Галоўная » Раёны » Page 634

Раёны

«Не падзялілі дом?» — што вядома пра трагедыю ў Краснаполлі, дзе брат забіў брата

Уначы 30 лістапада ў гарадскім пасёлку Краснаполле, што на Магілёўшчыне, пасварыліся двое братоў. Скончылася ўсё забойствам, піша «Наша ніва”.

Леанід і Андрэй Рубаны жылі ў адным доме з маці.

Фота: СК

Леаніду было 38 гадоў. Ён разведзены, меў дачку-падлетка. Быў дробным прадпрымальнікам, займаўся пасажырскімі перавозкамі, меў атракцыёны ў мясцовым парку: улетку выстаўляў батуты, дзіцячыя машынкі.

Андрэй маладзейшы на год, ён, кажуць, часам падпрацоўваў у брата. Але сталой працы не меў, жыў за кошт мамы і Леаніда.

Жанаты Андрэй не быў — не было калі, мужчына два разы сядзеў за цяжкія злачынствы.

Час ад часу Андрэй выпіваў. Яго старэйшы брат Леанід не дакранаўся ані да алкаголю, ані да цыгарэт, расказваюць у Краснаполлі.
У той вечар, 30 лістапада, Андрэй трохі выпіваў са знаёмымі і мамай (яна, праўда, не піла), пакуль брата не было дома. Пасля яны пайшлі да іншага брата, там пасядзелі ў лазні.

Леанід (злева) і Андрэй (справа) Рубаны з маці. Фота з сайта nn.by

Андрэй сказаў маці: начуй ужо тут, у сваяка, што табе ісці па холадзе. А сам вярнуўся дадому, дзе і сустрэў Леаніда.

Браты пасварыліся. Ходзяць чуткі, што прычынай сваркі стаў дом: браты, маўляў, пачалі яго дзяліць. Іншая версія, што, магчыма, старэйшы брат упікнуў малодшага праз яго лад жыцця.

Праўда, дакладная прычына сваркі невядомая. У тую ноч браты былі дома адны, маці не было. Ды і сварыліся яны нярэдка, кажуць знаёмыя.

У выніку Андрэй узяў стрэльбу і забіў старэйшага брата.

«Падчас сваркі падазраваны дастаў незарэгістраваную паляўнічую стрэльбу і зрабіў адзін стрэл у грудзі пацярпеламу. Ад атрыманых цялесных пашкоджанняў мужчына памёр на месцы здарэння», — паведаміў Следчы камітэт.

Пасля забойства Андрэй проста сядзеў на ганку і чакаў, пакуль хтосьці прыйдзе, расказваюць знаёмыя сям’і Рубанаў. У дом завіталі сваякі, Андрэй сказаў ім: «Дапамажыце!».

Сваякі зайшлі ў дом, там на падлозе ля ложку ляжала цела Леаніда. Яны і выклікалі міліцыю.

Раней Андрэй ужо быў судзімы за забойства і рабаўніцтва.

«Мясцовага жыхара зарэзаў, штосьці там яны не паладзілі…. Сядзеў, здаецца, 14 гадоў. Да гэтага яшчэ сядзеў: кагосьці пабіў і грошы адабраў», — расказаў «Нашай Ніве» знаёмы Рубанаў.

Андрэй Рубан выйшаў на волю ў 2017 годзе. Праўда, зняволенне яго не выправіла.

«Хтосьці едзе ў турму пакутаваць, а я там нават вельмі добра адпачыў!…», — напісаў Андрэй на сваёй старонцы ў сацсетках.

Цяпер ён пад вартай, неўзабаве адправіцца на чарговы «адпачынак»: мужчыну пагражае пажыццёвае ці нават расстрэл.

Яго брата Леаніда пахавалі 2 снежня.

Пять районов Могилевщины сумели привлечь гранты на 3 миллиона евро

Пять районов Могилевской области объединились в проект по улучшению возможностей занятости населения. Цель – максимально полно задействовать потенциал государственного управления, частного бизнеса и общественной инициативы, сообщает ТРК «Могилев».

Ирина — 29 лет. По образованию она повар. Но болезнь усадила девушку в инвалидное кресло и лишила работы. Освоить новую профессию Ирине помогла региональная инициатива Кличевского районного центра социального обслуживания населения. Теперь девушка занимается вязанием и связывает с этим ремеслом своё будущее.

А вот другой пример местной инициативы. Ди-джей «Радио Могилев» Константин Денисов несколько лет назад взялся за фермерство в Славгородском районе. В итоге появился кооператив, который объединил два фермерских хозяйства, индивидуального предпринимателя и активных местных жителей.

Есть инициативы людей, есть финансы у разных фондов. Но им надо встретиться! Чтобы помогать инициативным людям находить поддержку своих идей, пять районов области объединились в единый проект. К Славгороду подключились Быхов, Кличев, Краснополье и Чериков. Общая цель — устойчивое развитие сельских территорий. А проекты — самые разные. И их — более двухсот.

Как добиться устойчивости проектов, и обсуждали в Кличеве на форуме «Сетевое взаимодействие для улучшения возможностей занятости в сельских районах Могилевской области. Финансовую поддержку оказали Европейский союз и Международный фонд развития сельских территорий.

Только за последние три года в экономику пяти районов, кроме государственных программ, удалось привлечь 3 миллиона евро. Это – те самые инициативы людей, которые нашли поддержку различных международных организаций. Кстати, к пяти районам планируют присоединиться еще два.

Форум стал своеобразным мозговым штурмом по достижению целей устойчивого развитие сельских регионов. Решать проблемы сообща всегда проще.

 

В Краснополье мужчина застрелил родного брата

Краснопольским районным отделом Следственного комитета возбуждено уголовное дело по п. 2 ч. 2 ст. 139 (убийство, совершенное лицом, ранее совершившим убийство) Уголовного кодекса Республики Беларусь в отношении 37-летнего местного жителя, сообщила официальный представитель УСК по Могилевской области Анастасия Лавринович.

Согласно материалам уголовного дела, подозреваемый проживал в частном доме в г.п. Краснополье с матерью и 38-летним братом. Ночью 30 ноября по месту жительства между братьями возник конфликт. В ходе ссоры подозреваемый достал незарегистрированное охотничье ружье и произвел один выстрел в грудь потерпевшему. От полученных телесных повреждений мужчина скончался на месте происшествия.

Прибывшей на место происшествия следственно-оперативной группой проведен осмотр места происшествия, изъято оружие и боеприпасы. Следователями допрошен подозреваемый, продолжают допрашиваться свидетели. Назначен ряд экспертных исследований, производство которых поручено специалистам УГКСЭ по Могилевской области.

Подозреваемый в 2017 году освободился из мест лишения свободы, где отбывал наказание за убийство и разбой. Расследование уголовного дела продолжается.

Фото: СК

В Шкловском районе КГК выявил завышение стоимости ремонта 22 объектов

Проведенная Комитетом госконтроля Могилевской области проверка отдела по образованию Шкловского райисполкома показала ненадлежащую эффективность принятых … чытаць далей

Забойства ў Вялікай Машчаніцы: у студзені суд пачне разглядаць справу раней апраўданых падазраваных?

У студзені 2020 года павінен распачацца суд па абвінавачванні ўсіх раней апраўданых асоб у забойстве сям’і з шасці чалавек у аграгарадку Вялікая Машчаніца ў 2005 годзе. Пра гэта распавялі карэспандэнту “Магілёўскага рэгіёна” сваякі затрыманых падазраваных.

Увага! Пры перадрукоўцы гэтага матэрыяла іншымі СМІ, пазначэнне 6tv.by як крыніцы з гіперспасылкай на арыгінал ў першым абзацы абавязковае!

“Магілёўскаму рэгіёну” пакуль не ўдалося атрымаць пацверджання гэтай інфармацыі з праваахоўных органаў, таму, магчыма, што дата пачатку судовага працэса будзе перанесеная. Разам з тым супрацоўнікі праваахоўных органаў пацвердзілі, што расследванне “Машчаніцкай справы” амаль скончана і ўжо ў хуткім часе яна будзе накіраваная для разгляду ў суд

Падазраваныя ў забойстве па “Машчаніцкай справе” былі затрыманыя напачатку лістапада 2018 года і з таго часу знаходзяцца пад вартай. У кастрычніку гэта года тэрмін іх знаходжання за кратамі быў у чарговы раз падоўжаны якраз да канца студзеня 2020 года.

Як адзначаюць самі сваякі падазраваных у забойстве, яны не маюць практычна ніякай інфармацыі пра ход расследавання. Затрыманым забаронена распавядаць гэту інфармацыю, пад падпіскай аб неразгалошванні знаходзяцца і іх адвакаты.

Крымінальны пераслед раней апраўданых у забойстве быў зноў распачаты пасля таго, як у следства з’явіліся раней невядомыя доказы – у выніку экспертызы былі знойдзены пахавыя сляды некаторых з падазраваных на прадметах з месца здарэння. Зараз, нібыта, у следства таксама з’явілася сведка, якая гатова даць паказанні, што пацвярджаюць віну затрыманых.

Павел Паўлючэнка, Сяргей Юшкевіч, Мікалай Ракуцін, Генадзь Салаўёў, Аляксандр Клебча ў першы раз былі затрыманыя праз дзень пасля таго, як у ноч на 1 чэрвеня 2005 года ў вёсцы Вялікая Машчаніца Бялыніцкага раёна была забіта сям’я з шасці чалавек, у тым ліку двое маленькіх дзяцей.

Неўзабаве ім было прад’яўлена абвінавачванне ў забойстве. Расследванне па справе цягнулася амаль паўтары гады, пасля адзінаццаць месяцаў у Магілёўскім абласным судзе пад старшынствам суддзі Міхаіла Мельнікава ішоў судовы працэс. Па выніках судовага разгляду пракурор патрабаваў для двух падазраваных выключную меру пакарання – растрэл, для трох іншых – пажыццёвае зняволенне.

Аднак 2 лістапада 2007 года судовая калегія Магілёўскага абласнога суда ўсім пецярым хлопцам у сувязі з недаказанасцю віны вынесла апраўдальны прысуд. Адзін з падсудных – Аляксандр Клепча – быў вызвалены з пад варты ў зале суда, астатнія чацвёра былі пакараныя тэрмінамі зняволення ад 4 да 10 гадоў 2 месяцаў за іншыя злачынствы: крадзяжы, сэксуяльныя дачыненні з непаўнагадовымі, спробу згвалтавання, хуліганства.

Пазней адбылося паседжанне Вярхоўнага суда Рэспублікі Беларусь, які пакінуў прысуд Магілёўскага абласнога суда без змен.

Нагадаем, што 20 кастрычніка ў аграгарадку Вялікая Машчаніца Бялыніцкага раёна нечакана згарэў дом па вуліцы Ключаўской, у якім ў далекім 2005 годзе забілі сям’ю з шасці чалавек. У хаце з часоў жудаснага забойства ніхто не пражываў, дом быў даўно адключаны ад электрычных сетак, ды і наогул мясцовыя жыхары заўсёды абыходзілі бокам гэта сумна вядомае месца.

Бялыніцкім раённым аддзелам Следчага камітэта распачата крымінальная справа па артыкуле «Наўмыснае знішчэнне або пашкоджанне маёмасці», аднак вынікі расследвання гэтай справы пакуль не агалошваліся.

Сяргей Семяновіч. Фота аўтара

«Славянскі карагод» пройдет 14-15 декабря в Горках

VIII региональный фестиваль детского творчества «Славянскі карагод» пройдет 14-15 декабря в Горках. В программе – инструментальный, вокальный, хореографический, театральный жанры, изобразительное искусство и декоративно-прикладное творчество.

14 декабря

10:00 —  творческая мастерская по декоративно-прикладному искусству «Путешествие в мир ремесел». Дефиле коллекции костюмов образцовой студии художественного творчества «Чародейка». Это будет проходить в Детской школе искусств и вокально-хорового мастерства (ул. Куйбышева,13).

11:00 — торжественное открытие фестиваля (ДШИиВХМ,  Куйбышева, 13)

12:00-17:00 — просмотры конкурсных программ:

— инструментальный жанр (ДШИиВХМ, Якубовского, 40)

— театральный жанр (средняя школа №2, Якубовского, 31)

— вокальный жанр (ДШИиВХМ, Куйбышева, 13)

— хореографический жанр (гимназия №1, Калинина, 25)

— изобразительное и декоративно-прикладное искусство (детская школа искусств и художественных ремесел, Куйбышева, 4).

13:00 — представление студии батлеечных кукол «Диво» (ДШИиХР, Куйбышева, 4).

14:00 — творческая гостиная по изготовлению сувениров своими руками «Радуга талантов» (Куйбышева, 13).

15:00 — интерактивная экскурсия «Зимний вернисаж» (историко-этнографический музей, Крупской, 3).

19:00 —  дискотека «В кругу друзей» (амфитеатр).

 

15 декабря 

10:00 — акция добрых пожеланий фестивалю и выставка работ победителей фестиваля (Детская школа искусств и вокально-хорового мастерства, Куйбышева, 13).

11:00 — закрытие фестиваля, гала-концерт победителей и участников (ДШИиВХМ, Куйбышева, 13).

Фото Михаила Левцова

Крыніца: gorkiv.by

 

Чэрыкаў: Рамонт ці распіл?

Для чаго патрэбны рамонт дома? Нармалёвы чалавек адкажа: па-першае, каб падоўжыць тэрмін службы  будыніны, а па-другое, каб палепшыць камфорт пражываньня для жыльцоў!

І хто з гэтым паспрачаецца?!

   У апошні месяц лета гэтага году распачалі капітальны, як напісана ў пашпарту аб’екту, рамонт дома №79 па вул, Ракасоўскага ў Чэрыкаве. У тым жа пашпарту шмат чаго яшчэ напісана (гэта бачна на фота), але мы зьвернем галоўную ўвагу на пачатак рамонтных работ і іх заканчэньне. А чорным па беламу ў тым жа пашпарту напісана, што пачатак выкананьня работ 1.08.2019 г., заканчэньне – 30.09 2019 г.

Ня ведаю, з якою мэтаю у пашпарту пішуць одно, а на практыцы робіцца зусім па-іншаму. Па маіх здымках бачна, што ўжо 16 (!) чэрвеня была заліта частка адмосткі дома. А рамонт, па сутнасьці, на скончаны яшчэ і на момант напісаньняя гэтага артыкулу. Вядома, аднак, што гэтая “хвароба” перайшла да нас з савецкіх часоў. Але для мяне ды й для жыльцоў нашага дома лічу, ня гэта важна. Галоўнае, як зроблены той самы рамонт! А вось тутацькі шмат пытаньняў паўстае.

Хочацца адзначыць, што з такім кантынгентам рамонтнікаў я сустрэўся ўпершыню! Людзі нібыта з другой планеты зьляцелі. Як мне падаецца, ім не зразумела, што такое экалогія, што такое павага да чужой працы, як зберагчы кусочак зялёнага газона, кветніка. Наляцелі, нібыта ардынцы-варвары!

Навезлі пяску, шчэбню і другіх матэр’ялаў для рамонту дома і насыпалі гэта ўсё прама на траву, якую толькі падкасілі, на кветнікі. Бут таксама тачкамі пачалі выгружаць на зялёную траву пад вокны жыльцоў. Пасьля маёй скаргі ў райвыканкам, прыгналі трактар з каўшом, трактар з прыцепам і пачалі бут грабсьці разам з травой і глебай. Пясок разграблі па траве, стварая выгляд пустыні.

Няўжо той самы пясок нельга было высыпаць у зараней прывезеныя паддоны. Для бута можна было паставіць трактарны прычэп. Напоўнілі ёмістасьці – вывезьлі. Залішні пясок застаўся ў паддоне, таксама вывезьлі. Глядзіш, кругом чысьціня і парадак!!!

Пры рамонце дома гэтыя хлопцы вырашылі праявіць сваю “крутасьць” і  прымяніць ноў-хау: адмостку залівалі прама на пясок. Для параўнаньня: калі  адбівалі старую адмостку, там быў маналіт шчабёнкі і бетону, залітыя на глыбіню. Як доўга пратрымаецца гэтая заліўка, аднаму Ўсявышняму вядома. Але вада пачала паступаць у падвал трэцяга пад’езду адразу пасьля першых восеньскіх дажджоў. Па скарзе суседкі для ўстараненьня хібаў прывезьлі дзьве машыны грунту і разграблі ўсьцяж той самай адмосткі. Што гэта дасьць,  час пакажа. Але ж вядома, што вада дарогу да свайго месца заўжды знойдзе. Ды ў дадатак да ўсяго, як бачна на фота, таўшчыня заліўкі адмосткі вызывае вялікі сумніў. Больш за тое, адмостка зроблена без ухілу, і пасьля дажджу на ёй блішчыць вадзяное люстэрка!

Аб якасьці заліўкі адмосткі можна меркаваць па здымку, які зроблены каля майго пад’езду. На ім бачна, што заліўка не маналітная, як павінна быць. Парушана тэхналогія. Як у будаўнікоў бывае? Скончылася працоўная зьмена, а разам зь ёю – і раствор. Ці наадварот. І разышліся на адпачынак. А тое, што залілі ў наступны дзень – гэта тое самае, што прышыць кабылі хвост!

Але адступімся ад вялікага (рамонту дома) і перайдзем да малога (рамонту нашага пад’езду). Тут і ня ведаю, с чаго пачаць.

Ну, хаця б з таго, што ў пад’ездзе зьнялі старыя прамежкавыя дзьверы, якія прастаялі з 1978 году. Былі яны двустворчатыя, зробленыя з дошкі. Зверху замест спружыны на адну палавінку прыбілі гуму ад камеры аўто, якая у хуткім часе адарвалася ад луткі і боўталася да гэтага году, не выконавючы “свайго абавяку”.  Другая частка дзьвярэй таксама заўжды была расчыненай. Такім чынам прамежкавыя дзьверы ў паде’здзе сваю функцыю не выконвалі сорак адзін год і нагадвалі сабою, нібыта грудзі матроса наросхрыст.

Зараз у пад’ездах уманціравалі дзьверы, якія выкарыстоўваюцца у пакоях. Устанавілі зноў-такі з ухілам. Спружыну не паставілі. Такім чынам і новыя дзьверы стаяць пастаянна адчыненыя. А каб яе зачыніць, трэба прайсьці “лікбез”: ручку дзьвярэй трэба нажаць уніз, дзьверы пацягнуць на сябе, а потым ручку павярнуць уверх. А хто гэта будзе рабіць??? Дый і ручка ўжо адарвалася! Дык навошта было “агарод гарадзіць”? Што зрабілі лепшае для жыльцоў? Памянялі быка на індыка! І дзьверы паставілі, нібыта ў кароўніку: пенай залілі і на гэтым паставілі кропку. Такім чынам зрабілі і вокны на пляцоўказ пад’здаў.

Пры ўваходзе ў падвал таксама меліся прамежкавыя дзьверы. Задача іх заключалася ў тым, каб зьменшыць паступленьне халоднага паветра ў падвальнае памяшканьне. Дзьверы былі зроблены з тоўстай дошкі, з двух бакоў абітыя жэсьцю. Іх гэтасама зламалі. Для чаго??? Кажуць, што выпадкова! Тады выпадкова трэба і паставіць іх на месца!

У васеньскі-зімовы перыяд, як мы ведаем, дні кароткія. Цямнее рана. І каб спусьціцца ў падвал пасьля работы за бульбай ці яшчэ мала за чым, жыльцам трэба запаліць лучыну, спусьціцца ўніз па прыступках, каб уключыць электрычнасьць. Такую ж працэдуру трэба зрабіць і пры выхадзе. Дык няўжо не хапіла розуму, каб прымацаваць выключальнік непасрэдны каля ўваходных дзьвярэй? Я размаўляў з энергетыкам. Ён сказаў, што так зроблена па праекту. Тады ўзьнікае пытаньне: хто робіць і для каго робіцца той самы праект??? Праектыроўшчыкі, мабыць , ня ведаюць, што такое падвал і як туды заходзіць?!

Пры будаўніцтве нашага дома яшчэ ў мінулым стагодзьдзі ў пад’ездах чамусьці не паклалі плітку (мабыць, забылі!). Ну хаця б растворам добра залілі. Дык не, накідалі той самы растаор абы як! Атрымаліся бугры ды калдобіны. І зараз у пад’езьдзе ні памыць, ні падмесьці па-сапраўднаму немагчыма.

Па вялікаму рахунку, калі дом рамантуюць капітальна, як напісана ў пашпарту, ўлічваюцца усі хібы будыніны і ўстараняюць іх. Дык мабыць, тады трэба пакласьці і плітку ў пад’ездах??? Ці хаця б неяк зьмікшыраваць няроўнасьці, аб якія жыльцы спатыкаюцца вось ужо амаль паўстагодзьзе!

І яшчэ адзін “сюжэт”. Пры здачы нашага дама ў эксплуатацыю ў 1978 годзе, ў пад’ездах стаялі ацяпляльныя батарэі. Ваду ў кацельні ў той час награвалі вуглём, які быў “здоблены” амаль напалову глебай. Цеплатраса, плюс да гэтага, была дрэнна цеплаізалявана. У выніку батарэі ў нашых кватэрах мелі тэмпературу крыху вышэй, чым у нябожчыка галава. Зразумела, што ў пад’ездах ацяпляльныя прыборы абавязкова б размарозіліся. Таму іх хуценька зрэзалі. Я дагэтуль ня бачыў нідзе ніводнага жылога дома без батарэй у пад’ездах! Наш – адзіны унікальны экземпляр. Можна вадзіць экскурсіі і зарабляць на гэтым грошы.

І на дэсерт. Перад тым, як адправіць гэты артыкул у “плаваньне”, жыльцы нашага дому сустрэліся са мною і паведамілі мне, што пасьля рамонту ў іх кватэрах стала  халадней, чым было раней. І запыталі, якая сітуацыя у маіх пакоях? Адказаў ім, што ў мінулыя гады нават зімою я спаў пад летняй коўдрай. А зараз пасьля так званага капітальнага рамонту, хаця яшчэ і марозы не трашчаць, я выцягнуў з шафы тоўстую зімовую “укрывалку”.

Ну што тут сказаць. Рабілі рамонт ня так, як трэба, а як умелі! Больш затое, як сказаў мне спецыяліст фірмы, ў праекту намалявана адно, а па сьмеце грошы выдаткоўваюцца не на ўсё, прадугледжанае ў праекце!!!

На мой погляд дом №79 па вул. Ракасоўскага доўгі час будзе стаяць праблемным і патрабаваць да сябе асаблівай увагі з боку ЖКГ, каб давесьці яго да такой ступені, каб жыльцы адчувалі сябе ў ім больш-менш камфортна.

Кожны рамонт, а тым больш капітальны, павінен рабіцца прадумана, фундаментальна, добрасумленна, без “распілу”! А гэта ў нашых рэаліях – ФАНТАСТЫКА!

І ПАДОБНА НА ТОЕ, ШТО НАС, ЖЫЛЬЦОЎ, ЛІЧАЦЬ ЗА ЛОХАЎ! БО Ў ІНШЫМ ВЫПАДКУ І ГРОШЫ ВЫДАТКОЎВАЛІСЯ Б ПА СЬМЕЦЕ І РАМОНТ ДОМА РАБІЛІ Б, ЯК ДЛЯ ЛЮДЗЕЙ!!!

Сямён Панізоўцаў. Фота аўтара

Стыль і арфаграфія аўтара захаваныя