Сегодня белорусским авиакомпаниям запрещено летать в аэропорты ЕС и летать над их территорией. С 26 мая Украина также ввела такой запрет. За день до этого, журналистка «Вечернего Бобруйска» Ирина Хамренко-Ушакова с мужем полетели в отпуск, чтобы провести его в Карпатах. Она рассказала, в каком положении они сейчас оказались и поделилась своими совсем не отпускными мыслями.
Ирина Хамренко-Ушакова за день до того, как Украина закрыла авиасообщение с Беларусью (все рейсы отменены с 0:00 26 мая), вместе со своим супругом Иваном полетела в отпуск, которые спланировали за несколько месяцев. Ребята полетели в Украину, чтобы провести весь свой отпуск в походе по Карпатам. Обратно они должны были лететь 9 июня.
Сайт связался с ней в Zoom и узнали, как сейчас обстоят их дела.
– Калі мы праходзілі мытнікаў, нам не казалі, што гэта апошні рэйс і магчыма вы не паляціце. Усе было звычайна, але ж, крыху трывожны стан быў, таму што за дзень да гэтага, такія чуткі былі.
Калi мы прыляцелі, высветлілася, што гэта быў апошні рэйс, які ляцеў з Беларусі. А зараз мы не ведаем, як будзем дабірацца абратна. Зараз мы у Львове, у Карпаты мы канешне трапім, але абратны шлях пад пытаннем. Усё імкліва змяняецца, канешне, але наўрад ці, гэта будзе ужо самалет.
Ирина признается, что когда узнали, чем обернулась данная ситуация, стали шутить о том, что «пытанне аб іміграцыі вырашылася само сабою».
– Ты разумееш, што шанец трапіць дамоў у табе ёсць, але ж крыху паніка. Я насамрэч думала а том, што у мяне толькі адзін заплечнік рэчаў, а як мне тут жыць, як мне працаваць…
За намі сядзела жанчына, яна плакала, так як было зразумела, што да гэтага усё ідзе. Яна плакала таму, што не паспела зрабіць для сябе нейкія важныя рэчы. У аэрапорце людзі абмяркоўвалі гэта. Учора, напрыклад, мы гулялі, і ад выпадковых людзей мы чулі: «Што ж такое робіцца? Які гэта жах», гэта тычылася беларускіх падзей.
По словам Ирины, они буквально сразу стала интересоваться тем, как смогут вернуться назад, но пока неизвестно, что будет на дату их возвращения в Беларусь.
– Зараз вельмі падвешаны стан, мы аб гэтым будзем думаць бліжэй да даты вяртання. Канешне, настрой крыху спорцілся, таму што ты ніколі не думаешь, што так бузде. І самае цікавае, што у нас зараз адбываецца так шмат падзей, што там невядома, што праз некалькі тыдняў ўсе стасункі з іншымі краінамі зачыняцца. І мы проста застанемся тут. Гэта верагодна.
Ирина рассказала, что прилетев и включив телефон, получила сразу десятки сообщений от друзей и знакомых, в которых, в основном, все спрашивали, как ребята будут дальше. Пока у них нет ответа, но есть много вопросов.
– Гэта грашовыя пытанні, гэта пытанні таго, што у нас там засталася кватэра з рычамі і кошка. Мы бралі з сабой, літаральна, два заплечніка рэчаў, а зараз магчыма спатрэбіцца нешта набываць. У меня нават няма з сабою ноута, каб працаваць.Гэта цэлы шэраг праблемаў, на якія мы не разлічвалі.
Прасцей за ўсё, канешне, вырашыцца праблема з кошкай, так як яна зараз у Ваніных сваякоў. Будзе крыўдна, але ж яна застанецца там.