Касцюковіцкі бусел ужо трэцюю зіму не ляціць у вырай – яму знайшлі зімоўку

У Касцюковічах бусел ужо стаў мясцовай знакамітасцю. Два гады запар ён адмаўляецца ляцець у вырай і здзіўляе сваім выглядам мінакоў у гарадскіх дварах.

З наступленнем халадоў жыхары Касцюковіч звычайна пачыналі падкормліваць птушку і клапаціцца пра зімоўку для жывёлы. Першую зіму бусла прытулілі ў аграгарадку Шарэйкі. На другую зіму яго забрала да сябе ў хлеў жыхарка аграгарадка Тупічына – піша “Голас Касцюкоўшчыны”. 

Прычыну дзіўных паводзінаў птушкі выданню патлумачылі ў раённай інспекцыі прыродных рэсурсаў і аховы навакольнага асяроддзя. Зімаваць у асноўным застаюцца птушкі, якія атрымалі траўмы і аслабелі. Бывае, што маладыя буслы, якія яшчэ дрэнна ўмеюць лётаць, натыкаюцца на правады лініі электраперадач, могуць нават атрымаць удар токам.
Гэта тлумачыць прычыну, па якой бусел застаўся ў першую зіму. Але далей, відаць, ён проста прывык да людзей і да таго, што яго падкормліваюць. Не ўсім гараджанам гэта суседства падабалася, дарэчы. Знайшліся такія касцікаўчане, каму ён ладна надакучыў у двары шматкватэрнага дома, таму што гадзіць не па-дзіцячы. Гэтыя людзі ўжо якраз звярталіся ў розныя інстанцыі з патрабаваннем, каб жывёлу кудысьці прыбралі. 

Сёлета сітуацыю з птушкай разбірала камісія “па скаардынаваным узаемадзеянні дзяржаўных органаў і іншых арганізацый пры выяўленні або выяўленні дзікай жывёлы” – аказваецца, ёсць і такая. Па рашэнні гэтай камісіі птушку аддадуць на зімоўку ў Магілёўскі заасад. Бусел туды ўжо прыбыў і пачаў абжывацца.

Фота: “Голас Касцюкоўшчыны”

У Касцюковічах прыгажосць не ў жанчын, а ў прадстаўніц працоўных калектываў

Той прыгажуні, якая захоча стаць “Міс Касцюковічы – 2025”, трэба найперш падумаць аб сваім працоўным калектыве.

Прыгажосць і праца – галоўнае, што мусяць прадставіць удзельніцы конкурсу, які намечаны ў касцюковіцкім Цэнтры культуры 12 снежня 2025 года. 

“Гэты конкурс – выдатная магчымасць прадэманстраваць прыгажосць, талент і інтэлект прадстаўніц працоўных калектываў, а таксама падтрымаць імідж іх арганізацый у раёне” – гаворыцца ў абвестцы ў тэлеграм-канале мясцовай раёнкі “Голас Касцюкоўшчыны”.

Удзельніцы змогуць праявіць сябе ў разнастайных творчых і інтэлектуальных іспытах, абяцаюць у паведамленні.

Што ж рабіць тым дзяўчынам, якія яшчэ не знайшлі свой працоўны калектыў, яшчэ вучацца ці з’яўляюцца хатнімі гаспадынямі? Яны, пэўна, па меркаванні арганізатараў конкурсу, ніяк не могуць быць вартыя ганаровага звання “Міс Касцюковічы” гэтага года. То бок, паважаныя прыгажуні, калі вы насамрэч такія, спачатку ўладкуйцеся на працу, атрымайце накіраванне ад начальства на “Міс Касцюковічы – 2025”, а ўжо потым прыходзьце і мы паглядзім на вас. Так, відаць, разважаюць арганізатары конкурса прыгажосці прадстаўніц працоўных калектываў. 

А што ж рабіць тым працоўным калектывам, дзе, напрыклад, адны мужчыны, а калі і ёсць жанчыны, то яны даўно ўжо не міс? Адказ ёсць – тэрмінова браць на працу, хоць на 0,1 стаўкі якую-небудзь беспрацоўную касцюковіцкую прыгажуню. А пасля конкурса можна і звольніць, калі не падтрымае “імідж іх арганізацый у раёне”.

Фотаздымак: Новости Костюковичи

У Касцюковічах узнагародзілі цялятніц, якім можна толькі паспачуваць

Жывёлаводкі з пасёлка Шарэйкі ў Касцюковічах лічацца прыкладам для пераймання, але насамрэч такога жыцця і ворагу не пажадаеш.

Расповед пра дзвюх сябровак, якія працуюць на малочна-таварнай ферме ў пасёлку для перасяленцаў Шарэйкі ў Касцюковіцкім раёне, змешчаны ў мясцовай газеце, па задуме аўтараў павінен быў стаць сагай пра працоўную доблесць, але на справе выклікае толькі спачуванне да гераінь.

Лёсы Святланы і Алены падобныя і з’яўляюцца, па сутнасці, ілюстрацыяй таго, як абыходзіцца з беларускімі жанчынамі калгасная сістэма, насаджаная Лукашэнкам, у якой пік кар’еры сялянкі – жывёлавод чацвёртага разраду.

Пры вялікім жаданні лічбу “пі” або залатое сячэнне можна адшукаць і ў добра збітым табурэце. Так і са Святланай, якую скарацілі з дзіцячага садка пасля 23 гадоў працы, і цяпер яна размаўляе з цялятамі “на мове пяшчоты і любові, якой навучылася, працуючы ў садку”.

Алена ж распавядае, што “трымае падсобную гаспадарку: курэй, качак, трусоў. Раней на падворку было па тры каровы, конь, свінні, а цяпер гаспадарка значна зменшылася”.

Вось такі ён, сапраўдны, без упрыгожванняў лёс жанчын, якія не бачылі ў жыцці нічога, акрамя цяжкай фізічнай працы і станоўчых характарыстык ад загадчыцы фермы.

Вельмі складана пераканаць кагосьці ў тым, што гэта і ёсць прыклад для пераймання. Хутчэй, прыкладам можа быць былая старшыня райвыканкама Святлана Міхеенка, якая, паводле меркавання касцюкаўчан, разваліла раён, а пасля перасела ў крэсла сенатаркі.

Можна таксама пазайздросціць працоўнай доблесці яшчэ адной сенатаркі з Касцюковіч – Ірыны Петрусевіч. Яна зрабіла сваю кар’еру менавіта на напісанні саг пра цялятніц. Аднак чамусьці дачку Віталіну не адправіла на ферму, а дала ёй юрыдычную адукацыю і ўладкавала на абласное тэлебачанне.

Аднак, калі не згушчаць фарбы, у гэтай гісторыі ёсць і светлы момант: за сваю самаадданую працу Святлана і Алена ўзнагароджаны Ганаровай граматай і Падзякай райвыканкама.

Фота раённай газеты.

Дванаццаць талонаў на раён – лячэнне зубоў спрабавалі аналізаваць у Касцюковічах

Касцюкаўчанам складана трапіць на прыём да стаматолага, а начальства лічыць, што 12 талонаў на ўвесь раён цалкам дастаткова.

Журналісты раённай газеты правялі расследаванне сітуацыі вакол мясцовай стаматалогіі. Мяркуючы па выніках, змяніць нічога нельга – калі выцягваеш нос, абавязкова завязне хвост.

Высветлілася, што:

  • запісацца па прынцыпе «сёння на заўтра» дастаткова складана – дазваніцца нельга, але калі ўстаць у жывую чаргу, можа і пашанцуе атрымаць запаветны талон. Праўда, на гэта давядзецца патраціць… палову дня;
  • ускладнена хірургічная стаматалагічная дапамога, бо хірург-стаматолаг знаходзіцца ў дэкрэтным адпачынку і яго замяняе зубны фельчар;
  • электронны анлайн-запіс праз сайт часова не ажыццяўляецца па тэхнічных прычынах.

Пры ўсім гэтым намеснік старшыні Касцюковіцкага райвыканкама па сацыяльных пытаннях Кацярына Манушэнка сцвярджае, што праблем з медыцынскімі кадрамі няма і ва ўсім вінаваты самі жыхары Касцюковіч, якія:

  • не жадаюць запісвацца на планавы, прафілактычны прыём два разы на год;
  • не з’яўляюцца на прыём па замоўленых талонах;
  • абражаюць рэгістратара па тэлефоне або знаходзячыся ў жывой чарзе, калі ім не дасталося талонаў;
  • прыязджаюць у Касцюковічы для атрымання стаматалагічнай дапамогі з іншых гарадоў.

Калі ж не ператвараць пошук каранёў праблемы ў танец з бубнамі, то варта проста вярнуцца да фразы чыноўніцы пра тое, што праблем з медыцынскімі кадрамі ў Касцюковічах няма.

Манушэнку падтрымлівае і загадчыца стаматалагічнага аддзялення Касцюковіцкай ЦРБ Наталля Мартусевіч, якая лічыць, што:

  • “урачоў-стаматолагаў і зубных фельчараў з запасам”,
  • супрацоўнікі цэмзавода могуць атрымаць стаматалагічную дапамогу па месцы працы, а
  • дванаццаці (!) талонаў на тэлефонны запіс і на жывую чаргу цалкам дастаткова на 20 000 жыхароў раёна.

У наяўнасці поўны адрыў начальнікаў ад рэальнасці. Дванаццаці талонаў на ўвесь Касцюковіцкі раён было б дастаткова толькі ў тым выпадку, калі б мясцовыя жыхары цалкам прысвячалі ўсё сваё жыццё спробам патрапіць у стаматалогію.

Ды вось бяда: яны яшчэ працуюць, ходзяць у крамы, выхоўваюць дзяцей, удзельнічаюць у суботніках па добраўпарадкаванні і наведваюць дыялогавыя пляцоўкі, дзе тая ж Кацярына Манушэнка па дзве бітыя гадзіны тлумачыць ім, што ў квітнеючай Беларусі з медыцынскім абслугоўваннем насельніцтва справы ідуць так добра, што далей проста няма куды.

Фото раённай газеты “Голас Касцюкоўшчыны”.

Ліст пра Беларусь – пракуратура прыйшла ў дзіцячыя сады Магілёўшчыны

На думку прапагандыстаў Магілёўскай вобласці, малышы ў дзіцячых садах свядома разважаюць пра сэнс колераў і элементаў дзяржаўных сімвалаў.

Напісаць “ліст пра Беларусь” прапанавалі выхаванцам дашкольных устаноў адукацыі Магілёўшчыны. Гэта сумесны праект генеральнай пракуратуры і Міністэрства адукацыі Рэспублікі Беларусь.

Для правядзення патрыятычнай акцыі “Ліст пра Беларусь” пракурор Касцюковіцкага раёна наведаў Навасаматэвіцкі дзіцячы сад у Дашкольным цэнтры развіцця дзіцяці №1.

Дзяцей пастараліся апрануць так, каб пазбегнуць злашчаснага спалучэння белага і чырвонага колераў. 

І пайшло-паехала. Пракурор распавёў дзецям пра выкананне законаў, і яны, быццам бы, нешта зразумелі.

А далей адбылося неверагоднае. Як сцвярджаюць прапагандысты-казачнікі, дзеткі чатырох-пяці гадоў “напісалі для аднагодкаў з іншых краін маляўнічае пісьмо пра сваю Радзіму, яе дзяржаўныя і прыродныя сімвалы, гісторыю і традыцыі. Складаючы пасланне, вундэркінды разважалі пра сэнс колераў і элементаў Дзяржаўнага сцяга і Дзяржаўнага герба”.

І гэта яшчэ кветачкі. У рамках акцыі пракуратура, акрамя іншага, збіраецца распавесці дзеткам пра расследаванне крымінальнай справы аб генацыдзе жыхароў БССР у гады Вялікай Айчыннай вайны і ў пасляваенны перыяд.

Такія ж акцыі прайшлі і ў іншых райцэнтрах.

Праўда, у Глуску намеснік пракурора, на ўсялякі выпадак, заўважыў, што “пастараўся гаварыць на максімальна даступнай для малышоў мове”.

І гэта правільна. Улічваючы тое, што большасць выпускнікоў акадэміі кіравання ў нас пакуль яшчэ пішуць з граматычнымі памылкамі, а асобныя гісторыкі перакананыя ў тым, што Францыск Скарына жыў на Фантанцы, можна падумаць, што ў дзіцячых садах выхоўваюцца дзеці індыга.

Але ёсць больш рэалістычная версія падзей. Малышы, вядома, нічога не зразумелі з той ахінеі, якую неслі ім дарослыя. Прапагандысты, як заўсёды, зманілі, а ў псеўдапатрыётаў канчаткова з’ехала страхоўка ад уседазволенасці, калі палезлі са сваімі псіхадэлічнымі наратывамі ўжо і ў дзіцячыя сады.

Фота: “Голас Касцюкоўшчыны”.

У Касцюковічах былы пажарны стварыў хатні музей

Супрацоўнік МНС з Касцюковічаў выйшаў на пенсію і ператварыў вясковую хату у вёсцы Вязовец ў сапраўдны казачны куточак.

Сяргей Радчанка, былы ратавальнік з Касцюковічаў, стварыў у вясковай глушы свой уласны рай на зямлі.

Ён – дасведчаны пчаляр, удалы паляўнічы і захоплены рыбак. А яшчэ – майстар на ўсе рукі. Балота каля дома ператварыў у возера, куды запусціў малькоў, вывеў гатункавую маліну, развёў апенькі, а з вулляў зрабіў казачныя хаткі.

вёска Вязовец

У ягоным доме-музеі кожная рэч мае сваё месца.

Сяргей валодае ўнікальным талентам бачыць асаблівасць у самых звычайных рэчах, а ў шэрай рэчаіснасці – рысы казачнага свету.

дом музей

Большасць з нас страцілі гэты дар яшчэ ў дзяцінстве, а Радчанку ўдалося яго зберагчы і развіць.

У сённяшняй Беларусі цяжка знайсці нешта па-сапраўднаму пазітыўнае. Але нават Лукашэнка са сваёй паталагічнай прыхільнасцю да татальнага добраўпарадкавання не здольны вытравіць з беларусаў жаданне марыць і фантазіраваць.

костюковичи

Фота раённай газеты “Голас Касцюкоўшчыны”.

Правопорядок в Костюковичах укрепили в очередной раз

Снова пьют и дерутся, и плачут. В Костюковичах разбирались с “трудными” гражданами

Журналисты районной газеты “Голос Касцюкоўшчыны” назвали очередное заседание совета общественных пунктов охраны правопорядка альманахом житейских историй. 

На самом деле к житейским историям, рассматриваемая бытовуха имеет очень отдаленное отношение.

На совете, по традиции поругали пьянчуг и судимых, рекомендовали им взяться за ум и, наконец-таки заняться общественно-полезным трудом. А кроме того, заявили, что все случаи объединяет “вера совета в то, что всех этих людей, заглянувших за край пропасти, можно вернуть если не к благополучной жизни, то хотя бы к социально одобряемому ее образу”.

Если исключить из рассуждений слишком уж философские понятия о вере и неверии совета ОПОП во что-то и спуститься с небес на землю, то следует обратиться к закрытой для беларусов статистике алкоголизации населения и численности самоубийств. 

А Костюковичский район был и остается лидером в этом плане и никакая «вера совета» эту статистику не изменит. Тут больше про упадок, чем про жизнь.

Фото “Голос Касцюкоўшчыны”.

Жители Костюкович попросили о благоустройстве, но чиновники ответили, что и так все хорошо

Жители Костюкович написали письмо в райисполком, но встречаться с его представителями не пришли, посчитав переговоры бессмысленными.

Судя по тому, что “представители райисполкома, жилищно-коммунального хозяйства и депутатского корпуса” выехали в костюковичский район Слобода по анонимному письму, ситуация здесь требует внимания властей

Это с одной стороны. С другой – люди не очень-то рассчитывают на то, что “представители” им чем-то помогут: на встречу, назначенную у магазина, никто из жалобщиков не пришел. 

Очень скоро выяснилось, почему люди посчитали переговоры с властями пустой тратой времени.

Они просили: 

  • произвести замену дорожного покрытия на асфальтобетонное; 
  • благоустроить зону отдыха около водоема: очистить озеро, снести пустующие дома, построить беседки, кафе, обустроить спортивные площадки.

Власти ответили, что:

  • многие улицы эксплуатируются в грунтовом исполнении и дальше так и будут;
  • в настоящее время присутствует неровность;
  • в реестре отсутствуют сведения о наличии пустующих домов; 
  • обустройство зоны отдыха у водоема (болота), не требуется, там и так все благоустроено и функционально; 
  • в планах на 2026-ой год запланирован ремонт дороги с устройством асфальтового покрытия, но только если будут деньги.

Общий тон ответа представителей райисполкома выдержан в стиле – незачем было вообще собираться, все и так хорошо, а точнее – лучше уже не будет. А неровную дорогу будем периодически подсыпать.

Так что, похоже, что разобраться с проблемами Слободы в обозримом будущем в Костюковичах не получится, а власти не смогут договориться с народом. 

Ведь если не очищать озеро, оно так и останется болотом, а если “исполнять” дороги в грунтовом варианте, нет смысла трепаться об асфальте. 

Фото районной газеты “Голос Касцюкоўшчыны”.

Касцюковіцкія БРСМаўцы ўпарадкавалі храм, які калісьці разбурылі іх папярэднікі

БРСМаўцы касцюковіцкага каледжа навялі парадак на тэрыторыі Крыжаўзвіжанскага храма, які быў знішчаны іх ідэалагічнымі продкамі.

Маладыя людзі прыбралі тэрыторыю вакол праваслаўнага храма Касцюковічаў – прыбралі апалае лісце і ачысцілі клумбы ад сухіх раслін. 

“Кожны год хлопцы і дзяўчаты далучаюцца да добраўпарадкавання аб’ектаў духоўнай спадчыны. Сумесная праца згуртоўвае моладзь, выхоўвае стараннасць у працы і разуменне значнасці захавання культурных і гістарычных традыцый” – цытуе словы раённага сакратара БРСМ Лізаветы Андрэйчанка раённае выданне “Голас Кацюкоўшчыны”.

БРСМ уборка царква

Гучаць гэтыя словы чыноўніка ад БРСМ дзіўна і нават парадаксальна, бо за савецкім часам піянеры ды камсамольцы выступалі за ліквідацыю гэтай праваслаўнай царквы, вядомай з 1830-х гг. Урэшце Крыжаўзвіжанская царква была знішчана ў 1933 годзе савецкай уладай у межах антырэлігійнай палітыкі. Аднавілі царкву толькі напачатку ХХ стагоддзя, у 1999 годзе, і на сёння яна з’яўляецца адной з галоўных славутасцяў Касцюковічаў.

Фота: golk.by

Непаўналетняй касцюковічанцы пагражае пакаранне за прылюдную бойку

У Касцюковічах 17-гадовая дзяўчына ўчыніла прылюдную бойку, якую відавочцы здымалі на тэлефон.

Як піша набліжаны да сілавікоў тэлеграм-канал, дзяўчына прыйшла да сястры ў мясцовы каледж, дзе ўбачыла сваю мясцовую равесніцу і прапанавала ёй “паразмаўляць”.

Калі дзяўчыны адыйшлі ў бок, першая стала выстаўляць прэтэнзіі другой, што тая нібыта калісьці абразіла яе бацькоў у сацыяльных сетках. Пры гэтым яна крычала і накінулася на суразмоўцу з кулакамі. Гэта ўсё здымалі на тэлефон тыя, хто апынуўся побач з дзявочай сваркай.

Пацярпелая потым паскардзілася свайму хлопцу, які прывёў яе ў міліцыю, дзе дзяўчына напісала заяву. Яе крыўдзіцельніца стала фігуранткай крымінальнай справы аб хуліганстве.

Фотаздымак ілюстрацыйны