Корнилов.
Татьяна Корнилова в центреПо его словам, невестка была довольно жестким и принципиальным руководителем, по-настоящему «болела» работой, отдав предприятию не один десяток лет.
— После ухода прежнего директора [«Бобруйскмолока» Геннадия] Витковского в 2015 году ей предложили занять его место. Согласилась и начала потихоньку менять все на предприятии. Пока холдинг возглавлял [Игорь] Конончук (речь идет о бывшем директоре ОАО «Бабушкина крынка», который был избран депутатом Палаты представителей Нацсобрания. — Прим. TUT.BY), все шло нормально. С новым директором (сейчас ОАО «Бабушкина крынка» возглавляет Дмитрий Главинский. — Прим. TUT.BY) она не сработалась, — рассказывает Владимир Корнилов.
В чем это выражалось, мужчина не пояснил.
Крыніца: “Салідарнасць”
У зьняволеньні памёр былы кіраўнік Круглянскай перасоўнай мэханізаванай калёны № 266 Мікалай Патрончык. Ён і ягоны малодшы сын былі пад арыштам праз абвінавачваньне ў крадзяжы шляхам злоўжываньня службовымі паўнамоцтвамі. Патрончыка-старэйшага ўтрымлівалі ў СІЗА магілёўскай турмы № 4. Адвакаты дамагаліся зьмены падабароннаму меры ўтрыманьня, бо ў яго былі сур’ёзныя праблемы са здароўем.
Мікалай Патрончык«Ня мог сагнуцца, абуцца. Зь цяжкасьцю выходзіў на вуліцу»
Як паведамілі родзічы, памёр Мікалай Патрончык 7 траўня ў 19.40 у магілёўскай бальніцы № 1, куды яго даставілі ў непрытомным стане ў гэты ж дзень.
Паводле суразмоўцаў, стан здароўя зьняволенага пагоршыўся 6 красавіка. Яго пад канвоем даставілі зь СІЗА Магілёўскай турмы № 4 у абласную бальніцу, дзе дыягнаставалі цыроз пячонкі. 26 красавіка Мікалаю Патрончыку падоўжылі тэрмін утрыманьня ў няволі яшчэ на два месяцы.
«Адвакаты пісалі хадайніцтвы, у якіх прасілі зьмяніць меру стрыманьня, паколькі Мікалаю Васільевічу патрабаваўся асаблівы рэжым лячэньня і дыета. Ён быў у жахлівым ацёчным стане. Ня мог сагнуцца, абуцца. Зь цяжкасьцю выходзіў на вуліцу. Урачы з абласной бальніцы перагледзелі заключэньне турэмных лекараў і адмянілі палову выпісаных яму лекаў. У дадатак у яго быў дыябэт, мноства траўмаў пасьля аварыі, і ўсё гэта дало ўскладненьне на пячонку. Гепатыт С, як мы высьветлілі, перарос у цыроз пячонкі», —сказала Свабодзе сваячка нябожчыка.
У дзень сьмерці Мікалая Патрончыка ў бальніцы адмаўляліся для яго браць перадачы. Сьледчы, якому датэлефанаваліся сваякі, не патлумачыў, чаму зьняволены знаходзіцца на штучным вэнтыляваньні лёгкіх.
Паводле родзічаў, 8 траўня ім павінны паведаміць прычыны сьмерці Мікалая Патрончыка. Хаваць яго зьбіраюцца 9 траўня.
«Усё ў іхных руках. Да мяне ёсьць пытаньні…»
Ілюстрацыйнае фотаМікалай Патрончык узначаліў ПМК у 1995 годзе, а працаваў у гэтай арганізацыі ад 1973 году. Ён заслужаны будаўнік Беларусі. У 2015 годзе Аляксандар Лукашэнка ўзнагародзіў яго ордэнам Айчыны ІІІ ступені. У інтэрвію Naviny.by Патрончык называў «добрым знаёмым» кіраўніка дзяржавы, які ў 2012 годзе прапаноўваў яму пасаду міністра архітэктуры і будаўніцтва. Патрончык адмовіўся.
У 2013 годзе ён трапіў у аўтамабільную аварыю і месяц пасьля яе быў у крытычным стане. Перанёс некалькі апэрацый (апошнюю незадоўга да арышту). Пасьля году рэабілітацыі вярнуўся на працоўнае месца, бо супрацоўнікі арганізацыі папрасілі яго адкласьці выхад на пэнсію. Паводле жонкі, Мікалай Патрончык паслухаўся іх, адмовіўшыся ад інваліднасьці.
Нагодай для крымінальнага перасьледу Патрончыкаў стала супрацоўніцтва ПМК з прыватным прадпрымальнікам, які пастаўляў прадпрыемству запчасткі да тэхнікі.
66-гадовага Мікалая Патрончыка арыштавалі 26 сьнежня 2017 году. Сьведкі затрыманьня кажуць, што мужчыну вывелі з адміністрацыйнага будынка арганізацыі, якой ён кіраваў, у кайданках…
У дзень арышту ў доме Патрончыка правялі ператрус. Калі гаспадара выводзілі, ён сказаў жонцы: «Усё ў іхных руках. Да мяне ёсьць пытаньні…»
Пазьней жонка Ларыса Патрончык даведалася, што ператрус адбыўся і ў кватэры сына Дзьмітрыя, якога таксама арыштавалі.
Крымінальную справу супраць кіраўніка ПМК распачала пракуратура Магілёўскай вобласьці. На арышце Мікалая Патрончыка настаяла сьледзтва. Пра зьняволеньне Дзьмітрыя Патрончыка ў афіцыйным паведамленьні Сьледчага камітэту Беларусі не гаварылася. Пра тое, што адбываецца зь Дзьмітрыем Патрончыкам, ягоныя родныя зьвестак ня маюць.
Крыніца: Радыё Свабода