Галоўная » У Беларусі » Page 141

У Беларусі

Працаголік, рыначнік, падабаецца Захаду: сем фактаў пра новага міністра фінансаў Максіма Ермаловіча

У апошні дзень лета Лукашэнка прызначыў новага міністра фінансаў — 41-гадовага Максіма Ермаловіча. 

Гэта не новы чалавек — дагэтуль Ермаловіч працаваў у тым самым ведамстве намеснікам Уладзіміра Амарына. Што яшчэ вядома пра гэтага чыноўніка?

«Наша Ніва» сабрала некалькі фактаў.

Не рэтраград

Максім Ермаловіч — гэта сталы госць недзяржаўных эканамічных форумаў. Ён адкрыты да кантактаў, умее слухаць іншых і адстойваць сваю пазіцыю.

«З Ермаловічам мы не раз бывалі ў камандзіроўках, ён зрабіў добрае ўражанне — вельмі разумны, сапраўдны прафесіянал. Яго адназначна не назваць рэтраградам, я вельмі рада ягонаму прызначэнню.

Сярод асноўных яго заслуг я б адзначыла размяшчэнне каштоўных папер — еўрабондаў», — кажа Наталля Нікандрава, якая перасякалася з Ермаловічам падчас працы ў Нацыянальным агенцтве па інвестыцыях і прыватызацыі.

Працаголік

Летась на Кастрычніцкім эканамічным форуме ён уразіў людзей тым, што пасля заканчэння мерапрыемства — напачатку 22-й гадзіны, — паехаў не дадому, а на работу з прычыны, што «яшчэ не ўсё дароблена».

Рыначнік, адаптаваны да беларускіх рэалій

Такімі словамі будучы міністр адказваў на пытанне «Нашай Нівы» аб рэформах у кулуарах аднаго з форумаў:

«Пакуль у эканоміцы вялікая доля неканкурэнтных ва ўмовах рынку людзей, ні пра якія імклівыя рынкавыя пераўтварэнні гаворкі ісці не можа. Але самі яны непазбежныя, пытанне толькі ў хуткасці. Так, у 90-ыя можна было ламаць, але як ламаць сёння? Рэформы ўпіраюцца ў нізкую кваліфікацыю кадраў, якія ў выпадку «ломкі» апынуцца на вуліцы, пойдуць на дно і пацягнуць нас за сабой», — казаў Ермаловіч.

Пазнавальны на Захадзе

Ермаловіч стала ўваходзіў бадай што ва ўсе перамоўныя групы па міжнародных лініях. У прыватнасці, ён быў адным з перамоўшчыкаў з МВФ. І хаця грошай Беларусь пакуль што не атрымала, дарожная карта выконваецца спраўна.

«Заслуга і Ермаловіча, і іншых людзей, і каманды Нацбанка-Мінфіна-Мінэканомікі ў тым, што ў Беларусі дасягнута макраэканамічная стабільнасць, якой у нас ніколі дагэтуль не было. І я рады прызначэнню Ермаловіча: гэта прафесіянал, які ведае, што за праблемы стаяць перад намі, ведае таксама, як іх вырашаць і з кім. Яшчэ нават быўшы начальнікам аддзела ён зрабіў сабе рэпутацыю прафесіянала. Міжнародныя фінансавыя арганізацыі, дарэчы, заўжды адзначалі ўзровень нашых чыноўнікаў у параўнанні нават з краінамі-суседкамі, кшталту Украіны і Расіі. І прызначэнне Ермаловіча гэта, у тым ліку, і такі сігнал заходнікам, што мы працягваем працаваць у вызначаным кірунку», — кажа эканаміст Аляксандр Чубрык.

Ён таксама адзначыў, што з 2011 года Беларусі ўдалося амаль на 10% скараціць долю выдаткаў бюджэту адносна ВУП, што з’яўляецца недасягальнай мэтай, напрыклад, для грэкаў.

Жыве не ў Драздах

Жыве новы міністр у Сухараве.

Зайздросны жаніх

Максім Ермаловіч не жанаты.

Ён прызнае, што мае залішнюю вагу — з ёй спрабуе змагацца праз заняткі спортам, у прыватнасці, вялікім тэнісам.

Вядзе інстаграм

У міністра ёсць інстаграм, куды ён рэдка, але ўсё ж загружае фота са сваіх паездак ці камандзіровак.

***

Максім Ермаловіч нарадзіўся 26 чэрвеня 1977 года ў Лепелі. Скончыў Полацкі дзяржаўны універсітэт і Акадэмію кіравання. У 1999 годзе працаваў дзяржаўным падатковым інспектарам інспекцыі №2 Дзяржаўнага падатковага камiтэта па Фрунзенскім раёне Мінска. Ад ліпеня 1999 году па 2002 год займаў розныя пасады ў Дзяржаўным падатковым камітэце Беларусі (цяпер Міністэрства па падатках і зборах). У 2002 годзе перайшоў працаваць у Міністэрства фінансаў Беларусі. Займаў пасады кансультанта ўпраўлення аналізу і планавання даходаў бюджэту, намесніка начальніка ўпраўлення — начальніка аддзела планавання і ўліку даходаў бюджэту галоўнага ўпраўлення падатковай палітыкі і даходаў бюджэту, начальніка галоўнага ўпраўлення бюджэтнай палітыкі. У 2011-2014 гадах — намеснік міністра фінансаў Беларусі. З 2014 года і да цяперашняга часу працаваў першым намеснікам міністра фінансаў.

 

Ці вылезуць беларусы з крэдытнай ямы

Беларусы залазяць у пазыкі. Запазычанасць насельніцтва перад банкамі ў ліпені пабіла чарговы рэкорд, перасягнуўшы 5 мільярдаў долараў. Еўразійскі фонд і Нацыянальны банк яшчэ на пачатку года папярэджвалі аб небяспеках крэдытнага буму. Чаму ён адбываецца і да чаго рыхтавацца беларусам?

Купіць цяпер, пазычыўшы, у разліку на рост прыбыткаў у будучыні. Колькасць беларусаў, якія бяруць на ўзбраенне такую схему спажывання, рэзка павялічваецца ўжо другі год запар.

Бум спажывецкага крэдытавання распачаўся летась, калі Нацыянальны банк пачаў зніжаць стаўку рэфінансавання. У выніку сярэдняя стаўка па крэдытах для фізічных асобаў знізілася ўдвая: з без малога 20 % гадавых на пачатку мінулага года да няпоўных 10 сёлета – за крэдыты тэрмінам меншым за 12 месяцаў. Беларусы, у сваю чаргу, набралі крэдытаў на 10 мільярдаў рублёў. Гэта – на траціну больш, чым год таму.

Распавядаюць жыхары Менску:

«Пакуль не бралі. Але надалей думаем – на жыллё».

«Браў на кухню».

«На той жа рамонт кватэры. Нават, у школу ідзем – сабрацца, і то б можна было ўзяць, каб было прасцей».

«Патрацілі нармальна, а аддаваць цяжкавата».

Каб задаволіць крэдытныя апетыты насельніцтва, банкі вымушаныя залучаць больш рэсурсаў. Таму ў апошнія месяцы мы бачым, што стаўкі па дэпазітах растуць – каб залучыць сродкі насельніцтва. А стаўкі па крэдытах, наадварот, працягваюць падаць, каб заахвоціць людзей больш пазычаць. Крэдытны бум станоўча ўплывае на будаўніцтва, продажы аўтамабіляў ды іншыя сегменты спажывецкага рынку.

«Ёсць нейкі пазітыў – падштурхоўваюцца асобныя беларускія вытворцы. Але, з другога боку, варта разумець, што на гэтым фоне дзесьці нават крыху хутчэй расце попыт на імпартныя тавары», – тлумачыць аналітык Businessforecast.by Аляксандр Муха.

Крэдытавая запазычанасць беларускіх хатніх гаспадарак цяпер складае каля 10 % ад ВУП. Гэта – удвая менш, чым у Расеі, а ў некаторых развітых краінах гэты паказнік перавышае аб’ём эканомікі. Але адмыслоўцы папярэджваюць: у адрозненне ад Даніі ці Швейцарыі, дзе закрэдытаванасць насельніцтва ў 12 разоў перавышае беларускую, стабільнасць даходаў нашых суайчыннікаў – значна ніжэйшая, чым у названых еўрапейскіх краінах. Гэта значыць, што рызыка таго, што, у выніку новага крызісу, беларус страціць здольнасць выплочваць пазыку банку – значна вышэйшая. А фінансы беларускіх банкаў – і так у зоне рызыкі праз пазыкі, якія ім не вяртаюць прадпрыемствы.

«Дастаткова імклівы рост спажывецкага крэдытавання нясе ў сабе пэўныя рызыкі. Перадусім ёсць рызыка, што насельніцтва можа пераацаніць свае магчымасці ў плане будучага пагашэння банкаўскіх крэдытаў», – асцерагае Аляксандр Муха.

Пакуль Нацыянальны банк выказвае намер працягваць зніжаць стаўку рэфінансавання, а, значыць, для беларусаў, якія ўзялі крэдыты і прывязаныя да яе, агульная сума, якую яны мусяць вярнуць, будзе змяншацца. Улады збіраюцца павышаць і мінімальны заробак, таму беспасярэдняй небяспекі таго, што крэдытавая піраміда абваліцца цяпер – пакуль няма. Але апытаныя намі адмыслоўцы папярэджваюць: усё гэта можа рэзка змяніцца, напрыклад, праз год, калі ўпадзе кошт на нафту і, адпаведна, зменшыцца расейскі попыт на беларускія тавары. Прадпрыемствы тады рэзка скароцяць выплаты па сваіх крэдытах, а ўлады, каб уратаваць банкі, могуць быць вымушаныя надрукаваць рублёў, дэвальваваўшы іх да долара, і павысіць стаўку рэфінансавання – каб утаймаваць інфляцыю. У выніку беларус, які сёння ўзяў крэдыт на прывабных умовах, можа сутыкнуцца са значна большымі выплатамі па крэдыце пры значна меншым заробку.

Станіслаў Івашкевіч, belsat.eu

 

Цена жизни – 250 000 долларов… Маргарите Османовой необходима помощь

Глядя на своих детей, каждый из нас рад и спокоен, когда они здоровы, когда смеются, бегают, играют. Когда им не больно.

Но есть те, кто видит боль своих детей каждый день, боится отвести глаза, чтобы не потерять своего ребенка, борется за его жизнь. Ирина и Николай Османовы просят Вас о помощи: помогите спасти жизнь их малышки.

Простая семья – мама, папа и двое детей. Старший мальчик – Матвей – уже ходил во второй класс, а младшая – Маргарита – только собиралась в садик. Успешно прошли медицинскую комиссию, познакомились с группой, начались занятия. Активной и жизнерадостной Маргарите очень там нравилось. Больше всего она любила качельки, подвижные игры и рисование – никогда не сидела на месте…

5 января 2018  года всё изменилось – у Маргариты внезапно поднялась температура, пожелтели кожные покровы, потемнели склеры глаз. Родители сразу забили тревогу, и в этот же день малышку госпитализировали в инфекционную больницу города Гродно.

– Диагноз просто не ставили, – рассказывает мама Ирина. Маргарита сдавала многочисленные анализы, лежала постоянно под капельницей, но становилось хуже… Из инфекционной больницы г.Гродно малышку перевели в ДИКБ г.Минска, где был поставлен диагноз: гепатит неуточненной этиологии, желтушная форма, тяжёлое течение.

После месяца лечения семью Османовых наконец-то отпускают домой, но увы, ненадолго… Уже через неделю самочувствие Маргариты ухудшается, начинают появляться синяки на теле: сначала один-два… потом больше. Один врач сменяется другим, анализы становятся все хуже.

5 апреля 2018 г. по решению консилиума врачей из Гродненской областной детской клинической больницы Маргариту в тяжелом состоянии на реанимобиле экстренно везут в Боровляны, где она находится на постоянном лечении по сей день.

Полный курс анализов показал недостаточность костного мозга, а за ним последовал страшный диагноз: приобретенная трехростковая апластическая анемия, тяжелое течение. Это заболевание кроветворной системы, при котором костный мозг не вырабатывает в нужном количестве все основные виды клеток крови.

– Очень тяжело было услышать такое, – рассказывает мама Ирина. – Мы были в ужасе, не понимали, как это могло случиться. Это очень больно – смотреть на своего плачущего ребенка, когда ничего не в силах сделать.

Жизнь семьи Османовых полностью изменилась. Три с половиной месяца Маргарита провела в Республиканском научно-практическом центре онкологии и медицинской радиологии. Маргарите была проведена комбинированная иммуносупрессия и трансплантация костного мозга от неродственного донора.

– Ей было очень тяжело, – рассказывает мама. Постоянные капельницы, анализы, процедуры…мы надеялись на пересадку…но даже мой костный мозг подошел только на 50 %, а родственный донор так и не был найден.

Несмотря на все усилия врачей, существенных улучшений в состоянии девочки не наступило. Сейчас Маргариту ненадолго отпустили домой.

– Первая встреча, после долгого лечения была со слезами у обоих детей, да и мне не легко это писать.. слезы капают сами по себе от воспоминаний, – рассказывает мама. – Братик очень любит Маргариту и жалеет…особенно теперь. Задает много вопросов, над которыми долго думаешь, чтобы ответь, чтобы понял правильно.

После 1 курса иммуносупрессивной терапии состояние Маргариты тяжелое. Улучшений так и не наступило. Лечение не помогает. Родители девочки делают все, что могут, чтобы найти выход и спасти дочь.

Ирина и Николай Османовы обратились в Израильскую клинику «Ихилов» в Тель-Авиве, имеющую большой положительный опыт лечения детей с трехростковой апластической анемией.

– Данное заболевание является профильным в клинике “Ихилов” и этот медицинский центр готов дать гарантию на полное выздоровление Маргариты, – рассказывает папа Николай.

Однако цена выздоровления – непосильная для обычной белорусской семьи – 250 000 долларов. В стоимость входит обследование, интенсивная терапия, поиск родственного донора и трансплантация костного мозга. Ирина и Николай обращаются за помощью ко всем неравнодушным людям с просьбой:

– Наша семья просит о помощи, просит откликнуться всех неравнодушных людей… Помогите нашей доченьке! Ведь так хочется, чтобы она сняла маску, чтобы она смеялась, чтобы могла играть с другими детками.. Помогите нам спасти нашего ребенка!

Гродненское благотворительное общество (http://grbo.by/), подопечной которого является Маргарита Османова, просит оказать помощь в сборе средств на интенсивную терапию и пересадку костного мозга, стоимостью 250.000 долларов. Помочь Маргарите Вы можете, пожертвовав на любой из реквизитов:

 

  1. USSD-пожертвование.

Отправьте USSD-запрос *222*19# (вызов), и вы пожертвуете 2 рубля.

Услуга доступна только для абонентов МТС. Количество пожертвований с одного номера не ограничено. После проведения платежа на счету должно остаться не менее 30 копеек. В случае успешного списания средств абоненту будет отправлено сообщение с уведомлением о списании. Стоимость такого сообщения составляет 4 копейки.

 

  1. SMS-пожертвование.

Отправьте SMS-сообщение на номер 553 с текстом «514 пробел Маргарита пробел Сумма».

Например, 514 Маргарита 2.

Услуга доступна для абонентов МТС и life:). Со счета снимается сумма пожертвования и комиссия мобильного оператора. Для абонентов МТС комиссия составляет 3%, для абонентов life:) – 4,5%. После совершения пожертвования на балансе абонента МТС должно остаться не менее 0,10 бел. руб.

 

  1. Через систему «Расчет» ЕРИПв любом банке, воспользовавшись инфокиоском, или через интернет-банкинг. Для проведения платежа необходимо выбрать последовательно пункты:

+ Система «Расчет» (ЕРИП),

+ Общественные объединения,

+ Религиозные объединения,

> Гродненское благотворит общ-во.

В случае возникновения проблем с поиском услуги, предлагаем выполнить поиск по УНП: 590900117 или по названию «Гродненское благотворительное общество».

 

  1. Благотворительный счет:

Учреждение «Гродненское благотворительное общество»,

р/с BY34PJCB31356013630010000933,

БИК (BIC) PJCB BY2X,

ОАО «Приорбанк», ЦБУ 600, г. Гродно, УНП 590900117.

 

Более подробную информацию о Маргарите вы можете узнать на сайте Гродненского благотворительного общества www.grbo.by или по телефонам: 8 (0152) 74-29-79, +375 (33) 383-000-4.

 

Старадаўняя Копысь – другое дыханне (фотарапартаж з Магілёўска-Віцебскага сумежжа)

Копысь — гарадскі пасёлак у Аршанскім раёне Віцебскай вобласці Беларусі, прыстань на левым беразе Дняпра. За 35 км ад Оршы, 2 км ад чыгуначнай станцыі Копысь на лініі Орша—Магілёў, аўтадарогамі злучаны з Оршай, і з аўтадарогай Орша—Магілёў. Насельніцтва 847 чал.

Упершыню згадваецца пад 1059 г. у Ніканаўскім летапісе, калі на шляху ў Ноўгарад там памёр епіскап Лука Жыдзята. З 2-й паловы 14 ст. у Віцебскім ваяводстве ВКЛ. У 14—18 ст. існаваў Копыскі замак. Належаў князям Астрожскім, Радзівілам. Меў магдэбургскае права. З 1772 г. у складзе Расійскай імперыі, горад, цэнтр павета. У 1781 годзе Копысі дараваны герб. З 1861 г. — пазаштатны горад Горацкага павета. Падчас вайны 1812 года заняты французскімі войскамі. 12.11.1812 г. тут праз Дняпро перапраўлялася расійская армія пад камандаваннем М. І. Кутузава. У 17—19 ст. вядомы вытворчасцю кафлі. На мяжы 18—19 ст. быў цэнтрам хасідызму. У 1924—1930 гг. цэнтр раёна. З 1930 г. у Аршанскім раёне, з 1938 г. гарадскі пасёлак.

Фота: Алесь Грудзіна