Галоўная » Раёны » Page 737

Шкловский чиновник умер в коровнике, который разругал Лукашенко

Чиновника Шкловского райисполкома Игоря Кобылянца направили в деревню Караси белить коровники — закончилось все трагически. Знакомый Кобылянца … чытаць далей

Падчас “бажаўскага” прэс-клуба Кастусёў прапанаваў зрабіць Магілёў цэнтрам адзначэння Дня Волі ў наступным годзе

Прэс-клуб на тэму “Перспектывы развіцця беларускай дзяржаўнасці” правялі 29 сакавіка ў Магілёве мясцовыя сябры ГА “Беларуская асацыяцыя журналістаў”. Падчас мерапрыемства старшыня Партыі БНФ Рыгор Кастусёў агучыў ідэю зрабіць Магілёў цэнтрам святкавання Дня Волі ў наступным 2020 годзе.

Рыгор Кастусёў

Паўдзельнічаць у прэс-клубе сабралася больш за два дзясяткі журналістаў і грамадскіх актывістаў з розных рэгіёнаў Магілёўшчыны. Паміж імі адбылася цікавая дыскусія пра існуючыя праблемы ў развіцці беларускай дзяржаўнасці на сучасным этапе. Кожны ўдзельнік сустрэчы змог выказаць сваё меркаванне на гэты конт.

Сваімі думкамі і ідэямі з удзельнікамі сустрэчы падзяліліся каардынатар Руху “За свабоду” па Магілёўскай вобласці Пётр Мігурскі, грамадскі актывіст з Хоцімска Валерый Каранкевіч, намеснік старшыні Магілёўскай абласной арганізацыі Партыі БНФ Зміцер Салаўёў, грамадская актывістка з Крычава Надзея Іванова, журналіст Аляксандр Буракоў (старэйшы) і многія іншыя.

Пётр Мігурскі

Вельмі пазітыўным атрымаўся выступ галоўнага рэдактара газеты “УзГорак” Галіны Буднай. Яна адзначыла, што колькасць людзей, якія ўсведамляюць неабходнасць існавання самастойнай беларускай дзяржавы, стабільна павялічваецца. У прыватнасці, большасць моладзі станоўча адносіцца да нацыянальнай сімволікі і да адзначэння Дня Волі.

У гэтым годзе святочныя мерапрыемствы да Дня Волі 25 сакавіка мясцовыя актывісты ў Горках ладзілі цягам трох дзён, яны былі пазітыўна сустрэтыя жыхарамі горада.

“Усё атрымалася”, — адзначыла Галіна Будная.

Цікавую прапанову падчас свайго выступу агучыў старшыня Партыі БНФ Рыгор Кастусёў. Спаслаўшыся на станоўчы прыклад правядзення Дня Волі-2019 у Гродне, Кастусёў выказаў ідэю зрабіць цэнтрам адзначэння Дня Волі ў наступным годзе Магілёў, зладзіўшы менавіта тут вялікі святочны канцэрт. Палітык абгрунтаваў сваю прапанову тым, што геаграфію правядзення падобных вялікіх мерапрыемстваў патрэбна пастаянна пашыраць.

Рыгор Кастусёў нагадаў удзельнікам прэс-клуба, што Магілёў быў адзіным губернскім горадам Беларусі, у якім на адмысловым сходзе 31 сакавіка 1918 года каля 400 дэлегатаў падтрымалі стварэнне Беларускай Народнай Рэспублікі і прызналі ўладу Цэнтральнай беларускай рады ў Мінску. Сваю прапанову ён збіраецца вынесці на разгляд аргкамітэта і звярнуўся да ўдзельнікаў прэс-клуба з просьбай падтрымаць яго.

“Геаграфію правядзення вялікіх святочных мерапрыемстваў да Дня Волі патрэбна пастаянна пашыраць, арганізоўваючы свята не толькі ў Мінску, але і ў абласных цэнтрах. Трэба імкнуцца да таго, каб Дзень Волі адзначалі у кожным горадзе, у кожнай вёсцы, у кожным доме”, – выказаў сваё меркаванне палітык.

Ідэя Кастусёва выклікала вялікую цікавасць сярод удзельнікаў мерапрыемства. Мадэратар прэс-клуба Барыс Вырвіч быў вымушаны нагадаць, што мэта яго ўдзельнікаў крыху іншая, але прапанаваў журналістам і актывістам выказаць свае меркаванні.

Сваімі думкамі наконт магчымасці арганізацыі вялікага святочнага мерапрыемства да Дня Волі-2020 у Магілёве падзяліліся многія, але найбольш канкрэтныя прапановы агучыў праваабаронца Барыс Бухель.

Барыс Бухель

На яго думку, у першую чаргу патрэбна дабівацца павелічэння колькасці месцаў для правядзення масавых мерапрыемстваў у горадзе. Зладзіць паспяховае святкаванне ў горадзе можна будзе толькі пры той умове, калі яго арганізацыяй зоймуцца не толькі мясцовыя структуры палітычных партый, а і грамадскія актывісты, якія маюць вопыт правядзення вялікіх мерапрыемстваў (ГЦ “Кола”, Цэнтра гарадскіх ініцыятыў, Магілёўскай суполкі ТБМ, іншых арганізацый) і журналісты мясцовай суполкі ГА “БАЖ”.

Пасля падвядзення вынікаў пасяджэння прэс-клуба Юрый Плоткін прэзентаваў прысутным сайт Магілёўскай суполкі ГА “Беларускай асацыяцыі журналістаў”.

Юрый Плоткін

Юрый распавёў пра тое, чым новаствораны сайт будзе цікавым для мясцовых журналістаў і грамадскіх актывістаў. Ён паказаў, дзе наведнікі сайта могуць знайсці інфармацыю пра дзейнасць магілёўскіх бажаўцаў і мерапрыемствы, якія яны праводзяць, азнаёміцца з гісторыяй дзейнасці магілёўскай суполкі журналісцкай арганізацыі, знайсці неабходныя кантакты. Плоткін заклікаў удзельнікаў сустрэчы дзяліцца сваімі публікацыямі для размяшчэння на сайце.

У той жа дзень, 29 сакавіка, сябры магілёўскай суполкі ГА “Беларуская асацыяцыя журналістаў” правялі яшчэ адно мерапрыемства. На агульным сходзе бажаўцы разгледзелі некалькі арганізацыйных пытанняў дзейнасці суполкі, узгаднілі тэрміны правядзення круглага стала ў Магілёве, заслухалі прапановы Дзмітрыя Салаўёва і Валерыя Каранкевіча, абмеркавалі магчымасці правядзення мерапрыемстваў суполкі ў рэгіёнах Магілёўскай вобласці.

Прэс-клуб і сход сябраў магілёўскай суполкі ГА “БАЖ” традыцыйна прайшлі ў гасцінных сценах Грамадскага цэнтра “Кола” ў Магілёве.

Крыніца: baj.by

 

 

 

Колхоз в аренду, министра в отставку

На неделе президент уволил министра сельского хозяйства и продовольствия Леонида Зайца и курировавшего аграрную отрасль вице­премьера Михаила Русого. Кроме … чытаць далей

“Март-контакт-2019” в Могилеве: итоги (видео)

Премьера Могилевского театра кукол «Кандид, или оптимизм» стала событием международного молодежного театрального форума «Март-контакт-2019». Таково мнение профессиональных критиков. Событие по версии молодежной редакции – «Много шума из ничего» Санкт-Петербургского театра «Суббота», сообщает tvrmogilev.by.

Статистика Март-кантакта-2019: 23 спектакля, 10 стран, более 400 гостей, около 5 тысяч зрителей. За цифрами – интересные, захватывающие и почти всегда спорные сценические работы. На любой вкус и цвет.

Спектакль «Кандид, или оптимизм» Могилевского театра кукол критики признали лучшим на форуме. Его отмечали в кулуарах актеры, режиссеры и журналисты.  Игорь Казаков поставил спектакль по повести Вальтера. Все ли к лучшему в этом лучшем из миров? Такой вопрос, как и Кандид, мы сами часто задаем.

Много шума наделал спектакль “Много шума из ничего” Санкт-Петербургского театра “Суббота”. Никто не узнал шекспировских героев: черная военная форма на мужчинах, а Розенкранц и Гильденстерн, как-то переместившиеся из трагикомедии Тома Стоппарда, ведут разговор о смерти, сверяяюсь с мобильником. Получился постмодернисткий коллаж, где Шекспир перемешан с культурным багажом 20 века – и внешне, и внутренне. Молодежная редакция “Март-контакта” признала этот спектакль лучшим.

А все гениальное просто, считают в других театрах. Примерно половина спектаклей могилевского форума – по классическим произведениям. И есть их вполне традиционные  постановки, как у «Небольшого драматического театра». Чехов, Вишневый сад.  И, кажется, все известно, а снова цепляет, потому что вновь про нас, и неважно – в какой стране и в каком времени.

Кажется, все остались в восторге от веселой и грустной истории в постановке Стаса Жиркова “Гэтамы”. Украинский режиссер работает так, что никакой паузы между комедией и трагедией нет. Как в жизни. Кстати, этот проект – украинско-белорусский, и именно творческие колаборации стали особенностью “Март-контакта” и тенденцией развития театрального искусства вообще. Творческих границ не существует.

«Голый король» назван лучшим по голосованию в интернете. В социальных сетях свои голоса за спектакли отдали почти 600 человек, и больше всего – почти пятая часть – досталась работе Государственного Даугавпилского театра. Чёрно-бело-красную постановку назвали эпатажной. Но социальная сатира по мотивам произведений Шварца и Гауфа понравилась публике.

На фоне яркости и красочности большинства постановок,  есть и другая тенденция – возрастающая популярность моно-работ. На спектакль питерского театра ненормативной пластики «Сибирь», как впрочем и на других, было просто не пробиться. Кстати, приз зрителей, которые голосовали билетами, тоже взял моноспектакль Нарине Григорян «Моя семья в моем чемодане». Что касается «Сибири», то это про холод  человеческих отношений.

«Март-контакт закрыт, и да здравствует новый «Март-контакт» будущей весной. Кажется, уже близко!

 

Ці з’явіцца ў Беларусі народны маніторынг паветра?

Актывісты ініцыятывы «За здаровы Магілёў» сабраліся абмеркаваць закіды да дзейнасці мясцовых хімічных прадпрыемстваў, але прыйшлі да праблемаў, характэрных усёй Беларусі.

«Нельга дабрацца да дакументацыі заводаў, паглядзець, як яны працуюць, ці ўсё яны выконваюць, якія нормы. То бок няма грамадскага кантролю, гэта павінна быць у руках грамадскасці», – называе адну з галоўных праблемаў актывіст ініцыятывы «За здаровы Магілёў» Андрэй Бодзілеў.

На паперы нашыя законы гарантуюць права на атрыманне экалагічнай інфармацыі, на здароўе і спрыяльны навакольны асяродак, але што на практыцы? Юрыст грамадскай арганізацыі «Экадом» Рыгор Фёдараў кажа:

«Панятак спрыяльны навакольны асяродак – гэта асяродак, які адпавядае тым параметрам, якія ўстаноўленыя заканадаўствам. Прасцей кажучы, у паветры ўтрыманне забруджвальных рэчываў не больш чым столькі вось».

Менавіта гэтай інфармацыі і не стае людзям: колькі чаго ўтрымліваецца ў паветры. Актывіст ініцыятывы «За здаровы Магілёў» Андрэй Бодзілеў лічыць, што:

«Улады і нашыя санслужбы закрываюць інфармацыю аб шкодных выкідах у паветра. Бо гэта адзін з інструментаў, якім можна карыстацца: падаваць у суд і скардзіцца, дамагацца свайго права згодна з артыкулам 46 Канстытуцыі, але на жаль…»

Хоць па Беларусі і стаяць аўтаматычныя станцыі вымярэння чысціні паветра, іх відавочна не стае, ды прылады не адлюстроўваюць усе важныя паказнікі.

«Калі стала ідзе інфармацыя ад дзяржорганаў пра тое, што ўсё добра, усё добра, усё добра, але насамрэч жыхары там носам адчуваюць, што неяк складана дыхаць, тады ўзнікае недавер, натуральна», – лічыць юрыст грамадскай арганізацыі «Экадом» Рыгор Фёдараў.

Жыхар Магілёва Сяргей Пехцераў разам з сябрам прыдумалі, як зрабіць экалагічную інфармацыю больш дасяжнай для кожнага.

«Яшчэ паўгода таму я прачытаў артыкул, што існуюць такія дробныя часцінкі, пра якія ў Беларусі мала што ведаюць. Але ўва ўсім свеце паміраюць ад дробных часцінак болей, чым ад табака, напрыклад», – кажа магілёвец Сяргей Пехцераў.

З праектам народнага маніторынгу паветра Сяргей прайшоў першы этап на конкурсе «Social weekend». Ён збірае грошы на 70 датчыкаў маніторынгу мелкіх часцінак у паветры: па 10 кожнаму абласному цэнтру і 20 для Менску.

«Я знайшоў самае таннае рашэнне – набыць датчыкі з «Эліэкспрэса». Зрабіць на 3D-прынтары скрыначку і аб’яднаць у такую сістэму, каб усе звесткі адлюстроўваліся на мапе, а датчыкі стаялі ў кагосьці на гаўбцы, напрыклад», – кажа аўтар праекту «Pavetra.online» Сяргей Пехцераў.

Сайт праекту – «Pavetra.online» – перабывае ў распрацоўцы. Пакуль што ўся інфармацыя на ім – для дэманстрацыі. У будучыні інфармацыю аб дробных часцінках зможа атрымаць любы карыстальнік сеціва абсалютна бясплатна.

Вольга Васільева, belsat.eu

 

Белыничский лесхоз начинает поставлять березовый сок в Прибалтику (видео)

Белыничский лесхоз начинает первые поставки березового сока в Прибалтику. Осиповичский – уже отгрузил первую партию, сообщает tvrmogilev.by.

В этом году березовый сок пошел на месяц раньше прошлогоднего. Поэтому план по заготовке решили увеличить до 2 тысяч тонн. Из них 300 тонн целебного напитка реализуют жителям региона. Цена приемлемая – в Белыничском районе, например, просят 13 копеек за литр.

Несмотря на такую невысокую цену за природный напиток, на соке можно заработать. В Белыничском лесхозе из 400 тонн запланированных к сбору, в Литву отправят  100 тонн. А вот Осиповичский лесхоз не первый год почти половину собранного сока реализует в Прибалтику.

На экспорт лесхозы области планируют отправить примерно 700 тонн березовика. Для сравнения в прошлом году было всего 150.

 

Действительно ли приближенный к Лукашенко чиновник Лавренков – специалист по провалам?

Алексей Кирильчик, UDF.BY 5 фактов об одной из самых загадочных персон в окружении руководителя Беларуси. Один … чытаць далей

Увесь свет-тэатр, і людзі ў ім акцёры

Хоцімск, невялікае мястэчка на мяжы з Расеяй, аддаленае ад буйных гарадоў і ад гарадской мітусні. Вялікія тэатры абыходзяць маленькія раёны, але сэрцы жыхароў Хоцімска, як і ўсіх людзей ва ўсім свеце імкнуцца да цуда ды прыгажосці. І тады на дапамогу ім падыходзяць хай невялікія, аднак вельмі цікавыя народныя тэатры.

 

27 сакавіка, у дзень тэатра, у Хоцімску адбылася прэм’ера спектаклю «Сюрпрыз, або новая казка дамавіка», па пʼеса меснага драматурга Аляксандра Александрына, гэты спектакль стаў працягам гісторыі «Спрэчка, або казка дамавіка», якая стала адной з любімых пастановак, для частых гасцей Хоцімскага тэатрa.

Мне здаецца, што людзі пазнавалі сябе глядзячы на герояў спектаклю. Адразу было бачна, якая карпатлівая праца была праведзена рэжысёрам Таццянай Паседзька. Артысты ўкладалі сваю душу, каб паказаць з’явы нашага жыцця ў іх рэальным успрыманні, але сярод гледачоў, як паскардзіўся мой бацька – акцёр народнага тэатра, ня было ні воднага прадстаўніка ўлады і іх намеснікаў, што гаворыць аб іх культурным развіцці.

Данііл Каранкевіч. Фота аўтара

Мнение из глубинки: Быть ли нашему здравоохранению социально ориентированным и справедливым?

Депутат Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь по Столбцовскому избирательному округу №70 Алена Анисим на … чытаць далей