Галоўная » Раёны » Page 660

Раёны

Памяць ахвяр сталінскіх рэпрэсій ушанавалі ў Магілёве (ВІДЭА)

Каля трыццаці чалавек прыйшлі сёння, у свята Дзяды, да двух памятных крыжоў на праспекце Дзімітрава, што ўсталяваны ў гонар безвінна забітых падчас савецкіх рэпрэсій.

«Мы сабраліся ўшанаваць ахвяр сталінскіх рэпрэсій, ахвяр камуністычнавй улады. У Магілёве такіх месц яшчэ шмат. Не так даўно, дзякуючы журналшісту Алесю Асіпцову, мы даведалімся, што ёсць яшчэ адно такое месца – у Вільчыцах, дзе забівалі людзей. Мы сабраліся тут, каб аддаць даніну памяці забітым людзям», – заявіў, адкрываючы мітынг, грамадскі актывіст Алег Аксёнаў.

Старшыня Магіёўскай абласной арганізацыі Таварыства беларускай мовы Міхась Булавацкі, распавёў пра гісторыю таго, як у гэтым месцы – насупраця цяперашняга мясакамбінату занходзілі чалавечыя парэшткі. Паводле яго, раскопы пачаліся яшчэ падчас апошняй вайны, калі немцы здабывалі пясок для будаўніцтва. «Калі фашысты бралі пясок для будаўнічых работ, яны знаходзілі парэшткі людзей. Яны назбіралі вялікую груду касцей і паставілі таблічку – паглядзіце, што з вамі рабілі камуністы. Пасля вайны тут таксама бралі пясок. Гэты пясок з касцямі развозілі па будоўлях», – гаварыў Булавацкі.

«Аднойчы дзец,і гуляючы тут ў пяску, знайшлі сківіцу з адным зубам. Пра гэта даведаліся ў райвыканкаме, стварылі камісію, якая наняла людзей для раскопу. Людзі працавалі прыкладна месяц, павыкопвалі больш за 100 шклетаў, але далей адмовіліся рабііць раскопы, бо плацілі мала. Раскапаныя шкілеты пахавалі на Паўночных могілках, але колькі іх засталося прад нашымі нагамі?» – запытаўся выступоўца.

Ён таксама распавёў, што ў Курапатах, што пад Мінскам, у ноч з 29 на 30 кастрычніка працшло мерапрымства пад назвай «Ноч растраляных паэтаў» ў гонар тых літаратараў, якія загінулі ў той дзень у 1937 годзе ў сталічнай турме НКВД. Тады, як адзначыў Булавацкі, былі забіты больш за 100 прадстаўнікоў беларускай інтэлегенцыі, сярод якіх 22 паэты.

Дарэчы, у Мінску ўтварылася грамадская ініцыятыва па выяўленні імёнаў усіх невядомых рэпрэсаваных. Пра яе распавёў Алег Аксёнаў, які адзначыў, што ён каардынуе ў Магілёве дзейнасць гэтай ініцыятывы ці нарады, як назвалі яе чальцы. Актывіст запрасіў усіх ахвотных далучыцца да яе працы.

Нагадаем, што летась падчас аналагічнай акцыі памяці гаварылася аб неабходнасці ўсталяваць трывалы помнік ахвярам рэпрэсій, бо драўляныя крыжы з часам парахнеюць, і пачатку працы ў гэтым накірунку. Сёлета пра леташнюю ініцыятыву ўжо ніхто не ўзгадваў.

 

 

Фота: Алесь Сабалеўскі

Відэа: Яўген Глушкоў

Уладзімір Лапцэвіч

Насця Рыбка: калі прыязджаю ў Бабруйск — проста ў шоку

“Спакушальніца мільярдэраў” Насця Рыбка скардзіцца, што ў яе родным Бабруйску час спыніўся. “Ахранець проста, нічога не памянялася. Я з’ехала чатыры гады таму — узровень жыцця застаўся такі ж. Мне здаецца, што я расту, развіваюся, навучаюся, нешта новае атрымліваю, але калі прыязджаю ў Бабруйск — проста ў шоку. Такое адчуванне, што час спыніўся. Гэта страшна”, — распавядае дзяўчына ў інтэрв’ю TUT.by.

Насця Рыбка / TUT.by

Зараз Насця Рыбка (сапраўднае імя — Анастасія Вашчукевіч) жыве ў Маскве. Па яе словах, яна больш не супрацоўнічае з секс-трэнерам Алексам Леслі, якога раней называла сваім настаўнікам. Рыбка распавядае, што выкладае ў жаночай школе па спакушэнню мужчын і збіраецца стаць артысткай: два трэка ўжо запісала, трэці на падыходзе, хутка здымкі першага кліпа.

Насця Рыбка трапіла ў загалоўкі навін пасля выхаду расследавання “Фонду барацьбы з карупцыяй” Аляксея Навальнага, прысвечанага расійскаму мільярдэру Алегу Дзерыпаску. Часткова расследаванне грунтавалася на фота і відэа з інстаграм-акаўнта дзяўчыны. Пасля гэтага Рыбку разам з яе партнёрам Алексам Леслі (дарэчы, таксама выхадцам з Беларусі) затрымалі ў Тайландзе за арганізацыю секс-трэнінгу. Паўгода яна правяла ў турме, а па вяртанні ў Маскву ў студзені 2019 г. была зноў затрыманая — па крымінальнай справе аб уцягванні ў прастытуцыю.

Тады за дзяўчыну заступіўся Аляксандр Лукашэнка: “Прэзідэнтам Беларусі дадзенае даручэнне неадкладна заняцца вызваленнем грамадзянкі Беларусі”, — каментавала прэс-сакратар кіраўніка дзяржавы Наталля Эйсмант. Пасля вызвалення Рыбка зрабіла некалькі гучных заяў. У тым ліку пра тое, што хацела б удзельнічаць у парламенцкіх выбарах у Беларусі. Але гэтыя планы не былі рэалізаваныя.

Крыніца: “Еўрарадыё”

 

У Магілёве ня будзе плошчы імя Аляксандра Лукашэнкі – не дазваляе заканадаўства

З сатырычнай ініцыятывай па ўвекавечваньні кіраўніка дзяржавы зьвяртаўся ў Магілёўскі гарвыканкам і гарсавет жыхар абласнога цэнтру Аляксей Паўлоўскі. Ягоны зварот падтрымалі сваімі подпісамі 68 магілёўцаў, паведамляе Радыё Свабода.

«Статуя хакеіста», якую Аляксандру Лукашэнку падарыў кіраўнік Узбэкістану Шаўкат Мірзіёеў, 31 ліпеня 2019 году. Ілюстрацыйнае фота

У адказе Паўлоўскаму адпісалі, што ягоная ініцыятыва супярэчыць закону «Аб найменьні геаграфічных аб’ектаў». Згодна з артыкулам 16 «не дапускаецца ўвекавечваньне імён, што маюць заслугі перад дзяржавай і грамадзтвам, у найменьнях геаграфічных аб’ектаў пры іхным жыцьці».

Сам Аляксей Паўлоўскі зьбіраецца абскарджаваць рашэньне чыноўнікаў, паколькі лічыць «заслугі Лукашэнкі перад дзяржавай і грамадзтвам вартыя таго, каб яго імем назвалі плошчу і паставілі ягоны бюст».

Аляксей Паўлоўскі. Фота: Радыё Свабода

«Калі ў кожным кабінэце вісіць партрэт Лукашэнкі, то чаму нельга яго ўшанаваць назваўшы плошчу ягоным імем, – абураецца Паўлоўскі. – Няўжо нельга зрабіць выключэньне. Ён 25 гадоў не вылазіць з тэлевізара і «дурыць» галовы людзям, а яму вераць. Акрамя таго, Лукашэнка з Магілёўскай вобласьці».

Аляксей Паўлоўскі прапануе назваць плошчу імем Лукашэнкі, якая перад Магілёўскім гарвыканкамам. Бюст жа паставіць у адмысловай нішы фасаднай сьцяны дыягнастычнага цэнтру, які на гэтай жа плошчы.

Плошча, якой Паўлоўскі хоча надаць імя Лукашэнкі. Фота: Радыё Свабода

Ідэя ўвекавечыць Лукашэнку ў Паўлоўскага зьявілася пасьля ініцыятывы старшыні абласной арганізацыі вэтэранаў Анатоля Глаза назваць тую ж плошчу імем кіраўніка БССР Пятра Машэрава. Прапанову тапанімічная камісія пры гарвыканкаме не падтрымала, матывуючы гэта «неадпаведнасьцю маштабаў аб’екта і асобы».

Хотимск: И вновь субботники!

Пришла золотая осень, деревья сбросили листву, и как обычно начались многочисленные субботники. На протяжении трех выходных суббот жители Беларуси с подавленным энтузиазмом принимали неактивное участие в субботниках по благоустройству и наведению порядка на земле.

Один день такого “бесплатного” и воодушевленного труда пришлось мне пронаблюдать и запечатлеть в Хотимске. Работники предприятий и организаций приняли массовое участие в благоустройстве берегов Бесяди в районе нового моста. Приятные воспоминания из своей производственной жизни навеяло мне массовость данного мероприятия, участие в нем большего количества людей разного возраста, а также применение малой механизации: вил, граблей, кос, топоров. И логистическая неустроенность в организации данного мероприятия, но об этом позже.

В бытность директора совхоза, против всех правил и уклада ведения личного подсобного хозяйства, летом в разгар сенокоса я личным приказом директора назначал три выходных дня для заготовки сена для личного подсобного хозяйства. И точно такую же картину видел в пойме мелиорированных земель, где более 300-400 человек, от детей и до пенсионеров, заготовляли сено для своих личных хозяйств.

Вся эта картина была похожа на Бородинское сражение, точно такое я увидел и в прошлую субботу в Хотимске. Не буду описывать картину увиденного – она представлена на фотографии.

У нескольких участников субботника после его проведения взял интервью.

-Работник райисполкома: Мало того, что выходной день, что дома работы немерено, приходиться на 2-3 часа срываться, нарушая свой график, срывая планы семьи и теряя день. И при этом из заработной платы высчитывается однодневный заработок. Настроение поганое, если впереди еще один такой субботник.

-Работница сферы услуг: Двое маленьких детей, садик не работает, так как коллективы детских садов также принимают участие в субботнике, муж тоже участвует в субботнике, не тащить же мне детей ветки рубить, пришлось попросить соседку присмотреть за ними.

-Работник МЧС: Нам не впервой гасить пожары, обыденное дело пилить деревья и вытаскивать ветки, так что нам это нетяжело.

-Один из руководителей организации: Кроме своей обыденной работы приходиться выполнять несвойственную, вместо ручки и карандаша нужно брать в руки топор и грабли, но при существовании такой системы в стране мы уже ничему не удивляемся и готовы по первому приказу идти в бой.

И все эти субботники не вписываются в общую картину, когда проводятся чистые четверги, уборка общественных мест. Субботник придумал Владимир Ильич Ленин и он назывался Ленинский коммунистический субботник, а сейчас это превратилось в контроль за множеством выходных дней трудящихся, и мздоимство.

Валерий Коронкевич, г.п. Хотимск

У Бабруйскім раёне перазахавалі астанкі невядомых салдат

У Бабруйскім раёне 1 лістапада адбылося перазахаванне астанкаў двух вайскоўцаў (імёны не ўстаноўлены) Рабоча-сялянскай Чырвонай арміі, якія загінулі ў час Вялікай Айчыннай вайны.

Вайскоўцы загінулі, абараняючы Прыбярэзінскі край ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў, ля вёсак Думаноўшчына і Вінаградаўка. Іх астанкі знойдзены 13 жніўня падчас правядзення сумеснай беларуска-расійскай пошукавай экспедыцыі з удзелам членаў моладзевага ваенна-патрыятычнага клуба “Рассвет” г. Арзамаса Ніжагародскай вобласці Расійскай Федэрацыі. Асабістых апазнаўчых медальёнаў знойдзена не было, таму вызначыць асобы загінулых не ўдалося.

Месцам перазахавання астанкаў стала брацкая магіла ля в. Раксалянка Сычкаўскага сельсавета.

У цырымоніі перазахавання прынялі ўдзел прадстаўнікі райвыканкама і Сычкаўскага сельвыканкама, ваеннага камісарыята г. Бабруйска, Бабруйскага, Глускага і Кіраўскага раёнаў, духавенства, пошукавага атрада “Абяліск”, вайскоўцы Бабруйскага гарнізона, навучэнцы Ленінскага ВПК “Дз/сад-СШ” і члены дзіцячага аб’яднання “Краязнаўцы-пошукавікі” Цэнтра турызму, краязнаўства і экскурсій дзяцей і моладзі г. Бабруйска, а таксама мясцовыя жыхары, прадстаўнікі рэспубліканскіх і рэгіянальных СМІ.

Фота: tribunapracy.by

Алена КАРПЕНКА

Крыніца: “Трыбуна працы”

У цэху па перапрацоўцы драўніны ДЛГУ “Бялыніцкі лясгас” запрацавала новая лінія

У цэху па перапрацоўцы драўніны ДЛГУ “Бялыніцкі лясгас” запрацавала новая лінія па вырабе цыліндраванай драўніны і піламатэрыялаў.

На мінулым тыдні працаўнікі цэха адгрузілі першую партыю гатовай прадукцыі ў Ірландыю.

– Зараз тут вырабляюцца цыліндрычны і неабрэзаны піламатэрыял, але асартымент вырабаў будзе пашырацца, – распавёў галоўны інжынер прадпрыемства Валянцін ЛУК’ЯНЕЦ. – На экспарт выраблена партыя завостраных калкоў для агароджы. Кошт кубаметра гатовай прадукцыі ў залежнасці ад яе памераў складае ад 80 да 140 еўра.

Галоўны інжынер адзначае, што за змену вырабляецца каля 10 кубаметраў гатовай прадукцыі. Абслугоўваюць лінію ўсяго тры чалавекі, бо многія працаёмкія аперацыі выконваюцца ў аўтаматызаваным рэжыме.

Цыліндраваная драўніна з Беларусі запатрабавана на рынку Заходняй Еўропы. Попыт на яе абумоўлены не толькі абмежаванасцю лясных рэсурсаў у еўрапейскіх краінах, але і суадносінамі кошту і якасці беларускай прадукцыі.

На Магілёўшчыне лініі па апрацоўцы цыліндраванай драўніны дзейнічаюць таксама ў  Быхаве, Бабруйску і Асіповічах.

– Новы кірунак вытворчасці дазволіць нашаму лясгасу выйсці на больш высокі ўзровень. Гэта выдатная магчымасць зарабляць неблагія грошы, бо гатовая прадукцыя мае вышэйшую канкурэнтаздольнасць, што вельмі важна ва ўмовах сучаснага рынку, – дадаў Валянцін Лук’янец.

Святлана МАГІЛЕЎЧЫК. Фота аўтара

Крыніца: “Зара над Друццю”

В Климовичском районе 15-летний парень вытащил из горящего дома односельчанина

В Климовичском районе 15-летний Сергей Ковалев вытащил из горящего дома односельчанина. Пожар случился вчера утром в агрогородке Малашковичи, где парень проживает с дедушкой и бабушкой.

Вечером 1 ноября Сергей пришел к другу в гости и остался ночевать. Проснувшись утром, они увидели горящий соседний дом. Пока отец товарища вызывал МЧС, мальчишки бросились к месту ЧП. Обнаружив задымление внутри дома, парень зашел туда через незапертую дверь и увидел спящего на кровати хозяина. Он вытащил мужчину на свежий воздух.

Когда спасатели приехали, дом горел изнутри, а крыша – полыхала. Хозяин жилья находился на улице. Мужчину доставили в больницу с отравлением продуктами горения.

Причина пожара устанавливается. Рассматриваются несколько версий, в том числе нарушение правил эксплуатации печей, теплогенерирующих агрегатов и устройств и неосторожное обращение с огнем при курении, информирует mchs.gov.by.

Фото: МЧС

Праздник могилевских железнодорожников

Могилевские железнодорожники вместе со всей магистралью отметили 90 лет Оршанскго техникума железнодорожного транспорта.

Нет на Могилевском отделении железнодорожника, который бы не знал про Оршанский техникум железнодорожного транспорта. Очень многие из них окончили это учебное заведение.

Каких только специальностей не готовил техникум, переименованный сейчас в колледж. Это движенцы, путейцы, энергетики, строители, водоснабженцы. Из специалистов, работавших в Могилеве вышло много руководителей высшего звена управления.

Водит пассажирские поезда тепловоз под именем Гавриил Котяш. Гавриил Котяш начинал работать в Могилеве телеграфистом и стал первым начальником Белорусской железной дороги в сегодняшних размерах. Пройдя школу жизни в Могилеве, стал начальником дороги выпускник техникума Владимир Ильич Жерело. Заместителями начальника работали В.М. Лаптинский, Н.А. Дыщенко, А.И. Калачев.

Колледжу – 90 лет! А все началось 29 октября 1929 года созданием в Орше эксплуатационного техникума   железнодорожного транспорта. Он был создан для подготовки командного состава для предприятий транспорта. Специалистов готовили для всей сети железных дорог.

И сегодня про техникум знают от Бреста до Владивостока. За 90-летнюю историю он дал путевку в жизнь свыше 20 тысячам выпускников.

Яркой личностью был Е.П. Юшкевич, ставший начальником Белорусской железной дороги во время ее реорганизации и смены видов тяги. Впервые на транспорте стала внедряться электронно-вычислительная техника, создан вычислительный центр, началась электрофикация.

Нашлась выпускница первого выпуска техникума. Ей сейчас 105 лет. Живет в Минске.

Но колледж гордится не только теми, кто достиг высоких командных постов, но и рядовыми своими выпускниками, ведь именно от них – дежурных, проводников, электромехаников, путейцев, водоснабженцев – зависит и наша безопасность, и наш комфорт.

Профессиональная подготовка будущих железнодорожников осуществляется в 24 специализированных кабинетах и в 16 лабораториях опытными преподавателями высшей и I категории, кандидатом технических наук. В настоящее время в колледже ведется обучение на дневном и заочном отделениях. На дневном отделении готовят специалистов по 5 специальностям:

  • «Организация перевозок и управление на железнодорожном транспорте» со специализациями: “Управление движением на железнодорожном транспорте” и “Организация грузовой и коммерческой работы на желзнодорожном транспорте”
  • «Электроснабжение на железнодорожном транспорте»;
  • «Водоснабжение, водоотведение и охрана водных ресурсов» со специализацией «Водоснабжение, водоотведение и охрана водных ресурсов на железнодорожном транспорте»;
  • «Железнодорожный путь и путевое хозяйство»;
  • «Промышленное и гражданское строительство» со специализацией “Строительство и эксплуатация задний и сооружений”.

С 1964 года в колледже работает заочное отделение. В настоящее время здесь готовят специалистов по 5 специальностям:

  • «Организация перевозок и управление на железнодорожном транспорте»;
  • «Железнодорожный путь и путевое хозяйство»;
  • «Электроснабжение на железнодорожном транспорте».
  • «Водоснабжение, водоотведение и охрана водных ресурсов» со специализацией “Водоснабжение, водоотведение и охрана водных ресурсов на железнодорожном транспорте”.
  • «Промышленное и гражданское строительство» со специализацией “Строительство и эксплуатация зданий и сооружений”.

1 ноября 2019 года в Оршанском колледже – филиале учреждения образования «Белорусский государственный университет транспорта» состоялось торжественные мероприятия, посвящённые 90-летию основания колледжа, После регистрации участников мероприятий было посещение музея колледжа и ознакомление с материально-технической базой колледжа. А потом  состоялся символический урок под названием   «А годы, летят…» и  концертная программа «Маршрут длиною в бесконечность».

Заключительным аккордом стало торжественное собрание, посвященное 90 – летию основания колледжа, проведенное в доме культуры железнодорожников, старейшем учреждения культуры в городе Орша. Там прозвучали слова искренней благодарности преподавательскому составу за высокий уровень подготовки выпускников от начальника Белорусской железной дороги Морозова Владимира Михайловича, бывшего начальника Могилевского отделения, ректора БелГУТа, руководителей дороги и профсоюза, Оршанского райисполкома, а также польских и российских коллег.

Значение техникума трудно переоценить. Техникум давал, дает и будет давать высококвалифицированные кадры. И это подчеркивали все приехавшие с поздравлениями коллеги со всех стран. В заключении был дан для всех присутствующих был дан интересный концерт.

Леонид Осипов, выпускник 1963 года

2 лістапада – час роздуму і ўспамінаў

2 лістапада мы адзначаем Дзень памяці продкаў – Дзяды. Гэта час роздуму і ўспамінаў аб тых, каго ўжо няма з намі. Гэта яшчэ адна магчымасць спыніцца ў штодзённым карагодзе імклівага жыцця, неадкладных спраў і клопатаў і задумацца аб вечнасці. Дзяды – старадаўняя рэлігійна-народная традыцыя прыгадваньня продкаў. У гэты дзень наведваюць магілы продкаў і памінаюць іх за сямейным сталом.

Лічылася, быццам на гэтыя святы душы памерлых прыходзяць да сваіх нашчадкаў і, нябачныя, частуюцца за сямейным сталом. Дзяды святкаваліся ў Беларусі, Украіне, частцы Польшчы і Літвы. Вылучаліся масленічныя дзяды, стрэчаньскія, радунічныя, спасаўскія, стаўроўскія, пакроўскія і іншыя. Галоўнымі лічыліся восеньскія, якія ў розных мясцінах Беларусі спраўляліся ў розныя, хоць і блізкія даты.

У найболей архаічнай форме святкаванне Дзядоў захавалася толькі ў беларусаў. «Дзядоўская» абраднасць наогул мае старажытнае, язычніцкае паходжанне і сыходзіць каранямі да першабытнага культу продкаў У першай палове 1990-ых у Беларусі Дзяды адзначаліся як дзяржаўнае сьвята.

2 лістапада на шклоўскіх гарадскіх могілках у гэты дзень група гараджан наведала магілы сваіх продкаў. Людзі спыняліся каля магіл сваіх сваякоў, запальваліся лампадкі і свечкі, гучала малітва. Стоячы каля магілы, успамінаем памерлых, з якімі яшчэ недаўна размаўлялі і раіліся.

Пасля набажэнства на могілках адбылася Святая Імша ў Шклоўскім касцёле Пятра і Паўла. Праводзіў святочную імшу ксёндз-пробашч Аляксандр Шупенька.

Алесь Грудзіна. Фота аўтара