У пяціпавярховых сямідзесяцікватэрных дамах, якія будаваліся ў 1970-80х гг., устаноўка газавых воданагравальных прыбораў па праекце не была прадугледжана. Забясьпячэньне гарачай вадой было прадугледжана толькі ў праектах. І нават трубы пад гарачую ваду праклалі і ў глебе закапалі (!). А вада па іх ніколі не шла. І гэта ў двадцатым стагодзьдзі (1978 г.). А як было жыць у такіх абставінах? Адкажу проста: а каго гэта тады хвалявала??? Галоўным было – здаць аб’ект!
А паколькі без гарачай вады і ні туды, і ні сюды, пачалося ўсё з таго што першымі сталі ставіць газавыя воданагрвальныя прыборы работнікі райкама (а хто ім мог запярэчыць?). Безумоўна, ўсьлед за імі сталі прымяняць падобную практыку і астатнія жыльцы дамоў.
Доўгі час усё было нармалёва. Але недзе ў 2000-х ў некаторых раёнах нашай рэспублікі адбыліся выбухі газанагравальных прыбораў з трагічнымі зыходамі. Пасьля гэтых выпадкаў паўстала пытаньне аб абрэзцы газавых воданагравальных прыбораў і ў нас. Тым больш, што яны былі ўсталяваны “падпольна”.
Пытаньне аб эксплуатацыі газавых калонак у нашых дамах паўстала востра! І пры выдзяленьні грошай РБ Еўрапейскім банкам рэканструкцыі і развіцьця (ЕББР) некалькі год таму, нашы раённыя ўлады вырашілі забясьпечыць гарачай вадой мікрараён па вул. Ракасоўскага цэнтрлізавана. Галоўны інжынер ЖКГ на той момант горача абяцаў нам, што ваду тэмпературай пяцьдзесят градусаў дасьць заўжды!
Да нядаўняга часу ўсё было нармалёва. Добрай гарачай вадой жыльцы дамоў былі забясьпечаны. Былі калі-нікалі збоі ў сістэме дастаўцы гарачай вады, але гэтыя хібы па тэлефоне 115 вырашаліся аператыўна.
А вось зараз жыльцы ўсяго мікрараёна, а гэта чатыры сямідзесяцікватэрных будыніны (лічыце – цэлая вёска!), ня могуць прыняць ня тое што ванну, а нават душ. Цягам больш месяца вада падаецца ў кватэры, якой можна памыць хіба што посуд. І то іншым разам – толькі пры дапамозе спецсродкаў, бо тлуст ад посуду не адмываецца. Аб прыняцьці ванны з такой вадой і думкі ня можа быць! Бо пасьля такой працэдуры можна захварэць на на запаленьне лёгкіх! Тым больш – пажылым людзям. Душ прымаць таксама дыскамфортна: пакуль ваду льешь на грудзі, стыне сьпіна і наадварот! А пятага лістапада вада з крану шла ўвогуле халоднай. На кацельні былі нейкія непаладкі, як паведамілі па тэлефоне з дыспетчарскай.
Жыльцы тэлефануюць, падаюць заяўкі па неклькі разоў у дыспетчарскую (у тым ліку і я асабіста), скардзяцца, але кіраўніцтва ЖКГ ігнаруе нашы праблемы. Ім галоўнае – эканомія паліва (шчапы), якой награваюць ваду. Няўжо кіраўніцтва ЖКГ не разумее, што ЭКАНОМІЦЬ НА ЗДАРОЎІ ЛЮДЗЕЙ – ГЭТА ЗЬДЗЕК НАД ЛЮДЗЬМІ !!!
Мы плоцім грошы, і нам павінны выдаваць якасную прадукцыю! А па-іншаму – гэта ўжо называецца ашуканствам насельніцтва! Крадзяжом ў крупнай суме!!! Калі прадавачка ашуквае пакуніка, гэта ўжо цягне на крымінал! А тутацькі ашукваюць не адну сотню людзей!!! І дзе тое самае сумленьне ў кіраўніцтва жыльлёва-камунальнай гаспадарцы???
Атрымалася, як казаў вядомы палітык Віктар Чарнамырдзін: “Хацелі, як лепей, атрымалася, як заўжды”!
Мо прыйдзецца зноў падключаць газавыя воданагравальныя прыборы, каб ня быць у залежнасьці ад нейкага дзядзькі-чыноўніка з камунгаса.
Між іншым, лес з чэрыкаўшчыны вывозяць за дзень па некалькі машын з прыцэпамі. З Верамеяк яго вывозяць цэлымі цягнікамі. Больш за тое, гольле паляць прама ў лесе. А тут вырашылі эканоміць.
Такім чынам паўстае пытаньне, на якое павінен даць адказ ВЯЛІКІ ДЗЯДЗЬКА з камунгасу: “Калі ў кранах дамоў у мікрараёне па вуліцы Ракасоўскага будзе нармальнае гарачае водазапясьпячэньне??? А ня толькі для мыцьця посуду!!!”.
Рассматривается вопрос о привлечении виновных работников райисполкома к административной ответственности. Комитетом госконтроля Могилевской области выявлен … чытаць далей
Окружная избирательная комиссия Кричевского избирательного округа № 83 на своем заседании 17 октября зарегистрировала трех кандидатов в депутаты Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь седьмого созыва. Выдвиженцу Либерально-демократической партии Сергею Хорсову в регистрации отказали из-за неправильно заполненной декларации о доходах.
Таким образом, за депутатский мандат в Климовичском, Кричевском, Хотимском и Чериковском районах посражаются директор ГЛХУ «Климовичский лесхоз» Владимир Азаренко, начальник локомотивного депо Кричев Александр Сивенков и активист Партии БНФ из Хотимска Валерий Коронкевич.
На заседании комиссии присутствовало 13 её членов. Путем жеребьевки было принято решение о распределении эфирного времени для выступлений кандидатов в депутаты по государственному телевидению и радиовещанию, утвержден текст бюллетеня по Кричевскому избирательному округу № 83.
Валерий Коронкевич
Как рассказал нашему корреспонденту Валерий Коронкевич, участвовать в теледебатах выразил желание только он, его оппоненты от теледискуссии отказались.
Видимо, Владимир Азаренко и Александр Сивенков считают, что их избиратели из Кричева и Климович живут настолько хорошо, что незачем говорить о каких-то проблемах. Поэтому и пришли к выводу, что “цирк устраивать не будем”… Возможно, уважаемые руководители просто не знают, как тяжело людям выживать на юго-востоке Могилевской области. И как простые люди хотят услышать хоть какие-то конкретные предложения по улучшению существующей ситуации.
Александр Сивенков. Фото: “Кричевская жизнь”
К слову, среди знающих людей в Кричеве и Климовичах уже сейчас ходит информация о том, что будущий депутат по Кричевскому избирательному округу №83 уже определен. Во властных структурах решили, что им будет Владимир Азаренко. Александр Сивенков будто бы будет выполнять только функцию дублера.
Как говориться, поживем – увидим, возможно, это просто слухи. Далеко не факт, что жители Кричева, Черикова и Хотимска дружными рядами побегут голосовать за Азаренко, да и в самих Климовичах у Владимира Николаевича оппонентов хватает. Хотя, как сказал один известный товарищ, главное не как голосуют, а кто считает…
Владимир Азаренко. Фото: БЛГ
После регистрации кандидатов в депутаты начинается период предвыборной агитации. Избиратели сами смогут посмотреть и послушать, как и за что будут агитировать кандидаты в депутаты по Кричевскому избирательному округу №83.
Напомним, что выборы в Палату представителей назначены на 17 ноября.
24 сентября временно исполняющий обязанности по должности начальника УВД Могилевского облисполкома полковник милиции Германович Александр Владимирович представил личному составу отдела внутренних дел Чериковского райисполкома назначенного приказом МВД Республики Беларусь начальника РОВД подполковника милиции Белякова Руслана Леонидовича.
Александр ВладимировичГерманович напомнил личному составу Чериковскому РОВД о необходимости профилактики правонарушений в основе служебной деятельности, исключении фактов нарушения учетно-регистрационной дисциплины. Особое внимание обратил на взаимодействие сотрудников милиции с населением в целях исключения фактов порождения жалоб от граждан. Также временно исполняющий обязанности по должности начальника УВД Могилевского облисполкома остановился на тех направлениях служебной деятельности, которые требуют особого внимания личного состава и нового начальника РОВД.
В заключении полковник милиции А.В. Германович отметил, что в Чериковском РОВД имеется ряд положительных моментов в служебной деятельности и общественной жизни, которые необходимо поддерживать руководителю и, исходя из имеющегося опыта, вносить в подразделение новые тенденции в организации работы.
Новый начальник райотдела Руслан Беляков служит в органах внутренних дел с 1998 года. Родился 4 декабря 1975 г. в Могилеве. В 1997 году окончил МГПИ им. А.А. Кулешова, в 2011 – курсы переподготовки Академии МВД Республики Беларусь. Службу в ОВД начал с должности участкового инспектора ИДН Центрального РОВД г.Могилева. С 2000 года – старший инспектор отделения организации профилактики правонарушений несовершеннолетних отдела организации профработы УОПП УВД. В мае 2010 года был назначен на должность первого заместителя начальника Костюковичского РОВД – начальника криминальной милиции, которую занимал до марта 2017 года. После этого службу продолжил в должности начальника отдела внутренних дел Хотимского райисполкома. 20 сентября 2019 года назначен на должность начальника отдела внутренних дел Чериковского райисполкома.
В Чериковском районе водитель вывез с территории зернотока полторы тонны пшеницы.
61-летний местный житель перевозил с поля фуражную пшеницу. Работал в связке с комбайнером. Когда 5-тонный бункер комбайна наполнялся, зерно ссыпалось в кузов автомашины и перевозилось на зерноток, расположенный в агрогородке Езеры, сообщает mogilev.mvd.gov.by.
По словам исполняющего обязанности по должности первого заместителя начальника Чериковского РОВД майора милиции Павла Курса, вечером 9 августа грузовой автомобиль въехал на территорию зернохранилища. Приемщик взвесил груз на весах, сделал отметку в акте передачи. Затем водитель начал сгружать пшеницу в бурт, однако высыпал не все.
После этого выехал с территории зернотока и направился в сторону собственного подворья. В кузове вез 1,5 т фуражной пшеницы стоимостью 450 рублей. Передвигался не по основной трассе, а проселочными дорогами, чем и привлек к себе внимание сотрудников ГАИ.
По факту кражи в отношении водителя возбуждено уголовное дело. За кражу зерна ему грозит наказание вплоть до 3-х лет лишения свободы.
Региональный пленэр по саломоплетению, в котором приняли участие мастера домов (центров ремесел), клубных учреждений Могилевской области, работающих по данному направлению прошел в Черикове 2-3 августа.
Из кулевой соломы и веревок участники создавали скульптуры, которые, согласно правилам, должны быть высотой не менее 1 метра.
А в районном Доме культуры прошла выставка готовых работ участников, созданных ранее, информирует mogilevnews.by.
Пра падзеі 33-гадовай даўнасьці згадвае жыхар Чэрыкаўскага раёну Мікалай П., які на той час працаваў у райкаме партыі, піша Радыё Свабода.
Усе фатаздымкі ў матэрыяле публікуюцца ўпершыню. Чарнобыльская зона, пачатак 90-х
У Чэрыкаўскім раёне на Магілёўшчыне неўзабаве пасьля аварыі на Чарнобыльскай АЭС райкам партыі загадаў супрацоўнікам шукаць жоўты парашок.
Паводле не пацьверджанай дакумэнтальна вэрсіі, на наступныя дні пасьля аварыі на ЧАЭС самалёты вайскова-паветраных сіл СССР разганялі «чарнобыльскія» аблокі над Беларусьсю снарадамі зь ёдзістым срэбрам, ратуючы Маскву.
Пра падзеі 33-гадовай даўнасьці згадвае жыхар Чэрыкаўскага раёну Мікалай П., які на той час працаваў у райкаме партыі.
Што вядома пра асаджваньне «чарнобыльскіх» аблокаў
У красавіку 1990 году ў брытанскім часопісе New Scientist выйшаў артыкул журналісткі Веры Рыч пра ўкраінскі пратэст супраць утойваньня Савецкім Саюзам маштабаў чарнобыльскай трагедыі. Сярод іншага яна згадала «пашыраную думку», што кіраўнік Дзяржкамітэту СССР па гідрамэтэаралёгіі і кантролі прыроднага асяродзьдзя Юры Ізраэль загадаў асадзіць радыяактыўныя «чарнобыльскія» аблокі над усходняй Беларусьсю, «калі здавалася верагодным, што зьмена ветру панясе іх на Маскву».
Падобную вэрсію ў тыя гады агучваў у артыкулах беларускі пісьменьнік Алесь Адамовіч. Савецкія вайскоўцы яго абвяргалі.
У 2007 годзе ў дакумэнтальным фільме «Навука супэршторму» на тэлеканале BBC Two выступіў былы лётчык маёр Аляксей Грушын. Камандзір экіпажа сакрэтнага падразьдзяленьня «Цыклён» расказаў, як яны разганялі «чарнобыльскія» хмары снарадамі зь ёдзістага срэбра. Гэта рабілася, па яго словах, каб радыяактыўныя часьціцы праліліся дажджом і не паляцелі «ў бок густанаселеных гарадоў — Масквы, Варонежа, Ніжняга Ноўгараду, Яраслаўля».
— Калі б дождж выпаў над гэтымі гарадамі, гэта была б катастрофа для мільёнаў. Раён, дзе мой атрад актыўна зьбіраў хмары, разьмяшчаўся каля Чарнобыля, ня толькі ў 30-кілямэтровай зоне, але на адлегласьці ў 50, 70 і нават 100 км, — расказаў BBC Грушын.
Больш падрабязна пра дзеяньні спэцпадразьдзяленьня «Цыклён» расказала ў 2016 годзе афіцыйная «Российская газета». У артыкуле фігуруе новы расповед Аляксея Грушына пра 8 сваіх вылетаў на адмыслова аснашчаным бамбавіку «Ту-16».
Пры гэтым аўтар артыкула адзначае, што дагэтуль не рассакрэчана, «дзе менавіта адбывалася «ўзьдзеяньне» на аблокі». Аднак робяцца высновы: «Пашырэньне ачагоў заражэньня ўдалося спыніць» і ««Цыклён» бараніў ад радыяактыўнага заражэньня не адну Маскву. Ён бараніў усю краіну!».
Гэтую вэрсію падзяляюць ня ўсе. Грыгорый Кручаніца, які кіраваў у 1986 годзе аддзелам Цэнтральнай аэралягічнай абсэрваторыі (Масква), заявіў Naviny.by, што «практычна немагчыма перашкаджаць распаўсюду ў атмасфэры аэразольных часьціц, якія знаходзяцца ў цьвёрдай фазе. Нельга «не пусьціць» радыяактыўнасьць у нейкі бок, стварыўшы дажджы».
Брытанскі фізык Алан Флаўэрз, першы заходні навуковец, які праводзіў замеры радыяцыі ў раёне Чарнобыля, сьцьвярджаў: у выніку выпадзеньня асадкаў непаінфармаванае насельніцтва Беларусі атрымала апрамяненьне, у 20–30 разоў вышэйшае за норму.
Пра знойдзены парашок павінны былі далажыць у райкам — паведаміць пра месца і канцэнтрацыю
Па словах Мікалая П. (па ягонай просьбе імя зьмененае), у траўні 1986-га першы сакратар райкаму Васіль Новікаў сабраў партыйных работнікаў і паставіў задачу шукаць у раёне жоўты парашок. Дзеля гэтага сфармавалі групы па двое. Мікалаю выпала працаваць у ваколіцах вёскі Чудзяны. Ён тады ня ведаў, што ўзровень радыяцыі там быў ужо самы высокі на Чэрыкаўшчыне.
Вёскі ў зоне адчужэньня закапвалі, каб не разносілася радыяцыя
Мікалай кажа, што групам не тлумачылі, дзеля чаго трэба шукаць той парашок. На працягу трох дзён ён з напарнікам абыходзіў навакольле, выпытваў у людзей, ці натыкаліся яны на такое рэчыва, але безвынікова. Ці знаходзілі яго іншыя групы, яму невядома. Пра вынікі сваіх пошукаў калегі адзін аднаму не паведамлялі.
— Калі б мы натрапілі на жоўты парашок, то павінны былі паведаміць у райкам пра яго месцазнаходжаньне ды канцэнтрацыю… — згадвае ён.
«Выпраўлялі, каб упэўніцца, што парашку няма»
Мікалай сьцьвярджае: пазьней сам Новікаў у прыватнай гутарцы расказаў, як самалёты вайскова-паветраных сіл распылялі адмысловае рэчыва, каб асадзіць радыяцыйныя аблокі і не дапусьціць іх на тэрыторыі, блізкія да Масквы. Адсутнасьць жоўтага парашку на зямлі нібыта сьведчыла, што ён распусьціўся.
Слаўгарадзкі раён, 90-я
Паводле Мікалая, ідучы ў зону, ніхто не задумваўся пра ўласную бясьпеку. Адгазьнікаў, рэсьпіратараў і адмысловых камбінэзонаў партыйцы не патрабавалі, бо не разумелі, што такое радыяцыя і якія яе наступствы.
— Тады наагул не было зьвестак пра радыяцыйнае становішча. Дазымэтрычны кантроль яшчэ не праводзіўся, — адзначае былы партыйны работнік.
Ён прыгадвае: калі ў радыяцыйныя раёны пачалі прыяжджаць супрацоўнікі Акадэміі навук, то спачатку «скрозь зубы тым, хто іх суправаджаў, пераказвалі сакрэтную інфармацыю», а потым ужо адкрыта гаварылі пра небясьпеку.
Наколькі яна сур’ёзная, зразумелі, калі ў забруджаныя мясьціны «нагналі сотні «партызанаў» здымаць верхні пласт радыяцыйнага грунту».
Прыяжджалі ў раён і замежныя адмыслоўцы, якія апавядалі пра наступствы ад радыяцыі. Тлумачылі, як яна перасоўваецца і як далёка яе выявілі ад эпіцэнтру аварыі. Дапускалі, што на Чэрыкаўшчыну яе магло прынесьці і ветрам з самога Чарнобылю.
«За самавольны выезд з радыяцыйных мясьцін выключалі з партыі»
Ад Чарнобылю да Чэрыкаўскага раёну 300 кілямэтраў. 23 тутэйшыя вёскі, у тым ліку Чудзяны, трапілі ў зону адчужэньня з прычыны радыяцыйнага забруджаньня тэрыторыі — людзей зь іх адсялілі, хаты закапалі.
Гаспадары сядзібы адведваюць адселеную вёску Вепрын
Але, па словах Мікалая П., адсяляць людзей з забруджаных вёсак пачалі толькі гады праз тры пасьля аварыі. Дагэтуль гаворкі пра перасяленьне не было зусім, а спробы зьехаць разглядаліся як панікёрства. Партыйцаў, якія вывозілі сем’і на чыстыя тэрыторыі, выключалі з партыі.
— Я ведаю тры такія выпадкі, — сьцьвярджае Мікалай П. — Уцякалі спэцыялісты, людзі з вышэйшай адукацыяй. Іх выключалі, каб іншыя не пераймалі іхнага прыкладу. Партфункцыянэры даводзілі, што ўсё пад кантролем, а чальцы партыі павінны дэманстраваць пазытыўны настрой.
Пасёлак Майскі. Сюды сталі перасяляць людзей толькі праз тры-чатыры гады пасьля чарнобыльскай аварыі
Ён адзначае, што бальшыня вяскоўцаў таксама не ўспрымала інфармацыю пра небясьпеку.
— Я памятаю, нас, партыйных работнікаў, абавязалі праводзіць сацыялягічныя апытаньні, якімі высьвятлялася, як людзі ставяцца да радыяцыі. Мне давялося працаваць з даяркамі. Слухаючы мяне, яны грэбліва ўсьміхаліся і казалі: «Мы нямала цярпелі — і гэта перацярпім».
Што важна ведаць пра аварыю на Чарнобыльскай АЭС
Аварыя на Чарнобыльскай АЭС 26 красавіка 1986 году лічыцца самай вялікай тэхнагеннай катастрофай XX стагодзьдзя.
У атмасфэру было выкінута радыеактыўных рэчываў у 300 разоў больш, чым пасьля атамнага бамбаваньня Хірасімы ў 1945 годзе.
З усіх краін ад наступстваў чарнобыльскай катастрофы Беларусь пацярпела найбольш — на тэрыторыі Беларусі асела звыш 70% радыенуклідаў, найбольш забрудзіўся 21 раён.
З 2,2 мільёна чалавек, якія жылі на забруджаных землях, эвакуавалі і адсялілі 138 тысяч, яшчэ каля 200 тысяч самі зьехалі з пацярпелых тэрыторый.
У 1986 годзе падчас аварыі на ЧАЭС з разбуранага рэактара было выкінута 1850 пэтабэкерэляў радыенуклідаў, пры гэтым на долю радыеактыўнага цэзію прыпала 270 пэтабэкерэляў. Пэрыяд паўраспаду цэзію-137 — 30 гадоў. Гэта значыць, што на 2016 год яго колькасьць на тэрыторыі Беларусі зьменшылася ўдвая.
Управлением Следственного комитета по Могилевской области устанавливаются обстоятельства убийства 47-летней местной жительницы,сообщила официальный представитель УСК по Могилевской области Анастасия Лавринович.
Утром 10 апреля житель Черикова сообщил о возгорании частного дома в районном центре. Прибывшие сотрудники МЧС оперативно ликвидировали пожар. При осмотре дома обнаружено тело хозяйки с признаками насильственной смерти. Прибывшей на место происшествия следственно-оперативной группой проведен осмотр места происшествия, в результате которого также установлен факт хищения имущества потерпевшей.
В ходе оперативно-розыскных мероприятий сотрудниками милиции установлены и задержаны подозреваемые в совершении преступлений. Ими оказались ранее судимые за кражу двое местных жителей, родные братья 18-ти и 20-ти лет, у которых по месту жительства обнаружено имущество потерпевшей.
Следствием установлено, что обвиняемые ранее были знакомы с потерпевшей, между ними сложились неприязненные отношения. Так, в ходе допросов братья показали, что ранее женщина сообщила в правоохранительные органы о ненадлежащем исполнении сестрой обвиняемых своих родительских обязанностей по отношению к малолетним детям. В результате семью поставили на профилактический учет как находящуюся в социально опасном положении.
Данный факт братья вспомнили при распитии спиртных напитков по месту жительства, после чего направились к потерпевшей с целью разобраться в сложившейся ситуации.
Когда женщина впустила молодых людей в дом, они стали избивать ее. Впоследствии нанесли множественные ножевые ранения, от которых потерпевшая скончалась на месте происшествия.
После совершения убийства, обвиняемые похитили компьютерную технику и продукты питания. С целью сокрытия следов совершенных преступлений, мужчины подожгли дом потерпевшей.
Следователи предъявили им обвинение по:
ч. 2 ст. 139 (убийство группой лиц, с особой жестокостью) Уголовного кодекса Республики Беларусь;
ч. 2 ст. 205 (кража группой лиц, совершенная повторно) Уголовного кодекса Республики Беларусь;
ч. 1 ст. 14 ч. 2 ст. 218 (покушение на умышленное уничтожение имущества, совершенное общеопасным способом) Уголовного кодекса Республики Беларусь.
К ним применена мера пресечения в виде заключения под стражу. В ходе допросов обвиняемые признали вину в совершенных преступлениях.
По уголовному делу допрошены свидетели и обвиняемые, проведены проверки показаний на месте, назначено более 20 судебных экспертиз, в том числе касающихся установления психического состояния обвиняемых. При участии сотрудников спецподразделения «Алмаз» в реке Сож обнаружено орудие преступления.
В настоящее время проводятся следственные действия и оперативно-розыскные мероприятия, направленные на закрепление, а также получение новых доказательств по уголовному делу.
