Быхов украсили новыми зелеными насаждениями. В этом году в райцентре решили применить свежее решение для ландшафтного дизайна. Для этого в центральной части города высадили туи разных геометрических форм, информирует ТРК «Могилев».
Около 3 тысяч объектов растительного мира в этом высадили в Быховском районе. Чтобы районный центр стал более привлекательным, в этом году центральные клумбы города решили украсить туями. На модное озеленение города направили средства, которые формируются из компенсационных выплат за удаляемые объекты растительности.
Рэкордна спякотнае лета для ўсёй планеты прагназуюць расейскі Гідраметцэнтр і амерыканскія навукоўцы. З імавернасцю 75%. Апошнія 25 гадоў кожнае лета сапраўды цяплейшае за папярэдняе. Прычына – змена клімату, паведамляе «Белсат».
«Змена клімату прыводзіць да таго, што ўварванне трапічных паветраных мас праяўляецца часцей, у вялікіх маштабах, т. б., захоплівае вялікія тэрыторыі. І такое спякотнае, сухое надвор’е ўстанаўліваецца на больш доўгі тэрмін», – тлумачыць эколаг Ганна Скрыган.
Празмерна спякотнае лета ў першую чаргу адаб’ецца на самаадчуванні людзей з сэрцава-судзіннымі захворваннямі. У спякоту спецыялісты раяць менш бываць на сонцы і замест халоднай вады піць гарачы зялёны чай.
«Другі момант, які нас непасрэдна закране – гэта нашы беларускія лецішчы і нашы падсобныя гаспадаркі. Мы за кошт гэтага выжываем. Якая тут асноўная праблема – што зімы не было, не было снегу. Значыць, амаль не папоўніўся першы ваданосны гарызонт, з якога дачнікі чэрпаюць ваду для сваіх агародаў», – кажа Ганна Скрыган.
Калі лета сапраўды будзе сухім, то дачнікам давядзецца думаць, дзе ўзяць ваду. Што пра гэта думаюць самыя дачнікі, мы запыталіся на вуліцах Магілёва:
– Гарачыні мы не баімся, у нас на пляцы выкапанае азярцо, і мы заўсёды з вадой.
«У мяне пад кожным вуглом стаяць бочкі, спадзяюся, што хоць нейкія ападкі будуць. Буду збіраць ваду і эканоміць».
– Баюся, бо не кожны раз там бываю, па выхадных толькі. Парнікі дапамагаюць суседзі адкрываць-закрываць.
Анамальная спякота закране сельскую, лясную і водную гаспадаркі. Кандыдат эканамічных навук Пётр Мігурскі тлумачыць, як спякота адаб’ецца на сельскай гаспадарцы:
«Калі будзе вельмі спякотнае лета, зноў будуць галадаць жывёлы, як гэта адбываецца апошнія гады ў Беларусі». Мы можам назіраць скарачэнне пагалоўя жывёлы, малыя прыбаўленні. Калі карова можа даваць 10-12 тон малака за год, то мы глядзім у Магілёўскай вобласці, і гэта толькі 4 тоны».
Малая эфектыўнасць сельскай гаспадаркі, на думку эканаміста, адлюстроўваецца і ў скарачэнні долі галіны ў валавым унутраным прадукце. А далейшае пагаршэнне сітуацыі, уключаючы надвор’е, вядзе да павелічэння аб’ёмаў харчовага імпарту.
«У нас шмат асушаных зямель – трэба займацца водарэгуляваннем. Нават можа сёння падняць узровень вады ў каналах да максімальнага ўзроўню, каб гэтая вада працавала. Трэба ўсё ж нарошчваць аб’ёмы ўнясення арганічных угнаенняў», – кажа Пётр Мігурскі.
Каб выратаваць сельскую гаспадарку ад засухі, Пётр Мігурскі раіць таксама перайсці на максімальную сяўбу азімых культур і пачынаць сеяць як мага раней.
«Сэрца радуецца!» – не можа стрымаць свайго шчасця жыхарка Магілёва Надзея Бацілава. Паўтара месяца разам з сяброўкаю Валянцінаю яны хадзілі на бераг Дняпра прыбіраць смецце. Абедзве жанчыны сцягвалі ўсё ў кучы, якіх у выніку выйшла 10 штук. Дзве кучы камунальныя службы забралі раней, а сёння прыехалі і вывезлі ўсе астатнія горы смецця. Цяпер бераг чысты, але ці надоўга?
Надзея Бацілава жыве на ўскрайку Магілёва ў мікрараёне Тэхнапрыбор прыблізна 35 гадоў. З аднаго боку мікрараёну – лес, а з другога – затока Дняпра. Свой парадак Надзея паспела навесці і там, і там.
Надзея Бацілава вядзе актыўны лад жыцця: ходзіць на 3 віды танцаў, у басейн, а таксама паспявае ачысціць прыродныя мясціны вакол свайго дому
Людзі ёсць, а сметніцаў няма
«Я пачала прыбіраць лес і зразумела, што яго можна прыбраць нават аднаму, калі хадзіць штодзень па гадзіне, па дзве. А потым я звярнула ўвагу на бераг Дняпра, бо ён ператварыўся ў такое стыхійнае месца адпачынку. Людзей стала вельмі шмат: рыбакі, кампаніі, пары, сем’і з дзецьмі. Людзі ёсць, а сметніцаў няма», – тлумачыць Надзея сваё бачанне праблемы.
На прыборку Надзея выходзіць толькі ў пальчатках і акулярахКаб забраць усё смецце, якое назбіралі жанчыны, сельсавет прыгнаў трактар
Мы сустрэліся з Надзеяй якраз у пойме Дняпра. Тут, на месцы былога кар’еру, утварылася невялікае возера, якое з усіх бакоў абступілі рыбакі. Пакуль мужчыны адпачываюць, Надзея ў кустах побач збірае смецце.
«Трэба паспець сабраць усё да лета, пакуль няма травы. Калі падымецца высокая трава, то ў ёй ужо нічога не знайсці», – кажа Надзея. Яна працуе ў пальчатках і акулярах, бо прадзірацца праз кусты – не самы бяспечны занятак.
Падʼезд да Дняпра ў гэтым раёне сапраўды ёсць, і не адзін, шмат пратоптаных сцежак, але вось сметнікаў ніколі не было. Толькі ў адным месцы ўдалося знайсці таблічку, што «выкід смецця і купанне забаронены, штраф 50 б. в.».
Сярод знаходак першае месца займаюць пластыкавыя двухлітровыя бутэлькі
У красавіку дзякуючы зваротам жанчын паставілі першую сметніцу
«Я не злуюся на людзей, якія так зрабілі. Шмат хто збірае ўсё ў пакет і пакідае так у надзеі, што нехта за імі прыбярэ. Але тут пачынаецца самае складанае: высветліць, каму належыць гэтая тэрыторыя. Фактычна, гэта ўжо не Магілёў, а значыць, магілёўскія камунальнікі тут не дапамогуць. Мы з Валянцінаю звярталіся ў Палыкавіцкі сельсавет, Камітэт прыродных рэсурсаў, хадзілі да старшыні Магілёўскага аблвыканкаму Леаніда Зайца – і вось нарэшце праблема развязалася. Хаця гэта і было няпроста!» – радуецца Надзея.
Прыбраць горы смецця актывісткам дапамог Палыкавічскі сельсавет і ЖылкамхозДзякуючы актывістам, з берага Дняпра вывезлі каля 12 кубаметраў смецця
Пасля шматлікіх зваротаў Надзеі ды Валянціны да органаў улады на беразе Дняпра з’явілася сметніца. Яе прывезлі некалькі дзён таму. У хуткім часе камунальнікі абяцаюць выставіць тут яшчэ некалькі скрыняў для збору смецця.
Сярод назбіранага жанчынамі – у асноўным бутэлькі: пластыкавыя, пераважна двухлітровыя, шкляныя. Нічога арыгінальнага знойдзена не было.
Першая і пакуль што адзіная сметніца на беразе Дняпра ў мікрараёне Тэхнапрыбор. Але камунальнікі абяцаюць паставціь яшчэ пару штук
«Калі пластык толькі зʼявіўся ў нашым жыцці – мы думалі, што гэта такое дабро. Бутэлечкі не бʼюцца, лёгкія. Цяпер я лічу, што гэта абсалютнае зло. Бо гэты пластык не раскладаецца. Я збіраю яго таму, што пройдзеная крытычная адзнака – трываць больш не магу. І крыўдна за свой горад. Я была шмат у якіх краінах, але нідзе не бачыла столькі смецця, як у нас», – кажа Надзея.
Мясцовы жыхар Уладзімір штодзень гуляе на беразе Дняпра з сабакам
Паўз Надзею праходзяць рыбакі і дзівяцца, хто ж гэта столькі смецця ў кусты накідаў. А мясцовы жыхар Уладзімір, які тут штодзень гуляе з сабакам, ведае адказ: «Гэта самыя рыбакі і пакідаюць пасля сябе. Шмат хто з іх прыязджае машынамі, але і гэта не дапамагае вывесці пасля сябе смецце. Яшчэ праблема ў тым, што некаторыя пакідаюць усё сабраным у мяхах, а пасля нехта ходзіць і разрывае гэтыя мяхі – смецце разлятаецца па ўсёй тэрыторыі. І гэта не вароны ці сабакі, гэта людзі, хутчэй за ўсё палююць на бутэлькі, якія можна здаць. Я сам адсюль вынес не адзін пакет смецця. Мне прыемней з сабакам гуляць, калі чысціня вакол».
На нашае пытанне, ці прыбіраюць тэрыторыю камунальнікі, Уладзімір адказаў, што бачыў іх тут за ўсё жыццё толькі адзін раз. Сметніцаў ніколі не было.
Прасцей прывучыць да чысціні, чымся караць
Вынесці горы смецця наверх у горад дзвюм жанчынам было б цяжка фізічна. Адсюль і з’явілася ідэя сабраць усё ў кучы ды выклікаць камунальнікаў, каб прыбралі гэтае «багацце».
Сённяшні дзень стаўся знакавым: на дапамогу Надзеі ды Валянціне прыехалі работнікі Палыкавіцкага сельсавету і прадпрыемства «Жылкамгас». Яны назбіралі яшчэ некалькі дзясяткаў мяхоў смецця ў кустах, а пасля закінулі ўсе гэтыя кучы ў смеццявоз. Атрымалася 12 кубаметраў смецця.
Старшыня Палыкавічскага сельсавету Аксана Баланішнікава заклікае ўсіх браць прыклад з Надзеі і Валянціны
«Дзве актывісткі вельмі добра спрацавалі, далі прыклад усяму насельніцтву раёну. Будзем спадзявацца, што дзякуючы ім стане больш ахвочых дапамагчы прыбраць тэрыторыю. Ахапіць усю тэрыторыю нам самім проста фізічна немагчыма, у нас на балансе 14 вёсак. Трэба працаваць з насельніцтвам, каб прыбіраць не даводзілася, а людзі не забруджвалі тэрыторыі. За выкід смецця прадугледжаная адміністратыўная адказнасць. Але, каб чалавека пакараць, трэба даказаць, што гэта ён пакінуў тут смецце. І гэта самае складанае», – кажа старшыня Палыкавіцкага сельсавету Аксана Баланішнікава, якая сёння разам з усімі збірала бутэлькі ў ярах.
12 кубоў прыйшлося добра ўтаптываць, каб вывезці за раз
Каб перадухіліць несанкцыянаваны сметнік на гэтым беразе Дняпра, «Жылкамгас» ужо паставіў адну сметніцу і разглядае пытанне, каб паставіць яшчэ некалькі.
Надзея засталася цалкам задаволеная сённяшнім днём. Яшчэ ніколі ў жыцці ёй не даводзілася прыбіраць тэрыторыю ля Дняпра ў такой вялікай кампаніі.
АндрэйБодзілеў лічыць, што ў эпідэміі каранавіруса, шкодных вытворчасцяўі Чарнобыльскай катастрофы ёсць агульны момант, піша mspring.online.
Каардынатар кампаніі “За здаровы Магілёў” Андрэй Бодзілеў 26 красавіка ў масцы і з плакатам «Чарнобыль’86. COVID-19. Шкодныя вытворчасці. Што агульнага?» прайшоў ад плошчы Зорак да плошчы Славы.
Па словах Бодзілева, на акцыю ён рашыўся з-за палітыкі ўладаў у дачыненні да эпідэміі каранавіруса.
– Што агульнага ў COVID-19, шкодных вытворчасцяў і Чарнобыля? Наша дзяржава робіць усё, каб хаваць інфармацыю, як і 34 год таму. Я хацеў нагадаць людзям, што ў нашай гісторыі гэта ўжо ўсё было. Нагадаць, што хоць у нас не ўвялі карантын, але трэба памятаць, што пагроза здароўю ёсць, асабліва тым, хто ходзіць без масак і іншых сродкаў абароны.
Вуліцы Магілёва былі пустэльныя, але актывіста гэта не засмуціла. Паводле яго слоў, для яго важна, каб людзі памяталі і суадносілі тое, што адбывалася пасля Чарнобыльскай катастрофы і тое, што адбываецца цяпер.
Андрэй Бодзілеў звярнуў увагу, што акрамя COVID-19, у магілёўцаў ёсць і іншая праблема – выкіды прадпрыемстваў у свабоднай эканамічнай зоне “Магілёў”:
– Той жа вядомы магілёўцам «Омск Карбон», пакуль усё перажываюць з-за віруса, атрымаў комплексны прыродаахоўны дазвол на сваю дзейнасць некалькі дзён таму. Пры гэтым сотні жыхароў прылеглых да заводу аграгарадкоў ясна выказалі сваю пазіцыю па ім. Я хацеў нагадаць магілёўцам, што барацьба за сваё здароўе ў нашай дзяржаве – гэта пастаянная барацьба.
З міліцыяй актывіст не сутыкнуўся, але гатовы да таго, што дзяржава яму адпомсціць адміністратыўным пераследам.
Белорусское общество охотников и рыболовов 16 апреля провело зарыбление Чигиринского водохранилища, расположенного на территории Быховского и … чытаць далей
