У гісторыі Клімаўшчыны былі часы, калі беларуская мова гучала тут паўсюль, на ёй размаўлялі дарослыя і дзеці, яе добра ведала мясцовае кіраўніцтва. Гэтак, напрыклад, было ў часы легендарнай беларусізацыі 20-х гадоў, калі ў краіне адбыўся росквіт беларушчыны ва ўсіх сферах жыцця. Таксама адрадзілася наша родная мова ў першай палове 90-х, тады ў Клімавічах у гарадскіх школах адчыняліся беларускамоўныя класы. Пасля зноў былі дзесяцігоддзі заняпаду, але беларускі народ не адрокся ад сваіх нацыянальных каранёў. Сёння ў грамадстве відавочна пашыраецца цікавасць да нацыянальнай гісторыі і культуры, а беларуская мова становіцца ўсё больш запатрабаванай.
Якраз пра гэта сведчыць наступны прыклад, пра які стала вядома ад нашага земляка. На чыгуначнай станцыі «Клімавічы» пасажыры звярнулі ўвагу на тое, што чуюць абвесткі толькі на рускай мове. Пакуль людзі чакалі цягніка, не прагучала ніякай інфармацыі па-беларуску. У рэшце рэшт, адзін з іх вырашыў даведацца, у чым справа, чаму ў Клімавічах не карыстаюцца мовай, якая з’яўляецца дзяржаўнай.
Аб тым, што было далей, распавёў непасрэдны сведка падзеі. Ён кажа, што яго размова з супрацоўніцай чыгуначнай станцыі не прынесла плёну. На ягонае пытанне было патлумачана, што ў іх няма часу на абвесткі па-беларуску. Ды і навошта ўскладняць, бо «вы же понимаете по-русски, а люди не понимают по-белорусски». Такім чынам, паразумення паміж імі не адбылося, на тым, як кажуць, і разышліся.
Аднак наш суразмоўца на гэтым не спыніўся. Ён вырашыў звярнуцца ў Магілёўскае аддзяленне беларускай чыгункі, дзе, як меркаваў, больш уважліва паставяцца да разгляду такіх грамадска значных праблем. Ягонае меркаванне цалкам пацвердзілася, у атрыманым лісце паведамлялася аб прынятых мерах: «С целью недопущения подобных случаев в дальнейшем в коллективе станции Климовичи проведена разъяснительная работа».
Што ж, будзем спадзявацца, што беларуская мова загучыць і на невялічкай чыгуначнай станцыі «Клімавічы». Дарэчы, адзначым, што шыльды і расклад руху там аформлены на беларускай мове і гэта нікому не замінае. Наадварот, кожнаму пасажыру адразу бачна, што ён прыехаў у Беларусь. А цяпер будзе і чутна, калі пра прыбыццё і адпраўленне цягнікоў стануць паведамляць па-беларуску.
Сяргей Аржанцаў