Галоўная » коронавирус » Page 38

Сергей Сацук: Накроет ли Беларусь вторая волна коронавируса?

Беларусь расслабилась после заявления первого лица о победе над коронавирусом. Массовые мероприятия, магазины, бассейны… даже в поликлиниках созданы наиболее благоприятные условия для распространения коронавируса. Поэтому ответ на вопрос очевиден.

По белорусскому телевидению я видел много красивых сюжетов о том, на каком высоком уровне в медучреждениях страны ведется профилактика по недопущению распространения коронавируса. В принципе, так и должно быть, поликлиники и больницы должны быть островками безопасности в бушующем море и своим примером демонстрировать всем ответственное отношение к профилактике болезни. Отдельные входы для тех, у кого температура, обязательный масочный режим для всех без исключения, социальная дистанция, проветривание помещений, дезинфекция и т.д. и т.п. Несмотря на то, что я не доверяю данным Минздрава о распространении коронавируса в Беларуси, я почему-то был убежден, что вот эти красивые сюжеты о профилактических мерах в медучреждениях, уж непременно должны быть правдой. Даже не ходил в больницы и поликлиники, не проверял, настолько был уверен. А стоило бы.

В минувший понедельник пришлось отправиться в поликлинику г.Жодино, чтобы отвезти на приме к врачу больного отца, который в силу перенесенного инсульта не мог дойти до медучреждения. То, что я увидел в поликлинике, не просто повергло меня в шок, меня это серьезно испугало.

На первый взгляд казалось, что все именно так, как показывали по телевидению. Поликлиника разделена на две части. На входе в полной экипировке стоит медсестра, у которой в каждой руке по термометру. Она смотрит, чтобы все посетители надели маски и измеряет у них температуру. Если температура повышенная, то пациента отправляют к другому входу, который во дворе. Но…

Вот этих «но» оказалось очень много, и они начались уже сразу, на входе.

Во-первых, проверка температуры на входе и масочный целиком зависит от сознательности посетителей. Кто хотел, проверял и надевал маску, кто не хотел, спокойно проходил мимо и его никто не останавливал. Тем более, открыты были две двери и пока у одной медсестра проверяла температуру, во вторую спокойно входили люди, в том числе без масок. По моим наблюдениям бесконтрольно в поликлинику входили не менее трети посетителей. Стоило в таком случае организовывать входной контроль и разделять поликлинику на две части? При этом многие из тех, кто входил в медучреждение в маске, потом просто снимал, но об этом чуть позже.

Во-вторых, поликлинике я увидел разметку о соблюдении дистанции только в двух местах: перед регистратурой, где она не нужна, так как очередь электронная, и еще перед лифтами. При этом на дверях лифта висела предупреждение, что ездить нужно по одному, однако даже сами медработники это требование не соблюдали и входили в лифт вместе с другими посетителями, многие из которых были без масок. И никто никому даже замечания не делал. Вообще, на двери каждого кабинета висит предупреждение о соблюдении социальной дистанции, но никто ее опять же не соблюдает. Не соблюдает просто потому, что это часто невозможно. Я привел отца на третий этаж к травматологу. В этом же коридоре были еще несколько кабинетов других специалистов. Народа – битком, как сельди в банке. Какая дистанция, какая профилактика? Ими здесь даже не пахнет, зато пахнет другим. Медработники проходят мимо, пропихиваются между пациентами – просто страна непуганых идиотов!

В-третьих, я пробыл в поликлинике три часа и за это время не заметил не то чтобы какой-то дезинфекции, но даже банального проветривания. Несмотря на то, что в этот день на улице было пасмурно 22-23 градуса тепла, в коридоре поликлиники, где народу битком, было не меньше 30 с влажностью не менее 80%. Говорю это с уверенностью, так как дома у меня стоит соответствующий прибор, и я по ощущениям могу определить и приблизительную температуру и влажность. И если в прохладную погоду в поликлинике не продохнуть, что же там в жару творится?

Я вообще свободно хожу даже в плотной маске и не испытываю проблем с дыханием. Даже в жару. Но в поликлинике реально дышать было нечем, поэтому практически каждый из посетителей снимал маску, чтобы отдышаться. Некоторые снимали ее вовсе. Ведь единственное окно в торце коридора загорожено стеклопакетами и там сделан дополнительный кабинет. Наверное, это действительно было нужно, но как быть в этой ситуации людям? Самое нелепое, что придумала в данном случае поликлиника – это поставила в коридоре вентилятор, который обдувал «селедки в банке». Это просто идеальные условия для распространения коронавируса. Если зашел зараженный, кашлянул или чихнул, то вентилятор донесет заразу до каждого. Я подумал, что возможно, это только на одном этаже такая картина, спустился на второй – народа еще больше, окно тоже загорожено для дополнительного кабинета и дышать тоже нечем.

В-четвертых, не знаю почему, возможно от усталости, но работники поликлиники абсолютно безразлично относятся и к нарушению масочного режима со стороны посетителей и к несоблюдению безопасной дистанции. Они реагируют на отсутствие маски лишь когда пациент входит в кабинет. Боятся, чтобы их не заразили, а вот что люди толпятся в душном непроветриваемом коридоре без масок – на это всем наплевать.

Я специально поинтересовался у толпящихся людей, с какой целью они пришли в поликлинику и можно ли было обойтись без визита, чтобы не рисковать подхватить COVID-19. Оказалось, что около половины посетителей просто проходят ту самую дурацкую комиссию, которая и без эпидемии вызывает у людей одно лишь раздражение. Я слышал как на выходе из поликлиниики, один молодой парень жаловался знакомому, что целый день проходил комиссиию (было уже 16.30), но так и не успел пройти и что придется идти еще завтра. То есть человек, целый день провел в толпе людей в душном непроветриваемом помещении. По всем законам профилактики, его уже нужно изолировать. Но завтра он опять пойдет в поликлинику и будет еще полдня толкаться среди людей без масок.

Я сделал несколько фоток, чтобы не быть голословным. К сожалению, мой телефон изъял ДФР КГК, поэтому фотографировал старым, который мне одолжил на время друг. В общем, качество фотографий оставляет желать лучшего. Не ожидал я такого, иначе бы специально фотоаппарат прихватил. Но в принципе картина и с такими фотографиями ясна.

Я вот о чем думаю, если в белорусских медучреждениях, так налажена профилактика, то COVID-19 у нас должен просто бушевать. Как нам в принципе удалось взять под контроль ситуацию при таком уровне профилактики?

Сергей Сацук. Фото автора

Крыніца: «Ежедневник»

«Страшна, усе хаваюцца за маскі». Як зьмяніліся Бялынічы за месяц масачнага рэжыму

Месяц таму ў Бялыніцкім раёне на Магілёўшчыне ўвялі абавязковы масачны рэжым. Распараджэньне райвыканкаму стала нечаканасьцю, бо афіцыйна пра ўспышку каранавірусу тут не паведамлялася. Зьвесткі пра колькасьць заражаных таксама не былі вядомыя.

Радыё Свабода даведалася, як зьмянілася эпідэміялягічнае становішча ў 10-тысячным райцэнтры, які рыхтуюць да сьвяткаваньня Дня пісьменства.

 

«Першыя дні масачны рэжым выконвалі строга»

Масачны рэжым Бялыніцкі райвыканкам увёў з 3 чэрвеня. Згодна з афіцыйным распараджэньнем, наведнікі ўстановаў і арганізацыяў абавязаныя выкарыстоўваць сродкі індывідуальнай засьцярогі органаў дыханьня ды мяняць іх кожныя тры гадзіны. У раёне таксама забаранілі выязны гандаль.

Эпідэміялягічнае становішча ў раёне чыноўнікі месяц таму назвалі «няўстойлівым», але пра колькасьць выяўленых выпадкаў заражэньня не паведамілі. Статыстычныя зьвесткі пра тое, як зьмянілася сытуацыя з каранавірусам пасьля ўвядзеньня масачнага рэжыму, у даступных крыніцах дагэтуль адсутнічаюць.

Мясцовыя жыхары расказваюць, што патрабаваньні масачнага рэжыму ў Бялынічах выконваліся «першыя некалькі дзён». Далей справа пайшла звычайнай сваёй хадою. У масках ходзяць тыя, хто непакоіцца за сваё здароўе, альбо тыя, хто на ўласным досьведзе зьведаў, што такое каранавірус. Так гаворыць адна з суразмоўцаў.

Сама яна маску носіць дагэтуль.

«У ёй спакайней, — лічыць жанчына, — Яна надае ўпэўненасьці, што сам застаесься здаровы ды нікога не заразіш, бо навошта грэх браць на душу».

Ёсьць крамы з катэгарычнымі абвесткамі

Наступны суразмоўца, малады мужчына, настойвае, што ў Бялынічах пандэмія закранула шмат людзей.

«Дакладнай колькасьці пацярпелых улада простаму люду не назаве, каб не палохаць», — мяркуе ён. Спадар спадзяецца, што масачны рэжым палепшыў эпідэміялягічную сытуацыю ў горадзе.

«А калі б яшчэ патрабаваньні людзі выконвалі як мае быць, то заражэньняў было б яшчэ меней», — падсумоўвае ён.

 

«Калі чалавек носіць маску тыдзень і яна становіцца чорнай, то які сэнс ад яе»

На ўваходзе ў крамы вісяць абвесткі з нагадваньнем, што наведніку варта быць у масцы. Людзі паслухмяна выконваюць патрабаваньне ў краме, а выйшаўшы, тут жа маску здымаюць ці сьцягваюць на падбародзьдзе.

Адна з такіх наведніц, пажылая жанчына, кажа, што цяпер у Бялынічах «стала вусьцішна (страшна – з.р.), бо ўсе хаваюцца за маскі». Кабета, як і ўсе, дысцыплінавана «чапляе яе, заходзячы ў краму», хоць пэўна ня ведае, ці абароніць яна ад хваробы. На вуліцы ж здымае, «каб надыхацца паветрам».

«Кажуць, што апошнім часам хвароба пайшла на спад, — з надзеяй адзначае яна. — Я непадалёк ад лякарні жыву, дык бачу, што радзей зь яе сталі выяжджаць машыны хуткай дапамогі».

Уладальнікі і гандляры ў крамах неадназначна ўспрымаюць масачны рэжым. Некаторыя яго разглядаюць як рэкамэндацыю і не патрабуюць ад наведнікаў быць у масцы. Усё гэта індывідуальна, кажуць яны.

«Маска мае сэнс, калі 100 % насельніцтва іх выкарыстоўвае, і мяняць трэба кожныя дзьве гадзіны на новую, — сьцвярджае ўладальнік адной з крамаў. — А калі чалавек носіць яе тыдзень і яна становіцца чорнай, то які сэнс ад яе? Я падлічыў, што, каб забясьпечыць работнікаў усім неабходным, мне на месяц патрэбна прыкладна 700 рублёў. Я не пацягну такіх выдаткаў. Маска ж не каштуе, як раней, 20 капеек. Яе цана сягае рубля і вышэй».

 

Галоўны доктар: «Тры тыдні таму паступалі 12-14 чалавек з пнэўманіямі за суткі, а цяпер адзін»

Двор раённай лякарні бязьлюдны. З вакон выглядаюць пацыенты. Некаторыя зь іх часта кашляюць. На стаянцы некалькі машын. Гэта родзічы наведаліся зь перадачамі да сваіх хворых.

У адной з суразмоўцаў у лякарні бацькі з пацьверджаным каранавірусам. Да іх яна прыяжджае ўжо ня першы тыдзень.

Цэнтральная раённая лякарня. На двары і на станцыі бязьлюдна

«Жыву ў чаканьні вестак — і добрых, і благіх. Ды ці адна я такая», — неахвотна дзеліцца неспакоем жанчына.

Яна кажа, што з гутарак зь лекарамі, а таксама з таго, што ля інфэкцыйнага аддзяленьня няма чаргі, а на стаянцы менее машын у выхадныя, зрабіла выснову, што хворых паменела.

Галоўны доктар лякарні Павал Манько дапускае, што масачны рэжым палегчыў працу мэдыкам. Паводле яго, захваральнасьць зьмяншаецца як у раёне, так і ў цэлым па вобласьці. Маска — дзейсны спосаб прафіляктыкі, разам з дыстанцыяваньнем і апрацоўкай рук, лічыць ён.

Абвестка ў лякарні

«Тры тыдні таму максымальнае паступленьне за суткі было па 12-14 пнэўманіяў. Цяпер жа паступае адна», — адзначае мэдык. Ён дадае, што ў лякарні 89 ложка-месцаў, і іх запас заўжды заставаўся.

 

«Многія ставяцца да небясьпекі несур’ёзна»

На барацьбу з пандэміяй у Бялынічы выпраўляюць мэдыкаў з Магілёва. Адзін зь іх на ўмовах ананімнасьці паведаміў, што ў мясцовай лякарні падчас ягонай працы ляжала блізу 100 пацыентаў з каранавіруснай інфэкцыяй. За суткі паступалі да сямі новых. Асабліва цяжкіх адпраўлялі ў шпіталі абласнога цэнтру. Паводле яго, за тыдзень службовай выправы ў лякарні памерлі ад хваробаў, абвостраных каранавірусам, 4 чалавекі.

Найчасьцей у масках пабачыш людзей пажылога веку

Мэдык кажа, што пэрсанал лякарні, нягледзячы на «выдатна арганізаваную яе працу і ўкамплектаваньне ўсім неабходным, амаль увесь перахварэў».

Ён прызнаецца, што сам недаацэньваў, наколькі каранавірус заразны. Сымптомы абвастрэньня хваробаў ад яго разьвіваюцца дужа хутка. Такія пацыенты вымагаюць пільнага догляду, карпатлівага лячэньня і вялікай колькасьці прэпаратаў.

«У горадзе я ня бачыў шмат людзей у масках, — адзначае ён. — Думаю, што ў цэлым многія ставяцца да небясьпекі несур’ёзна. Яны ўспрымаюць каранавірус як сэзонны грып, таму махаюць рукой на рызыку заражэньня і апраўдваюць нядбайнасьць тым, што ўсе мусяць перахварэць».

На вуліцах райцэнтру ў выходныя

Суразмоўца мяркуе, што Магілёўшчына толькі пачала «даганяць» іншыя рэгіёны, дзе каранавірус пашырыўся значна раней. На ягоную думку, можа, толькі цяпер «пачынаецца сур’ёзны яго ўздым».

 

Дырэктарка дому-інтэрнату для пажылых: «Асяродак каранавірусу лякалізаваны»

На ўскрайку Бялынічаў месьціцца дом-інтэрнат для пажылых і інвалідаў. У ім жывуць пад тры сотні чалавек, але тэрыторыя бязьлюдная. Для пастаяльцаў дзейнічае рэжым ізаляцыі. Вядома, што сярод пацыентаў раённай лякарні з дыягнаставаным каранавірусам ёсьць і пастаяльцы гэтага дому-інтэрнату. Як сьцьвярджаюць жыхары райцэнтру, ва ўстанове была ўспышка каранавірусу. Кажуць, што ёсьць і памерлыя.

Дырэктар дому-інтэрнату Сьвятлана Зайкоўская сьцьвярджае: асяродак лякалізаваны. Колькасьць пацярпелых пастаяльцаў ад інфэкцыі яна адмовілася называць, але зазначыла: «Іх значна меней за палову».

«У нас хворыя ўсе бессымптомныя ці ў лёгкай форме, альбо ўжо пралечаныя, — кажа Сьвятлана Зайкоўская. — Калі нехта быў шпіталізаваны, то забіраем зь лякарні. У прынцыпе, у нас усё ў парадку. Тут жа жывуць людзі з многімі хваробамі, таму знаходзяцца ў зоне рызыкі нават у звычайнай сытуацыі. Многія адзінокія, ня маюць родзічаў, ёсьць такія, што не былі сацыялізаваныя».

Паводле яе, дому-інтэрнату дапамаглі сродкамі засьцярогі валянтэры. Прадстаўнікі санстанцыі ды аховы здароўя арганізавалі жыцьцё інтэрнату так, каб зрабіць бясьпечным пражываньне пастаяльцаў і працу пэрсаналу. З 29 красавіка пэрсанал працуе вахтавым мэтадам: па два тыдні супрацоўнікі застаюцца ў доме-інтэрнаце.

 

«Перахварэць павінны ўсе»

Дабраўся COVID-19 і ў глыбінку Бялыніцкага раёну. Па словах жыхара вёскі Эсьмоны, якая ў 12 кілямэтраў ад райцэнтру, у іх выявілі два выпадкі каранавіруснай інфэкцыі. Яе прывезьлі вяскоўцы «з заробкаў». Каранавірус дыягнаставалі таксама ў сястры і швагра суразмоўцы, якія жывуць у Бялынічах.

Абвестка на аўтастанцыі

«Сястра ня дужа пакутавала, а вось швагер, якому за 60 гадоў, ледзь выкараскаўся. Ягоная дачка ў нашай лякарні ў хірургіі працуе, і ад яе ён, відаць, і набраўся», — апавядае ён.

Мужчына іранічна ўспрымае пытаньне, ці трымаюцца ў ягонай вёсцы масачнага рэжыму. «Усе мусяць перахварэць на COVID-19 у лёгкай ці цяжкай форме, — упэўнены ён, — і на маскі як паратунак асабліва разьлічваць ня варта».

Бялынічы рыхтуюць да Дня пісьменства

Дзень беларускага пісьменства ў Бялынічах зьбіраюцца адзначыць на пачатку верасьня. Цэнтральную вуліцу гораду і будынкі на ёй аўралам рамантуюць. Гаваркі пра перасоўваньне сьвята ў сувязі з пандэміяй няма. На думку мясцовых жыхароў, масачны рэжым улада ўвяла, каб зьменшыць пагрозы заражэньня каранарусам на шматлюдных імпрэзах.

Цэнтральная плошча гораду таксама на рамонце

Фота: Радыё Свабода