На прыкладзе буйнейшага сельскагаспадарчага прадпрыемства Магілёўшчыны ААТ “Новая Друць” Бялыніцкага раёна раней на старонках “Магілёўскага рэгіёна” ўздымаліся праблемы сельскай гаспадаркі вобласці, апісваліся негатыўныя працэсы, што адбываюцца на сяле з-за непрафесійных падыходаў кіраўніцтва розных узроўняў, уздымаліся пытанні марнатраўства фінансавых сродкаў (магчыма ў чыіхсьці інтарэсах, што называецца мздаімствам).
Не засталася па-за ўвагай на прыкладзе “Новай Друці” і тэма падбора кіраўнікоў і спецыялістаў гаспадарак, бо толькі за 2019 год у ААТ змянілася тры хвалі “канкістадораў”, як тады адзначалася на старонках “Магілёўскага рэгіёна”, што сталася своеасаблівым рэкордам не толькі ў Бялыніцкім раёне, а і для Магілёўскай вобласці.
Кожная хваля чарговага кіраўніцтва імкнулася пакінуць свой след у гісторыі гаспадаркі, у памяці працаўнікоў і жыхароў шматлікіх вёсак.
Да чэрвеня 2019 года дырэктарам гаспадаркі з’яўляўся А.Драздоў, які разам з гэтым у 2016 годзе быў абраны членам Савета Рэспублікі Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь. Але ў памяці людзей ён застаўся не дзякуючы высокай пасадзе дэпутата верхняй палаты беларускага парламента. Яго больш памятаюць як дырэктара, за часам якога з гаспадаркі сышлі найлепшыя мясцовыя кадры.
Наступную хвалю на “Новую Друць” у чэрвені 2019 годзе ўзначаліў новы дырэктар В.Шчуплянкоў, які прыйшоў на гэтую пасаду па пратэкцыі свайго роднага брата А.Шчуплянкова – тагачаснага старшыні Бялыніцкага, а яшчэ раней – Круглянскага райвыканкама. У людской памяці В.Шчуплянкоў застаўся як дырэктар, што адбыў на пасадзе меней трох месяцаў і разам са сваёй камандай канчаткова заваліў усе эканамічныя паказчыкі гаспадаркі.
З канца жніўня 2019 года на “Новай Друці” бушуе шклоўская хваля на чале з В.Закардонскім, які таксама вырашыў запісацца ў гісторыю гаспадаркі неардынарнымі паступкамі – спагнаць пэўную фінансавую кампенсацыю за нанесеныя са студзеня па верасень 2019 года матэрыяльныя страты са спецыялістаў гаспадаркі і, нават, з былых яе кіраўнікоў – Драздова і Шчуплянкова па 930,1 рубля з кожнага.
Падлягае вялікаму сумневу, што новаму дырэктару ўдасца атрымаць фінансавую кампенсацыю з былых кіраўнікоў гаспадаркі, але працуючыя спецыялісты і рабочыя гаспадаркі, якія звярнуліся за дапамогай да “Магілёўскага рэгіёна”, ужо адчулі важкі недахоп заробку за сакавік 2020 года. Недаатрыманне заробку сталася для працаўнікоў як гром сярод яснага дня, бо з загадам дырэктара аб утрыманні фінансавых сродкаў іх ніхто не азнаямліваў.
Дзякуючы доступу да складзеных задняй датай службовых дакументаў ААТ “Новая Друць” -службовай запіскі старшыні назіральнага савета Чалнакова ад 24 снежня 2019 года з рэзалюцыяй няведама каго на ўтрыманне з вінаватых нанесеных страт і загада дырэктара Закардонскага ад 28 снежня 2019 года за №164-П, які грунтуецца ўжо на рашэнні Назіральнага савета №16 ад 28 снежня 2019 года (якога ніхто не бачыў увачавідкі), праглядаецца поўны непрафесіяналізм і неадукаванасць цяперашняга кіраўніцтва.
Мабыць, Закардонскаму наканавана застацца ў людской памяці як самаму непрафесійнаму кіраўніку, імкнуўшамуся такім чынам прыхаваць падзёж буйной рагатай жывёлы і нанесеныя гаспадарцы страты ў памеры 32014,62 рублёў у часы дырэктарства сваіх папярэднікаў.
Пад раздачу, згодна загада Закардонскага, разам з Драздовым, Шчуплянковым і работнікамі жывёлагадоўлі, на ўтрыманне фінансавых сродкаў папалі аграномы, маркетолаг, упраўляючы падраздзяленнем гаспадаркі і, нават, чамусці, качагар кацельні Дома механізатараў, які раней працаваў загадчыкам і слесарам майстэрні па рамонту трактароў.
Назіраючы за негатыўнымі працэсамі, што адбываюцца ў сельскай гаспадарцы і непасрэдна ў ААТ “Новая Друць”, – прастойваючыя крухмальны завод і цэх па разліву мінеральнай вады, разваліны плантацыі па вырошчванні жэншэня, комплексы буйной рагатай жывёлы, дзе ад каровы надойваюць малака меней, чым ад добрай казы, за незасеенымі ўвесну і непрыбранымі ў восень палямі, за марнатраўствам, махлярствам, мздаімствам і дурасцю чыноўнікаў у адносінах да людзей, складваецца ўражанне, што сельскай гаспадаркай у Магілёўскай вобласці ніхто не кіруе, або прафесійны ўзровень чыноўнікаў і спецыялістаў сельскай гаспадаркі апусціўся да такога ўзроўня, што яны не здольны прымаць адэкватныя рашэнні.
Калі гэта нездольнасць чынавенства кіраваць сельскай гаспадаркай у склаўшыхся ўмовах, то кіраўніцтву вобласці тэрмінова неабходна прымаць меры па новых падыходах арганізацыі працы ў сельскай гаспадарцы.
Але ж, калі пад безгаспадарчасцю хаваюцца асабістыя інтарэсы некаторых чыноўнікаў і спецыялістаў, узнікае пытанне – чаму маўчаць праваахоўныя органы? Чаму, у першую чаргу, маўчыць і не прымае мер пракуратура?
А, можа быць, і ў супрацоўнікаў праваахоўных органаў за безгаспадарчасцю ў сельгаспрадпрыемствах таксама хаваецца свой інтарэс?
Рыгор Кастусёў