Месяц таму ў Бялыніцкім раёне на Магілёўшчыне ўвялі абавязковы масачны рэжым. Распараджэньне райвыканкаму стала нечаканасьцю, бо афіцыйна пра ўспышку каранавірусу тут не паведамлялася. Зьвесткі пра колькасьць заражаных таксама не былі вядомыя.
Радыё Свабода даведалася, як зьмянілася эпідэміялягічнае становішча ў 10-тысячным райцэнтры, які рыхтуюць да сьвяткаваньня Дня пісьменства.
«Першыя дні масачны рэжым выконвалі строга»
Масачны рэжым Бялыніцкі райвыканкам увёў з 3 чэрвеня. Згодна з афіцыйным распараджэньнем, наведнікі ўстановаў і арганізацыяў абавязаныя выкарыстоўваць сродкі індывідуальнай засьцярогі органаў дыханьня ды мяняць іх кожныя тры гадзіны. У раёне таксама забаранілі выязны гандаль.
Эпідэміялягічнае становішча ў раёне чыноўнікі месяц таму назвалі «няўстойлівым», але пра колькасьць выяўленых выпадкаў заражэньня не паведамілі. Статыстычныя зьвесткі пра тое, як зьмянілася сытуацыя з каранавірусам пасьля ўвядзеньня масачнага рэжыму, у даступных крыніцах дагэтуль адсутнічаюць.
Мясцовыя жыхары расказваюць, што патрабаваньні масачнага рэжыму ў Бялынічах выконваліся «першыя некалькі дзён». Далей справа пайшла звычайнай сваёй хадою. У масках ходзяць тыя, хто непакоіцца за сваё здароўе, альбо тыя, хто на ўласным досьведзе зьведаў, што такое каранавірус. Так гаворыць адна з суразмоўцаў.
Сама яна маску носіць дагэтуль.
«У ёй спакайней, — лічыць жанчына, — Яна надае ўпэўненасьці, што сам застаесься здаровы ды нікога не заразіш, бо навошта грэх браць на душу».
Наступны суразмоўца, малады мужчына, настойвае, што ў Бялынічах пандэмія закранула шмат людзей.
«Дакладнай колькасьці пацярпелых улада простаму люду не назаве, каб не палохаць», — мяркуе ён. Спадар спадзяецца, што масачны рэжым палепшыў эпідэміялягічную сытуацыю ў горадзе.
«А калі б яшчэ патрабаваньні людзі выконвалі як мае быць, то заражэньняў было б яшчэ меней», — падсумоўвае ён.
«Калі чалавек носіць маску тыдзень і яна становіцца чорнай, то які сэнс ад яе»
На ўваходзе ў крамы вісяць абвесткі з нагадваньнем, што наведніку варта быць у масцы. Людзі паслухмяна выконваюць патрабаваньне ў краме, а выйшаўшы, тут жа маску здымаюць ці сьцягваюць на падбародзьдзе.
Адна з такіх наведніц, пажылая жанчына, кажа, што цяпер у Бялынічах «стала вусьцішна (страшна – з.р.), бо ўсе хаваюцца за маскі». Кабета, як і ўсе, дысцыплінавана «чапляе яе, заходзячы ў краму», хоць пэўна ня ведае, ці абароніць яна ад хваробы. На вуліцы ж здымае, «каб надыхацца паветрам».
«Кажуць, што апошнім часам хвароба пайшла на спад, — з надзеяй адзначае яна. — Я непадалёк ад лякарні жыву, дык бачу, што радзей зь яе сталі выяжджаць машыны хуткай дапамогі».
Уладальнікі і гандляры ў крамах неадназначна ўспрымаюць масачны рэжым. Некаторыя яго разглядаюць як рэкамэндацыю і не патрабуюць ад наведнікаў быць у масцы. Усё гэта індывідуальна, кажуць яны.
«Маска мае сэнс, калі 100 % насельніцтва іх выкарыстоўвае, і мяняць трэба кожныя дзьве гадзіны на новую, — сьцвярджае ўладальнік адной з крамаў. — А калі чалавек носіць яе тыдзень і яна становіцца чорнай, то які сэнс ад яе? Я падлічыў, што, каб забясьпечыць работнікаў усім неабходным, мне на месяц патрэбна прыкладна 700 рублёў. Я не пацягну такіх выдаткаў. Маска ж не каштуе, як раней, 20 капеек. Яе цана сягае рубля і вышэй».
Галоўны доктар: «Тры тыдні таму паступалі 12-14 чалавек з пнэўманіямі за суткі, а цяпер адзін»
Двор раённай лякарні бязьлюдны. З вакон выглядаюць пацыенты. Некаторыя зь іх часта кашляюць. На стаянцы некалькі машын. Гэта родзічы наведаліся зь перадачамі да сваіх хворых.
У адной з суразмоўцаў у лякарні бацькі з пацьверджаным каранавірусам. Да іх яна прыяжджае ўжо ня першы тыдзень.
«Жыву ў чаканьні вестак — і добрых, і благіх. Ды ці адна я такая», — неахвотна дзеліцца неспакоем жанчына.
Яна кажа, што з гутарак зь лекарамі, а таксама з таго, што ля інфэкцыйнага аддзяленьня няма чаргі, а на стаянцы менее машын у выхадныя, зрабіла выснову, што хворых паменела.
Галоўны доктар лякарні Павал Манько дапускае, што масачны рэжым палегчыў працу мэдыкам. Паводле яго, захваральнасьць зьмяншаецца як у раёне, так і ў цэлым па вобласьці. Маска — дзейсны спосаб прафіляктыкі, разам з дыстанцыяваньнем і апрацоўкай рук, лічыць ён.
«Тры тыдні таму максымальнае паступленьне за суткі было па 12-14 пнэўманіяў. Цяпер жа паступае адна», — адзначае мэдык. Ён дадае, што ў лякарні 89 ложка-месцаў, і іх запас заўжды заставаўся.
«Многія ставяцца да небясьпекі несур’ёзна»
На барацьбу з пандэміяй у Бялынічы выпраўляюць мэдыкаў з Магілёва. Адзін зь іх на ўмовах ананімнасьці паведаміў, што ў мясцовай лякарні падчас ягонай працы ляжала блізу 100 пацыентаў з каранавіруснай інфэкцыяй. За суткі паступалі да сямі новых. Асабліва цяжкіх адпраўлялі ў шпіталі абласнога цэнтру. Паводле яго, за тыдзень службовай выправы ў лякарні памерлі ад хваробаў, абвостраных каранавірусам, 4 чалавекі.
Мэдык кажа, што пэрсанал лякарні, нягледзячы на «выдатна арганізаваную яе працу і ўкамплектаваньне ўсім неабходным, амаль увесь перахварэў».
Ён прызнаецца, што сам недаацэньваў, наколькі каранавірус заразны. Сымптомы абвастрэньня хваробаў ад яго разьвіваюцца дужа хутка. Такія пацыенты вымагаюць пільнага догляду, карпатлівага лячэньня і вялікай колькасьці прэпаратаў.
«У горадзе я ня бачыў шмат людзей у масках, — адзначае ён. — Думаю, што ў цэлым многія ставяцца да небясьпекі несур’ёзна. Яны ўспрымаюць каранавірус як сэзонны грып, таму махаюць рукой на рызыку заражэньня і апраўдваюць нядбайнасьць тым, што ўсе мусяць перахварэць».
Суразмоўца мяркуе, што Магілёўшчына толькі пачала «даганяць» іншыя рэгіёны, дзе каранавірус пашырыўся значна раней. На ягоную думку, можа, толькі цяпер «пачынаецца сур’ёзны яго ўздым».
Дырэктарка дому-інтэрнату для пажылых: «Асяродак каранавірусу лякалізаваны»
На ўскрайку Бялынічаў месьціцца дом-інтэрнат для пажылых і інвалідаў. У ім жывуць пад тры сотні чалавек, але тэрыторыя бязьлюдная. Для пастаяльцаў дзейнічае рэжым ізаляцыі. Вядома, што сярод пацыентаў раённай лякарні з дыягнаставаным каранавірусам ёсьць і пастаяльцы гэтага дому-інтэрнату. Як сьцьвярджаюць жыхары райцэнтру, ва ўстанове была ўспышка каранавірусу. Кажуць, што ёсьць і памерлыя.
Дырэктар дому-інтэрнату Сьвятлана Зайкоўская сьцьвярджае: асяродак лякалізаваны. Колькасьць пацярпелых пастаяльцаў ад інфэкцыі яна адмовілася называць, але зазначыла: «Іх значна меней за палову».
«У нас хворыя ўсе бессымптомныя ці ў лёгкай форме, альбо ўжо пралечаныя, — кажа Сьвятлана Зайкоўская. — Калі нехта быў шпіталізаваны, то забіраем зь лякарні. У прынцыпе, у нас усё ў парадку. Тут жа жывуць людзі з многімі хваробамі, таму знаходзяцца ў зоне рызыкі нават у звычайнай сытуацыі. Многія адзінокія, ня маюць родзічаў, ёсьць такія, што не былі сацыялізаваныя».
Паводле яе, дому-інтэрнату дапамаглі сродкамі засьцярогі валянтэры. Прадстаўнікі санстанцыі ды аховы здароўя арганізавалі жыцьцё інтэрнату так, каб зрабіць бясьпечным пражываньне пастаяльцаў і працу пэрсаналу. З 29 красавіка пэрсанал працуе вахтавым мэтадам: па два тыдні супрацоўнікі застаюцца ў доме-інтэрнаце.
«Перахварэць павінны ўсе»
Дабраўся COVID-19 і ў глыбінку Бялыніцкага раёну. Па словах жыхара вёскі Эсьмоны, якая ў 12 кілямэтраў ад райцэнтру, у іх выявілі два выпадкі каранавіруснай інфэкцыі. Яе прывезьлі вяскоўцы «з заробкаў». Каранавірус дыягнаставалі таксама ў сястры і швагра суразмоўцы, якія жывуць у Бялынічах.
«Сястра ня дужа пакутавала, а вось швагер, якому за 60 гадоў, ледзь выкараскаўся. Ягоная дачка ў нашай лякарні ў хірургіі працуе, і ад яе ён, відаць, і набраўся», — апавядае ён.
Мужчына іранічна ўспрымае пытаньне, ці трымаюцца ў ягонай вёсцы масачнага рэжыму. «Усе мусяць перахварэць на COVID-19 у лёгкай ці цяжкай форме, — упэўнены ён, — і на маскі як паратунак асабліва разьлічваць ня варта».
Дзень беларускага пісьменства ў Бялынічах зьбіраюцца адзначыць на пачатку верасьня. Цэнтральную вуліцу гораду і будынкі на ёй аўралам рамантуюць. Гаваркі пра перасоўваньне сьвята ў сувязі з пандэміяй няма. На думку мясцовых жыхароў, масачны рэжым улада ўвяла, каб зьменшыць пагрозы заражэньня каранарусам на шматлюдных імпрэзах.
Фота: Радыё Свабода