Гэты чалавек заўсёды ўмеў здзіўляць. Па-сапраўднаму, без лішняга эпатажу. Так атрымлівалася – якой бы творчай справай ён ні займаўся, рабіў працу сумленна і таленавіта. І вынікі заўсёды былі нечаканыя.
У жніўні 2020 пакінуў сур’ёзную дзяржаўную пасаду ў будынку магілёўскага Дома друку, таму што канчаткова расчараваўся ў дзяржаўнай журналістыцы. Аднак заставацца ў творчай плыні, пісаць цікавыя артыкулы, мысліць глабальна і аналізаваць складаныя сітуацыі Юрыю Раманаву заўсёды дапамагалі непарыўная сувязь з мастацкім андэграундам, нонканфармісцкае творчае мысленне, ідэі, прасякнутыя альтэрнатывай да абывацельскага існавання. Гэта значыць – па ўласным словам героя сённяшняга матэрыялу – заўсёдная прага да ментальнага экстрэмізму ў справе яго жыцця: у журналістыцы.